You searched for: bloosde (Holländska - Engelska)

d’artagnan bloosde.
d’artagnan blushed.

--d’artagnan bloosde.
d’artagnan colored.

hij zag haar en bloosde.
he saw her and blushed.

het meisje bloosde en zweeg.
the dear girl only finished this sentence by blushing.

--aramis bloosde bijna onmerkbaar.
aramis colored imperceptibly.

hij bloosde en sloeg de oogen neder.
he blushed, now, and his eyes fell.

hij bloosde nadat de meisjes naar hem floten op straat.
he blushed when the girls whistled at him in the street.

d’artagnan bloosde van blijdschap en boog ten teeken van goedkeuring.
"then," said d’artagnan, "let us give the money to the lackeys, as lord de winter desired us to do."

en zij gaf hem een lief, klein klapje op de hand, bloosde en keek toch verheugd.
and she hit his hand a smart rap, but reddened and looked pleased, nevertheless.

aramis bloosde tot in het wit der oogen, stak den brief dieper in zijn buis en knoopte het dicht.
aramis blushed to the eyes, crammed in the letter, and re-buttoned his doublet.

hij bloosde nog dieper, en zei alleen met neergeslagen oogen: "u bent waarlijk te goed."
his colour increased; and with his eyes fixed on the ground he only replied, "you are too good."

van haar zijde wierp de dame, die van tijd tot tijd bloosde, een snellen blik op den lichtzinnigen porthos en dan begon porthos weer als razend zijn oogen rond te slaan.
on her side the lady, who from time to time blushed, darted with the rapidity of lightning a glance toward the inconstant porthos; and then immediately the eyes of porthos wandered anxiously.

toen eerst veinsde zij het gerucht der voetstappen van felton te hooren, en snel als de gedachte opstaande, bloosde zij, als ware zij beschaamd knielende gezien te worden.
then only she pretended to hear the sound of felton’s steps, and rising quick as thought, she blushed, as if ashamed of being surprised on her knees.

fran bloosde: "eh, nee," stotterde ze, "maar ik denk, dat ik zijn grapjes zal missen."
yanaraia shook her head. "i don’t think so, but i am not sure."

hans ondernam het waagstuk zoo gerust, met zulk eene onverschilligheid, zulk eene volkomene onbezorgdheid voor alle gevaar, dat ik reeds bloosde alleen bij de gedachte, dat ik minder moedig zou zijn dan hij.
hans accepted the enterprise with such calmness, such indifference, such perfect disregard of any possible danger that i blushed at the idea of being less brave than he.

--„duivelsch, luitenant!” zeide hij, „gij zijt zoo ongelukkig niet een dergelijken last ontvangen te hebben.” --felton bloosde.
"zounds, lieutenant!" said he; "you are not unlucky in being charged with such commissions, particularly if my lord has authorized you to look into her bed." felton blushed.