Você procurou por: nasa sa diyos ang awa nasa tao ang gawa (Tagalo - Inglês)

nasa diyos ang awa nasa tao ang gawa
salawikain at ang kahulugan in english

nasa diyos ang awa,nasa tao ang gawa
what is in the mouth, is the flesh of the breast

nasa diyos ang awa nasa tao ang gawa
loved while there is nothing to be exiled

nasa diyos ang awa, nasa tao ang gawa.
ilocano sayings

nasa diyos ang awa
the divine mercy

nasa awa ang diyos at sa tao ang gawa
god is in mercy and man works

nada tao ang gawa nasa diyos ang awa
nasa man the act is in god the mercy

nasa tao ang gawa, nasa diyos ang awa
c/work is in man, mercy is in god

habang maikli ang kumot nasa tao. ang gawa
when the blanket is short learn to curl up under it

sa diyos ang lahat ay posible
with god everything is possible through means or without means

hiram sa diyos ang ating buhay
our lives are borrowed from god

ipinapaubaya ko na lang sa diyos ang lahat
i just leave everything to god

pinapaubaya ko na sa diyos ang mangyayare bukas
i have given everything to god

hindi agree kasi kasalanan sa diyos ang pag suicide pano na ang pamilya mo ikaw nalng inaasahan
it's a sin to commit suicide because god doesn't want your family to suffer.

sa tuwing akoy natatakot sa gitna ng balisa at suliranin asking inilalagak sa diyos ang asking tiwala
sa tuwing akoy natatakot at nangangamba asking itinitiwala sayo oh doys ang asking pag asa

ang pinakamahalagang uri ng komunikasyon ay sa pagitan ng tao at diyos at sa pagitan ng tao, ang komunikasyon ay higit pa sa ating kakayahang makipag-usap, din makinig, habang nakikipag-usap tayo sa diyos, ang unang bahagi ng komunikasyon na ito ay ang pakikinig.god pangunahing mga paraan ng komunikasyon kasama natin ay sa pamamagitan ng kanyang mundo.
the most important types of communication are between man and god and between human beings,communication is more than just our ability to talk, also to listen,as we communicate with god, the first part of that communication is listening.gods primary ways of communication with us are through his world.

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay