Você procurou por: hipomagneziemie (Romeno - Polonês)

hipomagneziemie,
hipomagnezemia,

- hipomagneziemie
- hiperkalcemia

hiperkaliemie, hipomagneziemie
hiperkaliemia, hipomagnezemia

durere hiperbilirubinemie hipomagneziemie
ból w klatce piersiowej ból hiperbilirubinemia hipermagnezemia

congestivăhipertrofie cardiacăhipokaliemie sau hipomagneziemie.
em

frecvente: hipomagneziemie, hiperkaliemie, hiperglicemie.
często: hipomagnezemia, hiperkaliemia, hiperglikemia.

deshidratare, hipopotasemie, hiperpotasemie, hipomagneziemie, hiponatremie, hipocalcemie
odwodnienie, hipokaliemia, hiperkaliemia, hipomagnezemia, hiponatremia, hipokalcemia

frecvente: hipokaliemie, hipomagneziemie, hiperglicemie, hipofosfatemie, hiperfosfatemie, hipereozinofilie.
często: zmniejszenie stężenia potasu, hipomagnezemia, zwiększenie stężenia glukozy, zmniejszenie stężenia fosforu, zwiększenie stężenia fosforu oraz zwiększenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (eozynofilia).

hipofosfatemie creatininemie şi uremie crescute, hipocalcemie hipomagneziemie, hipokaliemie hiperkaliemie, hipernatremie
hipomagnezemia, hipokaliemia hiperkaliemia, hipernatremia

sânge (hipomagneziemie); scădere a cantităţii de calciu din sânge (hipocalcemie)
(hipomagnezemia); zmniejszenie stężenia wapnia we krwi (hipokalcemia)

greaţă tulburări gastro- intestinale, vărsături, ulcer gastro- intestinal, hipomagneziemie severă
nudności zaburzenia żołądkowo- jelitowe, wymioty, wrzód przewodu pokarmowego, ciężka hipomagnezemia

s- a demonstrat că tiazidele determină creşterea excreţiei urinare a magneziului, ceea ce poate duce la hipomagneziemie.
19 wykazano, że tiazydowe leki moczopędne powodują zwiększenie wydalania magnezu z moczem, co może prowadzić do hipomagnezemii.

s- a demonstrat că tiazidele măresc excreţia urinară a magneziului, ceea ce poate duce la hipomagneziemie (vezi pct.
tiazydy powinny zostać odstawione przed przeprowadzeniem badań czynnościowych przytarczyc.

- acidoză, hiperkaliemie, hipokaliemie, hiperglicemie, hipomagneziemie, hipocalcemie, hipercolesterolemie, hiperlipidemie, hipofosfatemie, anorexie
bardzo często często bardzo często

acidoză, hiperkaliemie, hipokaliemie, hiperglicemie, hipomagneziemie, hipocalcemie, hipercolesterolemie, hiperlipidemie, hipofosfatemie, hiperuricemie, gută, anorexie
- pobudzenie, stany splątania, depresja, lęk, nieprawidłowe myślenie, bezsenność

s- a demonstrat că tiazidele măresc excreţia urinară a magneziului, ceea ce poate duce la hipomagneziemie (vezi pct. 4. 5).
wykazano, że tiazydy zwiększają wydalanie magnezu z moczem, co może doprowadzić do hipomagnezemii (patrz punkt 4. 5).

aceştia includ pacienţii cu hipopotasemie sau hipomagneziemie, pacienţii cu sindrom de qt prelungit congenital, pacienţii care iau medicamente antiaritmice sau alte medicamente ce duc la prelungirea qt; sau care iau doze cumulate crescute de terapie cu antraciclină.
pacjenci ci to osoby z hipokalemią lub hipomagnezemią, z wrodzonym wydłużeniem odstępu qt, osoby przyjmujące produkty lecznicze przeciwarytmiczne lub inne produkty lecznicze, które powodują wydłużenie odstępu qt, a także osoby leczone dużą dawką skumulowaną antracykliny.

pacienţii trebuie ţinuţi sub observaţie pentru depistarea semnelor clinice ale dezechilibrului hidric sau electrolitic, de exemplu depleţie de volum, hiponatremie, alcaloză hipocloremică, hipomagneziemie sau hipokaliemie, care pot să apară în timpul diareei intercurente sau vărsăturilor.
pacjentów należy obserwować w celu kontroli czy nie wystąpiły kliniczne objawy zaburzenia równowagi wodno- elektrolitowej, np. zmniejszenie objętości krwi krążącej, niedobór sodu we krwi, zasadowica z małym stężeniem chlorków we krwi, niedobór magnezu we krwi lub niedobór potasu we krwi, które mogą wystąpić przy współistniejącej biegunce lub wymiotach.

Înainte de iniţierea terapiei cu voriconazol trebuie corectate perturbarile electrolitice cum sunt: hipopotasemia, hipomagneziemia şi hipocalcemia (vezi pct.
zaburzenia elektrolitowe, takie jak hipokaliemia, hipomagnezemia i hipokalcemia, powinny być wyrównane przed rozpoczęciem terapii worykonazolem (patrz punkt 4. 2 i 4. 4).