Вы искали: bunso (Тагальский - Себуанский)

bunso
pagdagan sa

bunso ko
bunso

wag naman sana tumaba bunso
hindi ko maintindihan

syempre ako bunso kaya maganda ako mana mana lang hehehe
syempre ako bunso kaya ako pinaka maganda hahah

ay sinabi sa kaniya, ang panganay ay maglilingkod sa bunso.
siya si rebeca daan nang giingnan, "ang magulang magaalagad sa manghud."

fro yani le bunso na anwar bay ta mule le ni klo gu online du intertain gu le
fro yani le bunso na anwar bay ta mule le ni klo gu online du intertain gu le

at may dalawang anak na babae si laban: ang pangalan ng panganay ay lea, at ang pangalan ng bunso ay raquel.
ug si laban adunay duha ka anak nga babaye: ang ngalan sa magulang mao si lea, ug ang ngalan sa manghud mao si raquel.

dito ko kayo susubukin: alangalang sa buhay ni faraon ay hindi kayo aalis dito, malibang pumarito ang inyong kapatid na bunso.
tungod niini pagasusihon kamo: tungod sa kinabuhi ni faraon, dili kamo makapahawa dinhi, gawas kong mahaanhi dinhi ang inyong kamanghuran nga lalake.

at sininta ni jacob si raquel; at kaniyang sinabi, paglilingkuran kitang pitong taon dahil kay raquel na iyong anak na bunso.
ug si raquel gihigugma ni jacob; ug miingon siya: sa pito ka tuig ako magaalagad kanimo tungod kang raquel nga imong kamanghuran.

at sinabi sa kaniyang ama ng bunso, ama, ibigay mo sa akin ang bahagi ng iyong kayamanang nauukol sa akin. at binahagi niya sa kanila ang kaniyang pagkabuhay.
ug ang manghud miingon sa iyang amahan, `amahan, ihatag kanako ang akong bahin sa katigayonan.` ug kanila iyang gibahin ang iyang katigayonan.

at sinabi ng panganay sa bunso: ang ating ama ay matanda, at walang lalake sa lupa na sumiping sa atin, ayon sa ugali ng sangkalupaan:
ug ang magulang miingon sa manghud: ang atong amahan tigulang na, ug walay lalake sa yuta nga moduol kanato ingon sa nabatasan sa tibook nga yuta:

at ilagay mo ang aking saro, ang sarong pilak, sa labi ng bayong ng bunso, at ang salapi ng kaniyang trigo. at ginawa niya ang ayon sa salita na sinalita ni jose.
ug ibutang mo ang akong copa, ang copa nga salapi, sa baba sa baluyot sa kamanghuran, lakip ang iyang salapi, nga igbabayad sa trigo. ug gibuhat niya sumala sa pulong nga giingon ni jose.

kami ay labing dalawang magkakapatid, na mga anak ng aming ama; ang isa'y wala na, at ang bunso ay nasa aming ama ngayon sa lupain ng canaan.
kami napulo ug duha ka mga magsoon nga mga anak nga lalake sa among amahan; ang usa wala na, ug ang kamanghuran atua karong adlawa sa among amahan sa yuta sa canaan.

at hindi nakaraan ang maraming araw, ay tinipong lahat ng anak na bunso ang ganang kaniya, at naglakbay sa isang malayong lupain; at doo'y inaksaya ang kaniyang kabuhayan sa palunging pamumuhay.
wala dangtig pila ka adlaw, sa nahipos na niya ang iyang tanang kabtangan, ang anak nga manghud mipanaw ngadto sa usa ka halayong yuta, ug didto iyang giusik-usikan ang iyang katigayonan pinaagi sa pagkinabuhi nga mapatuyangon.

ako po si mary joy g. ravelo ng grade 11 stem 2 labing pitong gulang na nakatira sa tabon 3 kawit, cavite. ako po po ang bunso sa aming mag kakapatid at balak ko pong tahakin ang nursing sa kolehiyo. kung pag uusapan naman po natin ang isang pangyayari na hindi ko makakalimutan, ito ay noong umalis kami sa permanente naming tirahan upang lumayo sa aking mga kamag anak at kailangang iwan ang isang aso na tinuring kong parang isang tunay na kapatid sa kadahilanang hindi siya maaaring isama ng akin
ako po si mary joy g. ravelo ng grade 11 stem-2 labing pitong gulang na nakatira sa tabon 3 kawit, cavite. ako po po ang bunso sa aming mag kakapatid at balak ko pong tahakin ang nursing sa kolehiyo. kung pag uusapan naman po natin ang isang pangyayari na hindi ko makakalimutan, ito ay noong umalis kami sa permanente naming tirahan upang lumayo sa aking mga kamag anak at kailangang iwan ang isang aso na tinuring kong parang isang tunay na kapatid sa kadahilanang hindi siya maaaring isama ng aking pamilya. dumating ang mga araw na hindi kami nag kikita at umabot sa puntong labis siyang nagkasakit. dahil dito ay nanghina siya at nagresulta ng kanyang pagkamatay. sobra akong nalungkot dahil kahit sa huling hininga niya ay hindi manlang ako ang kasama niya upang gumaan ang kanyang pamamaalam. masakit mang alalahanin ngunit isa ito sa nag patatag sa'kin upang magpatuloy sa aking buhay at tahakin ang daan na pinangarap ko kahit wala na ang isa sa aking inspirasyon.