Je was op zoek naar: nege en neentig (Afrikaans - Engels)

nege en dertig
quick quick

nee, nege en 'n half...
no, in 9 and a half,

en sy leër met hulle geteldes was nege en vyftig duisend drie honderd.
and his host, and those that were numbered of them, were fifty and nine thousand and three hundred.

hulle geteldes van die stam van símeon was nege en vyftig duisend drie honderd.
those that were numbered of them, even of the tribe of simeon, were fifty and nine thousand and three hundred.

toe nahor nege en twintig jaar oud was, het hy die vader van tera geword.
and nahor lived nine and twenty years, and begat terah:

en abraham was nege en negentig jaar oud toe hy aan die vlees van sy voorhuid besny is.
and abraham was ninety years old and nine, when he was circumcised in the flesh of his foreskin.

so was dan al die dae van metúsalag nege honderd nege en sestig jaar, en hy het gesterwe.
and all the days of methuselah were nine hundred sixty and nine years: and he died.

jy moet ook sewe jaarweke tel, sewe maal sewe jaar, sodat die dae van die sewe jaarweke vir jou nege en veertig jaar is.
and thou shalt number seven sabbaths of years unto thee, seven times seven years; and the space of the seven sabbaths of years shall be unto thee forty and nine years.

en as hy hom kry, voorwaar ek sê vir julle dat hy blyer is oor hom as oor die nege en negentig wat nie verdwaal het nie.
and if so be that he find it, verily i say unto you, he rejoiceth more of that sheep, than of the ninety and nine which went not astray.

ek sê vir julle dat daar net so blydskap sal wees in die hemel oor een sondaar wat hom bekeer, meer as oor nege en negentig regverdiges wat die bekering nie nodig het nie.
i say unto you, that likewise joy shall be in heaven over one sinner that repenteth, more than over ninety and nine just persons, which need no repentance.

deur verloting van hulle erfdeel, soos die here deur die diens van moses beveel het, met betrekking tot die nege en 'n halwe stam.
by lot was their inheritance, as the lord commanded by the hand of moses, for the nine tribes, and for the half tribe.

vyf en twintig jaar was hy oud toe hy koning geword het; en nege en twintig jaar het hy in jerusalem geregeer; en die naam van sy moeder was joáddan van jerusalem.
he was twenty and five years old when he began to reign, and reigned twenty and nine years in jerusalem. and his mother's name was jehoaddan of jerusalem.

in die nege en dertigste jaar van asárja, die koning van juda, het menáhem, die seun van gadi, koning oor israel geword in samaría--tien jaar lank.
in the nine and thirtieth year of azariah king of judah began menahem the son of gadi to reign over israel, and reigned ten years in samaria.

en in die nege en dertigste jaar van sy regering het asa gely aan sy voete; sy siekte was baie ernstig; maar selfs in sy siekte het hy die here nie geraadpleeg nie, maar die geneeshere.
and asa in the thirty and ninth year of his reign was diseased in his feet, until his disease was exceeding great: yet in his disease he sought not to the lord, but to the physicians.

toe abram nege en negentig jaar oud was, het die here aan abram verskyn en vir hom gesê: ek is god, die almagtige; wandel voor my aangesig, dan sal jy opreg wees.
and when abram was ninety years old and nine, the lord appeared to abram, and said unto him, i am the almighty god; walk before me, and be thou perfect.

lila is groen. só omgewingsvriendelik dat sy miere met tabakstof verjaag en plantluise – suksesvol – met knoffel vermoor. in haar huis is daar ook geen spuitkannetjies nie, veral nie dié met gif vir vlieë of kakkerlakke nie. niks word ooit vergiftig nie – behalwe moontlik die kleremotte in haar rooi kombersie. dié kombers word gebêre, nege-en-twintig jaar lank al, in ‘n sak van ongebleikte linne wat haar ma spesiaal hiervoor gemaak het. elke keer as sy die kombers uit die sak skud, kan sy die begeerte om ‘n tydjie by die rooi pels van haar bokhaar te talm nie weerstaan nie. as ek ‘n kat was, het sy meermale gedink, sou ek die kombers knie, en kwyl soos ek knie. maar sy werk nie haar naels in die hare in nie. sy streel net ‘n stukkie van die rooi, besadig rooi soos die binnekant van ‘n ryp tamatie, teen haar wang. sy verbind die reuk van naftaleen met hierdie sagte, rooi vertroosting en weet: die reuk kan haar aan die slaap sus. dis 'n enkelbedkombers. warm, maar bykans gewigloos. winters haal sy dit uit, met 'n lekkerte en 'n gevoel van verwagting. dan gooi sy dit oor haar kant van haar man, daniel, se dubbelbed. sy deel haar liggaam en byna al haar geheime al meer as twee dekades lank met hom, maar nie haar rooi bokhaarkombersie nie. lila se ma het die kombers destyds vir haar in port elizabeth gekoop, die vakansie voor sy universiteit toe is in die boland. hulle het gewoon op 'n dorp in die groot-karoo waar haar stiefpa, oom kakie, 'n klerewinkel gehad het. hul huis was vas aan die winkel. daardie vakansie in port elizabeth het hulle nóg universiteitsgoed gekoop, maar dis net die kombers wat sy onthou. aan die einde van lila se eerste jaar op universiteit is sy vir die somervakansie huis toe. sy moes haar deel van die dubbelkoshuiskamer, waar die kombers heeljaar op haar bed gelê het, ontruim. alles is in die bagasiebak van die rambler rogue (wat oom kakie net 'n maand tevore op springfontein in die vrystaat gaan koop het) saam terug karoo toe. die kombers het langs haar op die agtersitplek gelê. in sy voue, versteek vir haar ma en oom kakie, was die jaar se ver¬rassings, die skrik, die nuwe, vreemde drome. sy sou nog besluit wat sy met hulle sou deel. een aand sit sy, haar ma en oom kakie oudergewoonte om die kombuistafel en luister radio¬nuus terwyl hulle vir die kos in die oond wag. oom kakie het vir elkeen 'n whisky gegooi; vir hulle 'n dubbel, vir haar 'n enkel. buite is die aarde steeds dor en hittig, al het die son al amper onder die spinnerakskaduweetjies van die sewejaarsoutbosse en die kankerbossies ingeglip. die geroesemoes buite en die dringende klop aan die agterdeur kom tegelyk. as iemand só hamer, is dit tyding. lila se ma het pas die boontjiestoof met aartappels en rys en tamatie¬en-uieslaai met asyn opgeskep. sy's nog maar halfpad deur toe, hande aan die voorskoot aan't afvee, toe dit van buite oopgegooi word. die vrou by die deur se oë, het lila terug op univer¬siteit vertel, is so groot soos sopkomme. agter haar gons 'n groeiende plaat mense, byna die hele dorp. dis 'n kabaal, uitroepe, mense wat verskrik rondhol. “die winkel brand, kakie, ruik julie mense dit nie?" die ou gebou, die solder, die trap, die breëplankvloere en kosyne vat die vlamme vinnig aan. so goed jy gooi 'n vrietjie13 in 'n kafhok, sou oom kakie later sê. die dorpen
lilac is green. so environmentally friendly that she repels ants with tobacco dust and kills aphids - successfully - with garlic. there are also no spray cans in her house, especially not those with poison for flies or cockroaches. nothing is ever poisoned - except possibly the clothes moths in her red blanket. this blanket has been stored, for twenty-nine years, in a bag of unbleached linen that her mother made especially for this. every time she shakes the blanket out of the bag,