Şunu aradınız:: kandelabron (Esperanto - Sırpça)

kaj la kandelabron por lumigi kaj gxiajn apartenajxojn kaj gxiajn lucernojn kaj la oleon por lumigi;
i sveænjak za videlo sa spravama njegovim, i žiške njegove, i ulje za videlo,

kaj la tablon kaj gxiajn apartenajxojn kaj la puran kandelabron kaj cxiujn gxiajn apartenajxojn kaj la altaron de incensado,
i sto i sprave njegove, i sveænjak èisti sa svim spravama njegovim, i oltar kadioni,

kaj enportu la tablon kaj arangxu sur gxi gxian arangxotajxon, kaj enportu la kandelabron kaj ekbruligu gxiajn lucernojn.
i unesi sto, i uredi šta treba urediti na njemu; unesi i sveænjak, i zapali žiške na njemu.

la puran kandelabron, gxiajn lucernojn, la lucernojn vice starantajn, cxiujn gxiajn apartenajxojn, kaj la oleon por lumigado;
sveænjak èisti, žiške njegove, žiške naredjane, i sve sprave njegove, i ulje za videlo.

kaj ili prenu bluan tukon kaj kovru la kandelabron de lumigado kaj gxiajn lucernojn kaj gxiajn prenilojn kaj gxiajn cindrujojn, kaj cxiujn gxiajn oleujojn, kiuj estas uzataj cxe gxi.
i neka uzmu prostiraè od porfire i pokriju sveænjak i žiške njegove i usekaèe njegove lopatice njegove i sve sudove za ulje, kojima služe oko njega.

kaj faru kandelabron el pura oro, per forgxa laboro estu farita la kandelabro; gxia trunko kaj gxiaj brancxoj, gxiaj kalikoj, gxiaj kapetoj, kaj gxiaj floroj elstaru el gxi.
i naèini sveænjak od èistog zlata, jednostavan neka bude sveænjak; stup i grane i èašice, jabuke, i cvetovi neka budu u njega.

kaj li faris la kandelabron el pura oro, per forgxa laboro li faris la kandelabron; gxia trunko kaj gxiaj brancxoj, gxiaj kalikoj, gxiaj kapetoj, kaj gxiaj floroj elstaris el gxi.
i naèini sveænjak od èistog zlata, jednostavan naèini sveænjak; stup mu i grane, èašice i jabuke i cvetovi izlažahu iz njega.

kaj ili bruligas al la eternulo bruloferojn cxiumatene kaj cxiuvespere, kaj incensan aromajxon, kaj ili arangxas panon sur pura tablo, kaj la oran kandelabron kun gxiaj lucernoj, ke ili brulu cxiuvespere; cxar ni plenumas la preskribon de la eternulo, nia dio, kaj vi forlasis lin.
i pale gospodu žrtve paljenice svako jutro i svako veèe, i kade mirisima, i hlebovi postavljeni stoje na èistom stolu, i pale se svako veèe žišci na zlatnom sveænjaku; jer držimo što je gospod bog naš naredio, a vi ga ostaviste,