검색어: hanggang dito na lamang po ang sulat ko (타갈로그어 - 영어)

hanggang dito na lang po ang aking sulat
this is all my letter

hanggang dito lang po ang kaya ko,
this is all i can do,

hanggang dito na lang po,
up here, just please,

hanggang dito nalang po ang sulat kung ito maraming salamat po
until my letter is just here

hanggang dito na lang ba tayo, mahal ko?
are we only up to here

hanggang dito na lang siguro ang relasyon natin
up to this point maybe our relationship

hanggang dito na lang ako napakalungkot
i've only been so far

sayo naman na din nanggaling edi ok sge mas mabuti nga siguro na hanggang dito na lang ito hindi ko naman pwede ipilit sarili ko sa sa ayaw naman sakin
sayo naman na din dumating edi ok sge mas mabuti nga siguro na hanggang dito na lang ito hindi ko naman pwede ipilit sa sarili ko sa ayaw naman sakin

na ako po ay uuwe ng bicol at muling pag aaralin ng aking mga magulang sa college ngayong darating na pasukan kaya po ako ay mag reresign na lamang po ..
na ako po ay uuwe ng bicol at ulit pag aaral ng aking mga magulang sa college this coming entrance kaya po ako ay mag reresign na lamang po..

unan po amg akin gustong i compare saking sarili,dahil sa una madami akong kwento dito na di siya nakakarinig pero alam niya mga problema ko kagaya na lamang nang problema ko sa pamilya ko na sobrang nakakapagod nadin minsan dahil wala akong ginawang tama sa paningin nila lahat nang ginagawa ko ay mali kaya natatakot ako minsan magsabi sakanila bagkos na sabihin ko iniiyakan ko nalamang ito sa unan8
unan po amg akin gustong i compare saking sarili,dahil sa una madami akong kwento dito na di siya nakakarinig pero alam niya mga problema ko kagaya na lamang nang problema ko sa pamilya ko na sobrang nakakapagod nadin minsan dahil wala akong ginawang tama sa paningin nila lahat nang ginagawa ko ay mali kaya natatakot ako minsan magsabi sakanila bagkos na sabihin ko iniiyak ko nalamang ito sa unan

hindi ko gustong bumaba pero mas di ko yata gugustuhin na makarating sa dulo na mahigpit na mahigpit na ang pagkapit ko ngunit kailangan mo ng umalis dahil ngayon pa lang na wala akong natatanggap na mensahe sayo nahihirapan na ako, di ko kaya kung mas malalim pa. hanggang dito na lang.
hindi ko gustong bumaba pero mas di ko yata gugustuhin na makarating sa dulo na mahigpit na mahigpit na ang pagkapit ko ngunit kailangan mo ng umalis dahil ngayon pa lang na wala akong natatanggap na mensahe sayo nahihirapan na ako, di ko kaya kung mas malalim pa. hanggang dito na lang.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan