Você procurou por: opusteti (Sérvio - Esperanto)

jer æe opusteti zbor licemerski, i oganj æe spaliti šatore onih koji primaju poklone.
cxar la anaro de la hipokrituloj senhomigxos; kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subacxeton.

ovako veli gospod gospod: kad se sva zemlja stane veseliti, tebe æu opusteti.
tiele diras la sinjoro, la eternulo:kiam la tuta tero gxojos, mi faros vin dezerto.

ako li ne poslušate ove reèi, zaklinjem se sobom, veli gospod, da æu opusteti taj dom.
sed se vi ne obeos tiujn vortojn, tiam-mi jxuras per mi, diras la eternulo-cxi tiu domo farigxos ruino.

kao laviæ ostavio je šator svoj, jer æe zemlja njihova opusteti od žestine nasilnikove i od ljutog gneva njegovog.
li forlasis sian lauxbon kiel leono; ilia lando farigxis dezerto de la kolero de la atakanto kaj de lia flama kolero.

podajte krila moavu, neka brzo odleti; jer æe gradovi njegovi opusteti da neæe niko živeti u njima.
donu flugilojn al moab, cxar li devas forflugi; liaj urboj dezertigxos tiel, ke neniu en ili logxos.

obratiæe ga u pustoš, opustošen plakaæe preda mnom; sva æe ta zemlja opusteti, jer niko ne uzima na um.
ili faris gxin dezerto, kaj gxia dezerteco plendas antaux mi; la tuta lando estas dezertigita, kaj neniu zorgas pri tio.

misir æe opusteti, i edomska æe biti pusta pustinja za nasilje uèinjeno sinovima judinim, jer proliše krv pravu u zemlji njihovoj.
egiptujo farigxos dezerto, kaj edom farigxos senviva dezerto, pro tio, ke ili premis la idojn de jehuda kaj versxis senkulpan sangon en sia lando.

jer æe tvrdi grad opusteti i biæe stan ostavljen i zanemaren kao pustinja; onde æe pasti tele i onde æe legati, i poješæe mu grane.
cxar urbo fortikigita estos solecigita, logxloko estos forlasita kaj forrestigita kiel dezerto; tie pasxtigxos bovido, tie gxi ripozos kaj formangxos gxiajn kreskajxojn.

od gneva gospodnjeg neæe se u njoj živeti, nego æe sva opusteti; ko god prodje mimo vavilon, èudiæe se i zviždaæe radi svih rana njegovih.
de la kolero de la eternulo gxi farigxos nelogxata, kaj gxi tuta farigxos dezerta; cxiu, kiu iros preter babel, miros kaj fajfos pri cxiuj gxiaj vundoj.

i uèiniæu, te æe iz gradova judinih i s ulica jerusalimskih nestati glas radostan i glas veseo, glas ženikov i glas nevestin; jer æe zemlja opusteti.
kaj mi cxesigos en la urboj de judujo kaj sur la stratoj de jerusalem la sonojn de gxojo kaj la sonojn de gajeco, la vocxon de fiancxo kaj la vocxon de fiancxino; cxar la lando farigxos dezerto.

zato èujte nameru gospodnju što je naumio za edomce i misli njegove što je smislio za stanovnike temanske: zaista najmanji iz stada razvlaèiæe ih, zaista æe opusteti stan s njima.
tial auxskultu la decidon de la eternulo, kiun li decidis pri edom, kaj liajn intencojn, kiujn li havas pri la logxantoj de teman:la knaboj- pasxtistoj ilin fortrenos kaj detruos super ili ilian logxejon.

zašto prorokova u ime gospodnje govoreæi: ovaj æe dom biti kao silom, i ovaj æe grad opusteti da neæe u njemu niko živeti? i skupi se sav narod na jeremiju u dom gospodnji.
kial vi profetas en la nomo de la eternulo, dirante:cxi tiu domo farigxos kiel sxilo, kaj cxi tiu urbo dezertigxos tiel, ke estos en gxi neniu logxanto? kaj la tuta popolo amasigxis cxirkaux jeremia en la domo de la eternulo.

svuda gde nastavate gradovi æe se opustošiti i visine æe opusteti, i oltari æe se vaši raskopati i opusteti, i gadni bogovi vaši izlomiæe se i neæe ih više biti, i sunèani likovi vaši iseæi æe se, i dela æe se vaša uništiti.
en cxiuj viaj logxlokoj la urboj estos ruinigitaj kaj la altajxoj estos dezertigitaj, por ke estu ruinigitaj kaj dezertigitaj viaj altaroj, por ke estu rompitaj kaj detruitaj viaj idoloj, viaj sunkolonoj estu disbatitaj, kaj viaj faritajxoj estu ekstermitaj.

i reci narodu zemaljskom: ovako veli gospod gospod za stanovnike jerusalimske, za zemlju izrailjevu: hleb æe svoj jesti u brizi i vodu æe svoju piti prepadajuæi se, jer æe zemlja opusteti i ostati bez svega što je u njoj za bezakonje svih koji žive u njoj.
kaj diru al la popolo de la lando:tiele diras la sinjoro, la eternulo, pri la logxantoj de jerusalem, pri la lando de izrael:sian panon ili mangxos en zorgoj, kaj sian akvon ili trinkos en teruro; cxar la lando dezertigxos de sia abundo pro la maljustajxoj de cxiuj siaj logxantoj.