검색어: dito ko sa tabi nayoung bahay ngpaplinis (타갈로그어 - 영어)

dito ko sa bahay ko naglilinis kami
paggising ko kumain ako pagkatapos naligo ako pagkatapos nagbihis ako tapos umalis na ako papunta ng simbahan

dito ko sa itaas na pahayag
i hereby that above statement

salamat sa pananatili ko sa tabi ko
thank you for always being by my side

dito ko sa bus pauwi palang
i will not disturb you anymore

ikaw lang ang kailangan ko sa tabi ko baba
i want you beside in my life

ikaw lang ang kailangan ko sa tabi ko babae
a girl like you is all i need

pangarap ko sa pamilya ko hi nandito lang palagi sa tabi ko
i dream of my family

sana nandito ang tatay ko sa tabi namin para kasama at masaya kami
i wish my father was

sumayaw sa ulan kasama ang mga kaibigan ko at dahil dito ko nakikita kung gaano ako kasaya at nawawala ang mga galit ko sa iba
life is not about waiting for the storm to pass itdance in the rains about learning how to

gusto ko na sanang humiga sa kama sa tabi mo, walang tiwala ang mga kaibigan ko sa iyo.
i just wanted to go to bed, but i had to, because my stupid roommates don't trust you.

sumakay ako sa harapan ng jeep sa tabi ng driver tapos sinandal ko ulo ko sa bandang pinto siguro nag slide ulo ko habang nakaidlip ako tapos pag gising ko nasa labas nko ng jeep
i rode in front of the jeep next to the driver and then i leaned my head against the door i must have slipped my head while i was taking a nap and then i woke up outside the jeep

nais ko po sanang ipag bigay alam sa inyo ang asking naaktuhang pag nanakaw sa aking binabantayang pwesto sa oras na 0200hours petsa 28 buwan ng may taong kasalukuyan sa aking pag iimbestiga aking napag alaman na nawawala na ang isang battery ng sasakyan at sa pag ta tanong ko sa ibang naka saksi ito po ay aking nalaman na ang isang suspect sa pag nanakaw ay isang binata na naka kulay asul na damit at buhay na itong items na ninakaw at agad ko po naman ito hinabol at dito ko po na huli ang suspe
english

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay