Вы искали: nasa stage 4 na ang sakit niya (Тагальский - Английский)

ano ang sakit niya
the pain of it

malala na ang sakit
noong bata pa ako

ayoko na ang sakit na
i don't want to be sick anymore

baka lumala pa ang sakit niya
the disease may worsen

pinag-usapan niya ang sakit niya.
he talked about her illness.

sana mawala na ang sakit na nararamdaman mo
i hope the pain i'm feeling goes away

may kaibigan din ako na parehong ang sakit niya ay ang sakit ko
if you have a friend

alam mo ba yun na ang sakit sakit ng ginawa mo sakin
do you know that pain is what you did?

ang gobyerno ng united state nag sabi na ang sakit na aids ay nababantay na dumadami na tao ang may gantong sakit at lalo pa ito tumataas ang ang infected sa sakit ay kasama ang hiv (james 2004)
the united state government also says that the disease aids is escalating nababantay man with massive pain and further it increases the disease infected with hiv (james 2004)

at nung elleven years old na ako ay nagkasakit ang tita ko ng cancer stage 4 at nang mga ilang araw ay namatay ang tita ko at binurol siya ng 1 linggo at pagtapos niyang iburol ay inilibing na siya nung inilibing namin siya ay natakot ako kasi lagi siyang nagpaparamdam sa mama ko kaya natatakot ako at nang ilang araw lang ay nagparamdam ulit ang tita ko at nung matutulog na kami ay may nakita akong paru paru na kulay brownat alam ko na ang paru paru na yun ay ang tita ko kaya natakot ako di pa s
and at elleven years old i was sick with aunt cancer stage 4 and in a few days my aunt died and he was buried 1 week and after he was laid down he was buried when we buried him i was scared because he was always it made my mom feel so scared and just a few days later my aunt and i were in bed when i saw brown butterfly and i know the butterfly is my aunt so i was so scared

inaalay ko itong tulang ito para sa aking lola na siyang nagalaga sa akin at pinaramdam ang tunay na kahalagauan ng pagibig isang salita, 4 na letra na siyang nagtiis kahit pagod na pagod na siya ang nagbigay ng aking mga ngiti na walang hihigit kahit sino pa mulat pagkabata siya na ang aking sandalan mga problemang aking kinakaharap ay siyang nag bibigay ilaw sa akin salamat lola sa mga alaalang iyong iniwan at sa mga payong hinding hindi ko makakalimutan tumatatak parin sa aking isipan
inaalay ko itong tulang ito para sa aking lola na siyang nagalaga sa akin at pinaramdam ang tunay na kahalagauan ng pagibig isang salita, 4 na letra na siyang nagtiis kahit pagod na pagod na siya ang nagbigay ng aking mga ngiti na walang hihigit kahit sino pa mulat pagkabata siya na ang aking sandalan mga problemang aking kinakaharap ay siyang nag bibigay ilaw sa akin salamat lola sa mga alaalang iyong iniwan at sa mga payong hinding hindi ko makakalimutan tumatatak parin sa aking isipan ang iyong ngiting mala bahaghari na siyang nagbigay kulay sa akin sa pagsapit ng umaga't kadiliman kung saan nakikisama ang kapighatian ay nangungulila parin sa iyong pagpanaw gusto ko man ibalik ang dating araw ngunit alam kong mas masaya ka na sa bago mong tahanan sanay maibalik ang dating araw kahit na ako ay labis na tumangis pagibig mo lamang ang labis na nais walang hihigit sa puso mong matamis pahahalagahan ang iniwang mong pagibig

ang hindi ko malilimutan na karanasan sa aking buhay ay noong ako ay pinanganak. bakit? marahil dahil minsan ito sa isang karanasan sa oras ng buhay, dahil hindi na ito muling mangyayari. wala ako ngayon, nagsusulat ng sanaysay na ito, nang wala ang aking mga magulang, lalo na ang aking ina. salamat sa kanila dahil binigyan nila ako ng buhay at ngayon, masaya akong nakatira kasama nila, at ang aking mga kaibigan. kasunod, ay kapag pinasok ko ang aking unang pag-aaral, noong ako ay 4 na taong gulang. ito ang aking unang pagkakataon na makapasok sa paaralan at natatakot ako na iwanan ako ng aking mga magulang magpakailanman i
my memorable experience in my life is when i was born. why? maybe because it is a once in a life time experience, because it will not happened again. i am not here right now, writing this essay, without my parents, especially my mother. thanks t them because they gave me life and right now, i am happily living with them, and my friends. next, is when i enter my first schooling, when i was 4 years old. it is my first time to enter the school and i am afraid that my parents will leave me forever i