Вы искали: patio (Испанский - Тагальский)

Компьютерный перевод

Обучается переводу с помощью примеров, переведенных людьми.

Spanish

Tagalog

Информация

Spanish

patio

Tagalog

 

От: Машинный перевод
Предложите лучший перевод
Качество:

Переводы пользователей

Добавлены профессиональными переводчиками и компаниями и на основе веб-страниц и открытых баз переводов.

Добавить перевод

Испанский

Тагальский

Информация

Испанский

limpia el patio

Тагальский

linisin ang hardin

Последнее обновление: 2020-08-11
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

estando pedro abajo en el patio, vino una de las criadas del sumo sacerdote

Тагальский

at samantalang nasa ibaba si pedro, sa looban, ay lumapit ang isa sa mga alilang babae ng dakilang saserdote;

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

la palabra de jehovah vino a jeremías cuando estaba preso en el patio de la guardia. y dijo

Тагальский

ang salita nga ng panginoon ay dumating kay jeremias, samantalang siya'y nakukulong sa looban ng bantay, na nagsasabi,

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

cuando encendieron fuego en medio del patio y se sentaron alrededor, pedro también se sentó entre ellos

Тагальский

at nang makapagpadikit nga sila ng apoy sa gitna ng looban, at mangakaupong magkakasama, si pedro ay nakiumpok sa gitna nila.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

luego me sacó al atrio exterior y me hizo pasar por los cuatro ángulos del atrio, y he aquí que en cada ángulo había un patio

Тагальский

nang magkagayo'y inilabas niya ako sa labas ng looban ng bahay at pinaraan niya ako sa apat na sulok ng looban; at, narito, sa bawa't sulok ng looban ay may isang looban.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

de esta manera sacaron a jeremías con sogas, y lo subieron de la cisterna. y jeremías permaneció en el patio de la guardia

Тагальский

sa gayo'y isinampa nila si jeremias ng mga lubid, at itinaas siya mula sa hukay: at si jeremias ay naiwan sa looban ng bantay.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

una asombrosa visión del cielo tejido con 500 cometas cubre el patio central de la galería nacional en el viejo san juan, la ciudad colonial en la capital san juan.

Тагальский

binalot ng 500 nakahabing saranggola ang buong kalangitan sa tanawing nakapalamuti sa gitnang liwasan sa loob ng pambansang galeriya (galería nacional) sa lumang san juan, ang malakolonyal na bahagi ng san juan, kabisera ng bansa.

Последнее обновление: 2016-02-24
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

después de él palal hijo de uzai restauró frente a la esquina y la torre alta que sobresale de la casa del rey y que está junto al patio de la guardia. después de él restauró pedaías hijo de paros

Тагальский

si paal na anak ni uzai ay naghusay ng tapat ng may pagliko ng kuta, at ng moog na lumalabas mula sa lalong mataas na bahay ng hari, na nasa tabi ng looban ng bantay. sumunod sa kaniya'y si pedaia na anak ni pharos ang naghusay.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

y los servidores del rey le respondieron: --he aquí, amán está en el patio. y el rey dijo: --que entre

Тагальский

at ang mga lingkod ng hari ay nagsabi sa kaniya. narito, si aman ay nakatayo sa looban. at sinabi ng hari, papasukin siya.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

y ordenaron traer a jeremías del patio de la guardia. luego lo entregaron a gedalías hijo de ajicam, hijo de safán, para que lo llevase a su casa. y habitó en medio del pueblo

Тагальский

sila'y nangagsugo, at kinuha si jeremias sa looban ng bantay, at kanilang ipinagbilin siya kay gedalias na anak ni ahicam, na anak ni saphan, na kaniyang iuwi siya. sa gayo'y tumahan siya sa gitna ng bayan.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

aconteció al tercer día que ester se vistió con su vestido real y se puso de pie en el patio interior de la casa del rey, frente a la sala real. el rey estaba sentado en su trono real en la sala real, ante la puerta de la sala

Тагальский

nangyari nga, nang ikatlong araw, na nagsuot si esther ng kaniyang bihisang pagkareina, at tumayo sa pinakaloob ng bahay ng hari, sa tapat ng bahay-hari; at ang hari ay naupo sa kaniyang luklukang hari sa bahay-hari, sa tapat ng pasukan sa bahay.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

entonces el rey sedequías dio órdenes para que custodiaran a jeremías en el patio de la guardia, haciendo que se le diese cada día una torta de pan de la calle de los panaderos, hasta que todo el pan de la ciudad se agotase. así quedó jeremías en el patio de la guardia

Тагальский

nang magkagayo'y nagutos si sedechias na hari, at kanilang ibinilanggo si jeremias sa looban ng bantay; at kanilang binigyan siya araw-araw ng isang putol na tinapay na mula sa lansangan ng mga magtitinapay, hanggang sa maubos ang lahat na tinapay sa bayan. ganito nabilanggo si jeremias sa looban ng bantay.

