Você procurou por: diko rin alam (Tagalo - Inglês)

hindi ko rin alam
i have never seen that before

hindi ko rin alam kong paano
hindi ko alam kong paano magregester ng package para sa watsap

hindi ko rin alam ang sarili ko
to the point i don't even know myself anymore

hindi ko rin alam tanungin mo ang sarili mo
i also don't know you ask yourself

hindo ko rin alam maipaliwanag kung paano sila nakapasok
i don't know either

oh joke lang yon kaso di mo rin alam nasaktan mo na pala ang isang tao
oh joke lang yon kaso di mo rin alam nasaktan mo na pala ang isang tao

minsan diko na rin alam saan ako lulugar, pag may nagawang mali mga katrabho ko mali ko narin para sayo
sometimes i don't even know where i'm going, when something goes wrong my co -workers i'm also wrong for you

ndi q nga rin alam yan ahaha ndi q naman hinahawakan cp q ahaha may mumu
ndi q nga rin alam yan ahaha ndi q naman hinahawakan cp q ahaha may mumu

hindi ko rin alam, kasi meron akong ibang iniisip hindi lang yang journal ko
i have another assignment that i will not do anymore

malapit nang mag tanghali,hindi pa rin alam ni cj ang gagawin para makarating sa kaniyang pupuntahang lugar..
it's almost noon, cj still doesn't know what to do to get to his destination place..

status ko ngayon hindi ko rin alam mahirap i explain basta ang hirap maging masaya
my current status

sabi ni goethe, "ang sinumang di marunong ng wikang dayuhan ay di rin alam ang sariling wika."
goethe claimed, "one who cannot speak foreign languages does not know one's own language either".

noong una'y ayos lang dahil baka tinatamad lamang akong gumalaw, pero habang tumatagal ay unti unti kong nararamdaman ang pakawala ng gana. ganang mabuhay? gumising? magpatuloy? hindi ko na rin alam. pakiramdam ko wala akong silbi, na napakawalang kwenta ko. hindi ko na alam kung anong gagawin, para akong mababaliw. minsan naiinis ako, minsan nalulungkot, o di kaya’y naiiyak na lang ng walang dahilan. gulong gulo na ako, kahit sarili ko hindi ko na maintindihan. linggo at buwan ang lumipas
at first it was okay because i might just be lazy to move, but as time went on i gradually felt anorexia. want to live? wake up? continue? i don’t even know. i feel useless, that i am so worthless. i didn't know what to do, i felt like i was going crazy. sometimes i get annoyed, sometimes i feel sad, or i just cry for no reason. i'm a tire mess, even myself i can no longer understand. weeks and months passed