Вы искали: i heard he broke his hip? (Английский - Тамильский)

how i heard you say
நீங்கள் அப்படி சொல்லி நான் கேள்விப்பட்டதே இல்லை

i heard there is gonna lockdown in australia
அனைவரும் நன்றாக இருக்கிறார்கள் என்று நம்புகிறேன்

he broke them all into pieces, except their great one so that they might return to it.
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

i heard declare that the above stated information's are true to the best of my knowledge and belief
நான் மேலே குறிப்பிட்டது தகவல் தான் என் அறிவு மற்றும் நம்பிக்கை சிறந்த உண்மையானது என அறிவிக்க கேட்டேன்

so he broke them into fragments, all but a great one they had, for haply they would return to it.
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

he broke all the idols into pieces, except the biggest among them so that perhaps people would refer to it.
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

.when i heard this.i can't able to tolerate .i can't able to see your sufferings.
இந்த உலகில் நீங்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

so he broke them to pieces, (all) except the biggest of them, that they might turn to it.
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

heaven... when i held you again... how cloud we ever just be friends? i would rather die than let you go.. juliet to your romeo how i heard you say
பேரின்ப வீடு... நான் மீண்டும் உன்னைப் பிடித்தபோது... எவ்வளவு மேகம்... நாம் எப்போதும் நண்பர்களாக இருக்கிறோமா? நான் உன்னை போக விடுவதை விட இறப்பதையே விரும்புகிறேன்.. ஜூலியட் உன் ரோமியோவிடம் நீ சொல்வதை நான் எப்படிக் கேட்டேன்

he broke them all into pieces, except for the biggest one of them, so that they might return to it [for enquiry].
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

so he broke them to pieces, (all) but the biggest of them, that they might turn (and address themselves) to it.
அவ்வாறே அவர், அவற்றில் பெரியதைத் தவிர (மற்ற) எல்லாவற்றையும் துண்டு துண்டாக்கினார்; அவர்கள் அதன்பால் திரும்புவதற்காக (அதை விட்டு விட்டார்).

i always wish that you have to be live happy in this world.when i heard this.i can't able to tolerate .i can't able to see your sufferings.
இந்த உலகில் நீங்கள் எப்போதும் மகிழ்ச்சியாக இருக்க வேண்டும் என்று நான் விரும்புகிறேன்.

when i was small i heard all my childhood memories from my mom as i was too small i remember many incidents of myself being small like playing falling down crying and so on i used to stand on the terrace and hold a stick and immitate that i am a teacher one day i bit my cousin sister too on her cheek when she carried me. my mom told me that i used to look so cute and chubby but now i have grown too much i can never forget my childhood memories even though if i grow up as all the things i did wer
நான் சிறியவனாக இருந்தபோது என் குழந்தை பருவ நினைவுகள் அனைத்தையும் நான் அம்மாவிடம் கேட்டேன், நான் மிகவும் சிறியவனாக இருந்ததால், அழுதபடி கீழே விழுந்து விளையாடுவது போன்ற சிறியதாக இருந்த பல சம்பவங்களை நான் நினைவில் வைத்திருக்கிறேன், அதனால் நான் மொட்டை மாடியில் நின்று ஒரு குச்சியைப் பிடித்துக்கொண்டு நான் தான் ஒரு ஆசிரியர் ஒரு நாள் என் உறவினர் சகோதரியையும் அவள் கன்னத்தில் கடித்தாள். நான் மிகவும் அழகாகவும், ரஸமாகவும் தோற்றமளிப்பதாக என் அம்மா என்னிடம் சொன்னார், ஆனால் இப்போது நான் அதிகமாக வளர்ந்திருக்கிறேன், நான் செய்த எல்லா விஷயங்களாகவும் வளர்ந்தாலும் என் குழந்தை பருவ நினைவுகளை என்னால் ஒருபோதும் மறக்க முடியாது.

every afternoon, as they were coming from school, the children used to go and play in the giant’s garden. it was a large lovely garden, with soft green grass. here and there over the grass stood beautiful flowers like stars, and there were twelve peach-trees that in the spring-time broke out into delicate blossoms of pink and pearl, and in the autumn bore rich fruit. the birds sat on the trees and sang so sweetly that the children used to stop their games in order to listen to them. “how happy we are here!” they cried to each other. one day the giant came back. he had been to visit his friend the cornish ogre, and had stayed with him for seven years. after the seven years were over he had said all that he had to say, for his conversation was limited, and he determined to return to his own castle. when he arrived he saw the children playing in the garden. “what are you doing here?” he cried in a very gruff voice, and the children ran away. “my own garden is my own garden,” said the giant, “any one can understand that, and i will allow nobody to play in it but myself,” so he built a high wall all round it, and put up a notice board. trespassers will be prosecuted he was a very selfish giant. the poor children had now nowhere to play. they tried to play on the road, but the road was very dusty and full of hard stones, and they did not like it. they used to wander round the high walls when their lessons were over, and talk about the beautiful garden inside. “how happy we were there,” they said to each other. then the spring came, and all over the country there were little blossoms and little birds. only in the garden of the selfish giant it was still winter. the birds did not care to sing in it as there were no children, and the trees forgot to blossom. once a beautiful flower put its head out from the grass, but when it saw the notice board it was so sorry for the children that it slipped back into the ground again, and went off to sleep. the only people who were pleased were the snow and the frost. “spring has forgotten this garden,” they cried, “so we will live here all the year round.” the snow covered up the grass with her great white cloak, and the forest painted all the trees silver. then they invited the north wind to stay with them, and he came. he was wrapped in furs, and he roared all day about the garden, and blew the chimney-pots down. “this is a delightful spot,” he said, “we must ask the hail on a visit.” so the hail came. every day for three hours he rattled on the roof of the castle till he broke most of the slates, and then he ran round and round the garden as fast as he could go. he was dresse
சுயநல மாபெரும்