Вы искали: underhåndstildelinger (Датский - Польский)

ved at drage de praktiske konsekvenser af denne forpligtelse i et direktiv og dermed forbedre retssikkerheden i de pågældende situationer og give garantier for en effektiv anvendelse af ordningen, løser man på én gang problemet med kapløbet om undertegnelsen af kontrakter i forbindelse med formelle udbudsprocedurer og problemet med ulovlige underhåndstildelinger.
wyciągnięcie operacyjnych wniosków z takiego obowiązku w dyrektywie umożliwi jednoczesne rozwiązanie problemu odnoszącego się do pośpiechu w podpisywaniu umowy podczas formalnych procedur przetargowych i problemu związanego z bezprawnym udzieleniem zamówienia z wolnej ręki, poprawiając tym samym bezpieczeństwo prawne wskazanych sytuacji i przewidując gwarancje skutecznego stosowania tego mechanizmu.

konsekvensanalyse der er tre hovedmuligheder for revision af klagedirektiverne, hvoraf to kan gennemføres enten ved en ændring af direktiverne eller ved vedtagelse af en meddelelse: 1) direktiverne forbliver uændrede: denne mulighed vil i givet fald bestå i at tilskynde kommissionen til at iværksætte overtrædelsesprocedurer med henblik på at behandle alle de problemer, der er forbundet med nationale lovgivningers og fremgangsmåders uforenelighed med klagedirektiverne. de forskelle, der allerede er konstateret med hensyn til, hvordan medlemsstaterne drager praktiske konsekvenser af de principper, der er udledt af domstolens praksis, vil i så fald fortsat bestå, og problemerne med kapløbet om undertegnelsen af kontrakter vil kun delvist blive løst og mere eller mindre hurtigt alt efter medlemsstat, hvilket betyder, at de økonomiske aktører ikke vil have nogen garantier med hensyn til effektiviteten af de klageprocedurer, der finder anvendelse i medlemsstaterne forud for kontraktindgåelsen ("no level playing field"). de fleste medlemsstater har ikke i øjeblikket planer om at indføre særlige klageordninger for ulovlig underhåndstildeling af kontrakter. i praksis vil potentielle tilbudsgivere fortsat kun kunne søge skadeserstatning. men de vanskeligheder, der er forbundet med denne type søgsmål, f.eks. bevisbyrden samt den lange varighed af og omkostningerne ved sagerne, giver ikke tilbudsgiverne mod herpå. udfaldet er da også kun sjældent positivt. da der ikke ved en samordnet tilgang kan indføres effektive klagemuligheder til imødegåelse af denne ulovlige praksis, vil offentlige kontrakter ikke blive mere gennemsigtige, og konkurrencen om dem vil ikke blive forbedret. det betyder, at europæiske virksomheder (heriblandt også de mest konkurrencedygtige) ikke vil have mulighed for at deltage i udbud om offentlige kontrakter, som endnu i dag tildeles ulovligt underhånden. 2) der indføres en frist med opsættende virkning af standstill-typen ved ændring af direktiverne eller ved en meddelelse om forpligtelser i den henseende: det følger ganske vist af domstolen praksis, at der skal indføres en frist med opsættende virkning af rimelig varighed, således at tilbudsgivere, der mener at have lidt skade, kan klage effektivt på et tidspunkt, hvor overtrædelserne endnu kan bringes til ophør, men i medlemsstaterne er der fortsat forskellige opfattelser af, hvor langt denne forpligtelse rækker, hvad den præcist indebærer. ved at drage de praktiske konsekvenser af denne forpligtelse i et direktiv og dermed forbedre retssikkerheden i de pågældende situationer og give garantier for en effektiv anvendelse af ordningen, løser man på én gang problemet med kapløbet om undertegnelsen af kontrakter i forbindelse med formelle udbudsprocedurer og problemet med ulovlige underhåndstildelinger. 3) der tillægges uafhængige myndigheder nye beføjelser ved en ændring af direktiverne eller ved en meddelelse, der tilskynder til oprettelse af sådanne myndigheder: medlemsstaterne skal i givet fald udpege uafhængige myndigheder med beføjelse til at underrette de ordregivende myndigheder om de mest alvorlige overtrædelser af fællesskabsretten om offentlige kontrakter (specielt ulovlige underhåndstildelinger) for at tilskynde disse til selv at bringe den konstaterede overtrædelse til ophør. denne underretningsordning vil medføre fordele for tilbudsgiverne i form af lavere omkostninger og anonymitet. men da der er usikkerhed om de administrative omkostninger, der er forbundet med driften af disse uafhængige myndigheder, og da flertallet af medlemsstaternes delegationer forholdt sig negativt til denne løsning i det rådgivende udvalg for offentlige aftaler, har kommissionen fravalgt den til fordel for indførelse af en frist med opsættende virkning. -
