Вы искали: nagiging part parin ako ng buhay m (Тагальский - Английский)

binibigyan mo parin ako ng pag asa sa buhay
you give me hope

kakainin ako ng buhay.
i'll be eaten alive.

binibigyan mo parin ako ng oras
you're still giving me time even if you're busy

salamat kasi naging parte ako ng buhay mo
maraming salamat at isa ako sa naging parte ng gingersnaps at naging masaya nmn ako dhil sa mga nging store head at co worker ko

binigyan mo ako ng buhay na pinapangarap ng maraming babae
given the life many women dream of

nasa point ako ng buhay ko na di ko alam kung bakit putangina ka
i am at a point in life with no choice

isa sa mga biyayang pinasasalamatan ko kay god ang mabiyayaan at nabigyan nya ako ng buhay, buhay na talagang isang biyayang papahalagahan ko at tatanggapin ng buong buo
one of the blessings i thank god for is to be blessed and he has given me life, life that is truly a blessing that i will appreciate and accept wholeheartedly.

kahit na nakapag asawa ako ng maaga ay hindi parin ako nagbabago at higit sa lahat ay magtatapos ako ng paga aral at para sa kinabukasan ko at sa anak ko.?
even though i got married early i still don't change and most of the time i will finish school and for the future of myself and my child.?

kung nasaan man ako ngayon kaya kahit iniwan niya ako ng mahabang panahon mahal na mahal ko parin siya. sana dumating ang panahon na lahat sakit na sa puso ko ay maglaho. nagpapasalamat parin ako kahit wala ang aking ina marami parin taong nagmamahal sa akin at nagpatatag sa akin sa lalo na partner ko na hindi niya ako iniwan sa anu mang pag subok sa buhay.
kung nasaan man ako ngayon kahit iniwan niya ako ng mahabang panahon mahal na mahal ko parin siya sana dumating ang panahon lahat ng sakit sa puso ko ay maglaho. nagpasalamat parin ako kay lord dahil binigyan niya ng mga taong magmahal sa akin. at nagpapatatag sa akin lalong lalo n yung partner ko na hindi niya ako iniwanan sa kanila ng pagsubok na pinag daanan ko.

nakikiramay sa pag iba ng nararamdaman. ngayo'y akin ng napagtanto na hindi na pala ako bata. nasa punto na ako ng buhay na gusto nalang parati mapag isa habang dinarama ang katahimikan sa apat na sulok ng aking silid at nakaupo sa gilid ng bintana habang iniisip kung ano nananam ang hamon na ibibigay ng buhay bukas.
i used to be happy every night when it was time to rest from the day playing outside the yard while the sun was up as if it was also a patent but why now the night time of rest should have been replaced by sadness and worry , it takes a few hours before the eyes close. the wind blowing through the window cooled even more. the light that always wants to be turned on has been

andito ako para makahanap ng kausap lang or kaibigan. bago lang akong balo kakamatay lang ng husband ko last february kaya hindi pa ako handa sa bagong seryosong relasyon. naghahanap ako ng kaibigan yong kaya akong pakinggan yong kaya kong mahingahan ng problema or bigat sa dibdib, kasi hanggang ngayong ayaw nagbabang luksa parin ako. sana maintindihan ninyo.
i'm here to find someone to talk to or be friends with. i'm a new widow and my husband just died last february so i'm not ready for a new serious recession yet. i'm looking for a friend who can listen to me so i can breathe trouble or weight in the chest, because until now i don't want to mourn. i hope you understand.

ang hindi ko malilimutan na karanasan sa aking buhay ay noong ako ay pinanganak. bakit? marahil dahil minsan ito sa isang karanasan sa oras ng buhay, dahil hindi na ito muling mangyayari. wala ako ngayon, nagsusulat ng sanaysay na ito, nang wala ang aking mga magulang, lalo na ang aking ina. salamat sa kanila dahil binigyan nila ako ng buhay at ngayon, masaya akong nakatira kasama nila, at ang aking mga kaibigan. kasunod, ay kapag pinasok ko ang aking unang pag-aaral, noong ako ay 4 na taong gulang. ito ang aking unang pagkakataon na makapasok sa paaralan at natatakot ako na iwanan ako ng aking mga magulang magpakailanman i
my memorable experience in my life is when i was born. why? maybe because it is a once in a life time experience, because it will not happened again. i am not here right now, writing this essay, without my parents, especially my mother. thanks t them because they gave me life and right now, i am happily living with them, and my friends. next, is when i enter my first schooling, when i was 4 years old. it is my first time to enter the school and i am afraid that my parents will leave me forever i