Şunu aradınız:: हमेशा खुश रहो or haste raho (Hintçe - Tamilce)

ग़रज़ की वह भी तो मेरे ही पीछे चले आ रहे हैं और इसी लिए मैं जल्दी करके तेरे पास इसलिए आगे बढ़ आया हूँ ताकि तू (मुझसे) खुश रहे
(அதற்கவர்) "அவர்களும் என் அடிச்சுவட்டின் மீதே வருகின்றனர்; இன்னும் (என்) இறைவனே! நீ என்னைப் பற்றித்திருப்திப் படுவதற்காக, நான் உன்னிடத்தில் விரைந்து வந்தேன்" என்று கூறினான்.

"क्या तुम यकीन कर सकते हो कि वहां कोई आदमी पेड़ पर चढ़ा, उसने खजूर तोड़े, उन्हें ट्रक में रखा, और बंदरगाह तक लेकर आया, फिर वे जहाज में तैरते हुए अटलांटिक सागर के पार आ गए, यहाँ उन्हें दूसरे ट्रक में उतारकर हमारे घर के बाहर उस छोटे से ग्रोसरी स्टोर तक उन्हें लाया गया, ताकि वे इसे 25 सेंट्स में बेच सकें". और मैंने कहा, "मुझे यकीन नहीं होता!" मेरे पिता बोले, "मुझे भी यकीन नहीं होता! ये बातें कितनी अद्भुत हैं! खुश रहने के लिए दुनिया में बहुत सी चीज़ें हैं!" जब मैं ठहरकर इसके बारे में सोचता हूँ तो उन्हें सही पाता हूँ; यहाँ खुश रहने के लिए बहुत सी चीज़ें हैं. जहाँ तक हम जानते हैं, केवल हम ही पूरे ब्रह्माण्ड में इस पृथ्वी पर ऐसी प्रजाति हैं जो इतनी सारी ऐसी चीज़ों का अनुभव कर सकते हैं. मेरा मतलब है, केवल हम ही स्थापत्य और कृषि के बारे में जानते हैं. केवल हमें ही आभूषणों और लोकतंत्र के बारे में पता है. हमारे पास वायुयान हैं, हाइवे लेन हैं, इंटीरियर डिजाइन और राशियों के चिह्न हैं. हमारे पास फैशन पत्रिकाएं हैं और घरेलू पार्टियों के दृश्य हैं. हम भयानक दैत्यों वाली डरावनी फ़िल्में देख सकते हैं. हम शास्त्रीय संगीत और धुंआधार गिटार वादन सुन सकते हैं. हमारे पास, किताबें, स्वल्पाहार, रेडियो तरंगें, खूबसूरत दुल्हनें और रोलरकोस्टर सवारी हैं. हम निर्मल चादरों पर सो सकते हैं. हम फ़िल्में देखने जा सकते हैं और अच्छी सीट पा सकते हैं. हम बेकरी की गंध महसूस कर सकते हैं, बारिश में बाल तर कर सकते हैं, बबल पैक फोड़ सकते हैं और, चोरी से एक झपकी ले सकते हैं. हमारे पास इतना कुछ है, पर इसका मजा लेने के लिए बमुश्किल 100 साल ही मिलते हैं. यही बात सबसे बुरी है.
"உன்னால் நம்ப முடிகிறதா, யாரோ ஒருவர் அங்கே ஒரு மரம் ஏறி, இந்த பழத்தை பறித்து, ஒரு வாகனத்தில் அதை எடுத்துக் கொண்டு , துறைமுகத்துக்கு ஓட்டிச் சென்றுள்ளார். பின்னர் அது ஒரு கப்பலில், இவ்வளவு தூரம், அட்லாண்டிக் மகாசமுத்திரத்தைக் கடந்து, இங்கு வந்து அடைந்துள்ளது. பின்னர், ஒரு வாகனத்தில் ஏற்றி நம் வீட்டு அருகிலுள்ள, இந்த சின்ன காய்கறி கடையை வந்து அடைந்து, 25 சதத்திற்கு நம்மிடம் விலை போனது?" நான் சொல்லுவேன், "என்னால் இதை நம்ப முடியவில்லை." அவர் சொல்லுவார், "என்னால் கூட இதை நம்ப முடியவில்லை. எவ்வளவு அற்புதமாக உள்ளது. நம்மைச் சந்தோஷப்படுத்த எத்தனையோ விஷயங்கள் உள்ளன!" நான் கொஞ்சம் நிறுத்தி யோசிக்கும் போது, அவர் சொன்னது எவ்வளவு உண்மை என்று எனக்கு புரிகிறது. எத்தனையோ விஷயங்கள் நம்மை சந்தோஷப்படுத்துகின்றன. இனங்களில், நம்முடைய இனம் தான் இந்த உயிர் அளிக்கும் பாறையின் மீது, இந்த பிரபஞ்சத்தில், நாம் அறிந்த அளவிற்கு, அனுபவிக்கும் திறனை கொண்டுள்ளது. இவை அனைத்தையும் அனுபவிக்கும் திறனை கொண்டுள்ளது. நாம் மட்டும் தான், விவசாயம் மற்றும் கட்டிடக்கலை அறிந்தவர்கள். நாம் மட்டும் தான், நகை மற்றும் ஜனநாயகத்தை உருவாக்கியவர்கள். நம்மிடம் விமானங்கள் உள்ளன. நெடுஞ்சாலைகள் உள்ளன. ஜாதிடம் மற்றும் உட்புற வடுவமைப்புக் கலை அறிந்தவர்கள். நம்மிடம் ஃபேஷன் வார இதழ்கள், விளையாட்டு பொம்மைகள் உள்ளன. நீங்கள் ஒரு பேய் படத்தை, ராட்ஷசகர்களுடன் பார்க்கலாம். ஒரு கச்சேரிக்கு சென்று, வீணை வாசிப்பதை ரசிக்கலாம். நாம் புத்தகங்கள், விருந்துகள், வானொலி பெட்டிகள், மணமகள்கள் மற்றும் கேளிக்கை சவாரிகள் என்பனவற்றைக் கொண்டுள்ளோம். நாம் சுத்தமான படுக்கையில் படுக்கலாம். படங்கள் பார்க்க செல்லலாம். நல்ல இருக்கையில் அமர்ந்துக் கொண்டு படங்களைப் பார்க்கலாம். நாம் இனிப்பகம் சென்று, அங்குள்ள வாசனையில் தொலைந்து போகலாம், மழையில் நனைந்து கொண்டே நடந்து செல்லலாம், பிளாஸ்டிக் பைகளை உடைக்கலாம், வேலை செய்யும் போது யாரும் அறியாமல் உறங்கலாம். நாம் இவை அனைத்தையும் கொண்டுள்ளோம், ஆனால் 100 வருடங்கள் தான் உள்ளன இவை அனைத்தையும் ரசித்து மகிழ. அது தான் சோகமான விஷயம் ஆகும்.