230 -ocena wpływu możliwym jest rozważenie trzech istotnych możliwości w ramach przeglądu dyrektyw w sprawie procedur odwoławczych; dwie z tych możliwości mogą zawierać wersję wariantową, w zależności od tego czy przewidziana zostanie zmiana dyrektyw czy też przyjęcie komunikatu: (1) utrzymanie dyrektyw w obecnej formie: opcja ta polegałaby na zachęcaniu komisji do dalszego wszczynania postępowań w sprawie naruszenia przepisów, aby zajmować się wszystkimi problemami niezgodności ustawodawstw lub praktyk krajowych z dyrektywami w sprawie procedur odwoławczych. stwierdzone różnice w sposobie wyciągania wniosków operacyjnych przez państwa członkowskie z zasad wynikających z orzecznictwa trybunału utrzymałyby się, a problemy związane z pośpiechem w podpisywaniu umowy w sprawie zamówienia zostałyby rozwiązane jedynie częściowo i w różnym tempie w zależności od państw członkowskich, pozbawiając tym samym podmioty gospodarcze gwarancji w zakresie skuteczności odwołań przed udzieleniem zamówienia mających zastosowanie w państwach członkowskich („no level playing field”). w odniesieniu do bezprawnego udzielania zamówień z wolnej ręki, większość państw członkowskich nie przewiduje obecnie wprowadzenia szczególnych mechanizmów odwoławczych. w praktyce potencjalni oferenci dysponowaliby jedynie możliwością wystąpienia z roszczeniem o odszkodowanie. tymczasem trudności związane z tego rodzaju postępowaniem, takie jak ciężar dowodu, czas trwania i koszty procedury, nie zachęcają oferentów do korzystania z tej możliwości, mając dodatkowo na uwadze fakt, że rzadko przynosi ona korzystne wyniki. w obliczu braku skoordynowanego podejścia umożliwiającego wprowadzenie skutecznych odwołań od bezprawnych praktyk, przejrzystość i poddawanie procedurze konkurencyjnej zamówień publicznych nie uległyby poprawie, co pozbawiłoby przedsiębiorstwa europejskie (w tym najbardziej konkurencyjne spośród nich) możliwości ubiegania się o zamówienia publiczne, które są nadal bezprawnie udzielane z wolnej ręki. (2) wprowadzenie okresu zawieszenia typu „standstill” poprzez zmianę dyrektyw lub poprzez komunikat wskazujący obowiązki państw członkowskich w tym względzie:, mimo, że w orzecznictwie trybunału sprawiedliwości wskazano wymóg wyznaczenia rozsądnego okresu zawieszenia, aby oferenci, którzy uważają się za poszkodowanych, mogli wszcząć użyteczną procedurę odwoławczą na etapie, na którym naruszenia mogą jeszcze zostać skorygowane, podejścia przyjęte w poszczególnych państwach członkowskich w odniesieniu do zakresu i treści tego rodzaju obowiązku są zróżnicowane. wyciągnięcie operacyjnych wniosków z takiego obowiązku w dyrektywie umożliwi jednoczesne rozwiązanie problemu odnoszącego się do pośpiechu w podpisywaniu umowy podczas formalnych procedur przetargowych i problemu związanego z bezprawnym udzieleniem zamówienia z wolnej ręki, poprawiając tym samym bezpieczeństwo prawne wskazanych sytuacji i przewidując gwarancje skutecznego stosowania tego mechanizmu. (3) nowe uprawnienia przyznane niezależnym organom poprzez zmianę dyrektyw lub poprzez komunikat zachęcający do ustanowienia takich organów: państwa członkowskie wskazałyby niezależne organy, które byłyby uprawnione do notyfikowania instytucjom zamawiającym najpoważniejszych naruszeń prawa wspólnotowego w dziedzinie zamówień publicznych (w szczególności w zakresie udzielania zamówień z wolnej ręki) w sposób zachęcający te ostatnie do samodzielnego skorygowania stwierdzonego naruszenia. wskazany mechanizm notyfikacji przynosi korzyści oferentom w zakresie kosztów i anonimowości. jednakże niepewność dotycząca kosztów administracyjnych, które mogą być związane z funkcjonowaniem takich niezależnych organów i negatywne stanowisko przyjęte przez większość delegacji z państw członkowskich w ramach komitetu doradczego ds. zamówień publicznych sprawiły, że komisja odrzuciła to rozwiązanie na korzyść wprowadzenia okresu zawieszenia. -