검색어: nakasabit sa gate (타갈로그어 - 영어)

nakasabit sa leeg
worn at neck

lumabas sa gate
lumabas ng gate

nabawasan ba ang pagkain na nakasabit sa puno
nabawasan ba ang pagkain nakasabit sa puno

lagayan ng kandado sa gate
door lock

humampas ang malakas na hangin sa gate
the strong wind blew

ang alaga niya na aso ay lumabas sa gate
alaga

naka labas sa gate na hindi naitawag sa amo
they finally got out of tuhe box, too

tinambakan ng gravel ang lubak na daan sa gate 1
the gravel paved the path through gate 1

hindi ako maka laro mamaya sir..ako kasi ang bantay sa gate ngayon
i'll tell you

may plastic na nakasabit sa likod ng pinto ...doon itapon ang pinag gamitan ng shampoo o ano pa man para maiwasan ang pagkabara
there is plastic behind the door ... throw away the used shampoo or whatever to avoid clogging

ser so pinis inspector nang kayzen nang iwan bagoong dto sa gate 1 para kay safety nang lrmc nang
ser so pinis inspector nang kayzen nang iwan bagoong dto sa gate 1 para kay safety nang lrmc nang

ingon si jovy nga mo absent sa daw si john kay gi hilantan tapos nakit an nako si john nga nag laag gani pag gawas nako sa gate
ingon si jovy nga mo absent sa daw si john kay gi hilantan tapos nakit an nako si john nga nag laag

ang tippy-tap ay isang simpleng teknolohiya gamit ang boteng nakasabit sa lubid, at pingga na pinagagana ng paa upang magbuhos ng kaunting tubig sa mga kamay at isang bara ng sabon.
a tippy-tap is a simple technology using a jug suspended by a rope, and a foot-operated lever to pour a small amount of water over the hands and a bar of soap.

ako po si maria p,pursona asawa ni jhon carlo pursona na humihingi ng pahintulot na bigyan kami ng sticker para sa aming motor cycle ng sa ganun ay mapadali ang ang pagpasok sa gate ng ng techno park na hindi kailangan iwanan ang driver license ng asawa ko sa pag halid sa akin sa trabaho,sana po ay maintindihan ninyo.salamat
i'm maria p, pursona wife of jhon carlo pursona asking permission to give us a sticker for our motor cycle thereby to facilitate the entry of the gate of the techno park need not leave the driver license of my wife halid to me at work, i hope you understand ninyo.salamat

noong unang panahon ay may tatlong dalagang magkakapatid na pawang nag-gagandahan. ang kanilang mga kanayon ay lubhang nagtataka kung bakit mamula-mula ang kutis nga magkakapatid at manilaw-nilaw naman ang mahahaba nilang buhok, gayong mula pagkabata ay katulong na sila sa mga gawaing bukid ng kanilang ama na si ramon. hindi iniinda ng magkakapatid na lala, dada at sasa ang nakapapasong init ng araw sapagkat ito ay nagpapakinis pa nga ng kanilang kutis. namamangha at nananaghili sa ganda ng magkakapatid ang mga dalaga sa kanilang nayon. humahanga at lihim namang umiibig ang maraming kabinataan sa tatlong dalaga. ang kabaitan at kasipagan ng mga anak nina tarcila at ramon ay puring-puri ng mga kanayon, at dahil sila’y anak ng magbubukid kaya binansagan nila ang magkakapatid ng “mga dalagang-bukid”. kung mababatid lang ng mga tagaroon ang katotohanan, marahil hindi na sila magtataka kung bakit namumukod-tangi ang kagandahan nina lala, dada at sasa. lingid sa lahat, si tarcila ay isang diwata. nang umibig siya sa taga-lupang si ramon, ang kanyang pagka-diwata’y tinalikdan niyang lubos upang mamuhay bilang ganap na tao. bagama’t nawalan ng kapangyarihan ay naging maligaya naman ito sa piling ni ramon at ng kanilang mga anak. subalit ang mapayapa at matiwasay na pamumuhay ng mga taga-nayon ay biglang binulabog ng masasamang-loob. nahintakutan ang lahat at hindi magawang lumaban sa magbabagsik na tulisang-dagat. nilimas ang kanilang kabuhayan at sapilitang dinala sa tabing dagat ang kadalagahang napili. kabilang na roon sina lala, dada at sasa. habang hinihintay ang bangkang sasakyan ng mga bihag upang makarating sa sasakyang-dagat na nasa laot ay walang tigil ang pag-iiyakan at pagmamakaawa ng mga ina. tanging si tarcila lang ang walang imik ngunit malalim ang iniisip. bagama’t walang kapangyarihan ay nagsikap pa rin itong makipag-ugnayan sa dati niyang daigdig… sukdulang hininga niya ay mapatid, mailigtas lamang ang mga mahal na anak gayundin ang nayon na kanya ngayong tahanan! hindi naman nabigo ang dating diwata sapagkat ang nawalang kapangyarihan ay muling ibinalik sa kanya. sa pamamagitan ng isip ay pinaglagablab ni tarcila ang barko ng mga pirata. sa bilis ng pangyayari, ang mga tulisan naman ngayon ang nasindak at sa pagsabog ng mga bala na nakasabit sa kanilang katawan, sila ay naubos nang wala namang kalaban. ngunit isang sugatang pirata ang nagkaroon pa ng pagkakataong mamaril bago ito binawian ng buhay. sa kasawiang-palad ay tinamaan ang magkakapatid at agaw-buhay na bumagsak sa tubig. napasigaw ang naghihnagpis na ina! hindi nito maatim ang nakikitang paghihingalo ng mga anak. bilang diwata ay wala siyang kapangyarihang magdugtong ng buhay, datapuwa ang magbigay ng panibagong buhay sa bagong anyo ay kanyang magagawa. tumingin muna si tarcila sa asawa at… “ramon, nanaisin ko pa na sila’y magbagong-anyo kaysa tuluyang mawala na sa atin.” “nasa iyo ang kapasyahan. gawin mo ang nararapat.” nabigkas ni tarcila ang mahiwagang kataga bago nalagutan ng hininga sina lala, dada at sasa kaya sa isang kisapmata ang tatlong dalaga ay naging isda! matapos masaksihan ang kababalaghang iyon ay saka pa lang nalaman ng mga kanayon ang pagiging “diwata” ni tarcila. lahat ay nagpasalamat sa nagawang tulong ni tarcila at nakiramay rin sila sa sinapit ng mga anak nito. nagilalas ang lahat at napatingin sa mga isda, sa kahanga-hanga nitong kulay na wari’y mamula-mula kaya sa halip na malungkot ay kagalakan ang kanilang nadama. sa huling pagkakataon ang mga isda ay nagsalita. “ina, ama, huwag kayong malulungkot, naririto lamang kami sa dagat. aming ina, ipinagmamalaki ka namin. ikaw pala ay isang diwata. mahal namin kayo ni ama…” “paalam na sa inyong lahat, mga kanayon,” ang sabay na wika nina lala, dada at sasa – at marahan silang lumangoy patungong laot. “paalam na rin sa inyo mga dalagang-bukid…!” ang sagot ng kanilang mga kanayon habang kumakaway. ito ang dahilan kung bakit nasa dagat ang mga “dalagang-bukid”.
the legend of the maid farm