Последнее обновление: 2012-05-06
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Испанский

cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor planté mi choza humilde bajo arboleda amena, buscando de los bosques en la quietud serena reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor. su techo es frágil su suelo débil cana, sus vigas y columnas maderas sin labrar; nada vale, por cierto, mi rústica cabaña; mas duerme en el regazo de la eterna montaña, y la canta y la arrulla noche y días el mar. un afluente arroyuelo, que de la selva umbria desciende entre peñascos, la baña con amor, y un chorro le regala por tosca cañería que en la cálida noche es canto y melodía y néctar cristalino del día en el calor. si el cielo esta sereno, mansa corre la fuente, su cítara invisible tañedo sin cesar; pero vienen las lluvias, e impetuoso torrente peñas y abismos salta, ronco, espumante, hirviente, y se arroja rugiendo frenético hacia el mar. del perro los ladridos, de las aves trino del kalao la voz ronca solas se oyen alli, no hay hombre vanidoso ni importuno vecino que se imponga a mi mente, ni estorbo mi camino; solo tengo las selvas y el mar cerca de mí. el mar, el mar es todo! su masa soberana los átomos me trae de mundos que lejos son; me alienta su sonrisa de límpida mañana, y cuando por la tarde mi fe resulta vana encuentra en sus tristezas un eco el corazón. de noche es un arcano! ... su diáfano elemento se cubre de millares, y millares de luz; la brisa vaga fresca, reluce el firmamento, las olas en suspiros cuentan al manso viento historias que se pierden del tiempo en el capiz. dizque cuentan del mundo la primera alborada, del sol el primer beso que su seno encendió, cuando miles de seres surgieron de la nada, y el abismo poblaron y la cima encumbrada y doquiera su beso facundante estampó. mas cuando en noche oscura los vientos enfurecen y las inquietas alas comienzan a agitar, crusan en aire gritos que el ánimo estremecen , coros, voces que rezan, lamentos que parecen exhalar los que un tiempo se hundieron en el mar. entonces repercuten los montes de la altura, los árboles se agitan de confín a confín; aullan los ganados, retumba la espesura, sus espíritus dicen que van a la llanura llamadas por los muertos a fúnebre festín. silva, silva la noche, confusa, aterradora; verdes, azules llamas en el mar vense arder; mas la calma renace con la próxima aurora y pronto una atrevida barquilla pescadora las fatigadas alas comienza a recorrer. asi pasan los días en mi oscuro retiro, desterrado del mundo donde tiempo viví, de mi rara fortuna la providencia admiro: quijarro abandonado que al musgo solo aspiro para ocultar a todos el mundo que tengo en mí! vivo con los recuerdos de los que yo he amado y oigo de vez en cuando sus nombres pronunciar: unos estan ya muertos, otros me han abandonado; ¿mas que importa? ... yo vivo pensando en lo pasado y lo pasado nadie me puede arrebatar. el es mi fiel amigo que nunca me desdora que siempre alienta el alma cuando triste la ve, que en mis noches de insomnio conmigo vela y ora conmigo, y en mi destierro y en mi cabaña mora, y cuando todos dudan solo él me infunde fe. yo la tengo, y yo espero que ha de brillar un día en que venza la idea a la fuerza brutal, que después de la lucha y la lente agonía, otra voz mas sonora y mas feliz que la mía sabrá cantar entonces el cántico truinfal. veo brillar el cielo tan puro y refulgente como cuando forjaba mi primera ilusión, el mismo soplo siento besar mi mustia frente, el mismo que encendía mi entusiasmo ferviente y hacía hervir la sangre del joven corazón. yo respiro la brisa que acaso haya pasado por los campos y ríos de mi pueblo natal; acaso me devuelva lo que antes le he confiado los besos y suspiros de un ser idolatrado, las dulces confidencias de un amor virginal! al ver la misma luna, cual antes argentada, la antigua melancolía siento en mi renancer; despiertan mil recuerdos de amor y fe jurada ... un patio, una azotea, la playa, un enramada, silencios y suspiros, rubores de placer ... mariposa sedienta de la luz y de colores, sonando en otros cielos y en más vasto pensil, dejé, jóven apenas, mi patria y mis amores, y errante por doquiera sin dudas, sin temores, gasté en tierras extrañas de mi vida de abril. y despues, cuando quise, golondrina causada, al nido de mis padres y de mi amor volver, rugió fiera de pronto violenta turbonada: vense rotas mis alas, desecha la morada, la fe vendida a otros y ruinas por doquier. lanzado a una pana de la patria que adora, el porvenir destruído, sin hogar, sin salud, de toda mi existencia el único tesoro, creencias de una sana, sincera juventud. ya no sóis como antes, llenas de fuego y vida brindando mil coronas a la inmortalidad; algo serias os hallo; mas nuestra faz querida si ya es tan sincera, si esta descolorida en cambio lleva el sello de la fidelidad. me ofrecéis, oh ilusiones! la copa del consuelo, y mis jovenes años a despertar venís: gracias a ti, tormenta; gracias, vientos del cielo, que a buena hora supísteis cortar mi incierto vuelo, para abatirme al suelo de mi natal país. cabe anchurosa playa de fina y suave arena y al pie de una montaña cubierta de verdor, hallé en mi patria asilo bajo arboleda amena, y en sus umbrosos bosques, tranquilidad serena, reposo a mi cerebro, silencio a mi dolor.

Тагальский

pagretiro ko

Последнее обновление: 2020-09-19
Частота использования: 1
Качество:

Источник: Анонимно

Получите качественный перевод благодаря усилиям
7,745,770,611 пользователей

Сейчас пользователи ищут:



Для Вашего удобства мы используем файлы cookie. Факт перехода на данный сайт подтверждает Ваше согласие на использование cookies. Подробнее. OK