Вы искали: verpflegungskosten (Немецкий - Польский)

der versicherte hat anspruch auf die erstattung der verpflegungskosten, wenn er für die inanspruchnahme von gesundheitsdiensten länger als 12 stunden von zu hause abwesend ist.
ubezpieczonemu przysługuje prawo do zwrotu kosztów wyżywienia, jeśli w związku z korzystaniem ze świadczeń zdrowotnych, jest nieobecny w miejscu zamieszkania ponad dwanaście godzin.

- 1600 pln oder den entsprechenden betrag in ausländischer währung für die unterkunfts- und verpflegungskosten während der ersten beiden monate des aufenthalts im hoheitsgebiet der republik polen;
- kwotę 1600 pln albo jej równowartość w walutach obcych na pokrycie kosztów zakwaterowania i utrzymania w okresie pierwszych 2 miesięcy pobytu na terytorium rzeczypospolitej polskiej,

1. artikel 22 absätze 1 buchstabe c und 2 sowie artikel 36 der verordnung (ewg) nr. 1408/71 des rates vom 14. juni 1971 zur anwendung der sozialen sicherheit auf arbeitnehmer und selbständige sowie deren familienangehörige, die innerhalb der gemeinschaft zu und abwandern, in der durch die verordnung (eg) nr. 118/97 des rates vom 2. dezember 1996 geänderten fassung sind dahin auszulegen, dass sie einem versicherten, der vom zuständigen träger die genehmigung erhalten hat, sich in einen anderen mitgliedstaat zu begeben, um dort eine seinem gesundheitszustand angemessene krankenhausbehandlung zu erhalten, außer hinsichtlich der kosten seiner unterbringung und verpflegung im krankenhaus keinen anspruch gegen diesen träger auf ersatz der reise-, aufenthalts-und verpflegungskosten verleihen, die ihm und der ihn begleitenden person entstanden sind.
1) artykuły 22 ust. 1 lit. c) oraz ust. 2, a także art. 36 rozporządzenia rady (ewg) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we wspólnocie, w wersji zmienionej i uaktualnionej przez rozporządzenie rady (we) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., należy interpretować w taki sposób, że nie dają one ubezpieczonemu — który posiada zgodę właściwej instytucji na udanie się do innego państwa członkowskiego w celu poddania się tam leczeniu szpitalnemu odpowiedniemu do jego stanu zdrowia — prawa do zwrotu przez tę instytucję kosztów podróży, pobytu i wyżywienia poniesionych na terytorium tego państwa członkowskiego przez niego i osobę mu towarzyszącą, za wyjątkiem kosztów pobytu i wyżywienia ubezpieczonego w szpitalu.