검색어: nakangiti ang buwan (타갈로그어 - 영어)

nakangiti ang buwan
the moon smiled

ang buwan at araw
the moon and the sun

nang magtampo ang buwan
when the moon was over

bakit maliwanag ang buwan
why is the moon clear?

ang buwan na hugis suklay
the moon shaped comb

pumupula na ang buwan di ba?
the moon is getting red isn't it bleding

buod ng araw at ang buwan bituin
summary of the sun and the moon star

gaano kalayo ang buwan sa mundo
how far the moon is from the earth

at ang buwan nama'y ibig bang magningning
and the moon wants to shine

ang buwan ay nagniningning kasing ningning ng araw
long, long ago

ang buwan ay nakasalalay sa mata ng kanyang beholders
the moon rests in the eye of its beholder

mga tauhan sa kwento ang buwan na hugis suklay
characters in the story the moon shaped comb

ang labor cost ay decrease bago matapos ang buwan na ito
before the end of this month

ayon sa paniniwala kay langan natin maicrlebrate ang buwan nnang wika
according to the belief of our maicrlebrate the month nnang wika

6 na kung saan ay dapat na huling 12 buwan bago ang buwan ng pagpuno
for a one month loan

hi shin2 happy happy birthday bago matapos ang araw at ang buwan na ito gusto ko lang sabihin sayo na happiest birthday sayo always remember i love u kahit palagi kitang in away in english
hi shin2 happy happy birthday before the day ends and this month i just want to tell you that happiest birthday to you always remember i love u even though i always in fight in engli

fucos ang iyong pansin sa anino ng earth sa figure 10. ang anino ay mas malawak kaysa sa buwan. ito rin nas isang umbra at isang penumbra. aling bahagi ng anino ng lupa ang bumagsak sa buwan? ang buwan ba ay laging matatagpuan sa loob ng umbra
fucos your attention on the shadow of the earth in figure 10. the shadow is wider than the of the moon. it also nas an umbra and a penumbra. which part of the earth's shadow falls on the moon? is the moon always found within the umbra

bago matapos ang buwan na ito nais ko lamang magpasalamat sa inyong lahat na bumati sa kaarawan ko lalong lalo na sa lahat ng naging parti ng buhay ko sa loob ng 25 years ko dito sa mundo.sa mga taong nagtitiwala,at patuloy nagmamahal at nandiyan para sa akin,lalong lalo na sa poong may kapal na patuloy akong ginagabayan at sinasamahan sa lahat nga oras,maraming salamat sa lahat ng iyon.
before this month ends i just want to thank all of you who greeted my birthday especially to all who have been a part of my life for 25 years here on earth. to those who trust,and continue to love and be there for me, especially to those with a thick heart who continue to guide me and accompany me all the time, thank you so much for all of that.

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay