Şunu aradınız:: goedemorgen mijn lieve (Hollandaca - Fransızca)

--„ja, mijn lieve!”
-- oui, mon enfant.

. - mijnheer de voorzitter, och mijn lieve hemel!
.- monsieur le président, mon dieu, mon dieu, mon dieu!

--„och, ga! mijn lieve jongen! gij zijt gek!”
allons, allons donc, mon cher, vous êtes fou!»

--„zoo is het goed, dat heet ik spreken, mijn lieve.”
-- À la bonne heure! voilà qui est parler, ma chère!

--„nog niet, als het u belieft, mijn lieve vriend! althans niet hier.
-- non pas, s'il vous plaît, mon bel ami; non, pas ici, du moins.

„gij zijt een zeer zorgvuldige vrouw, zie ik, mijn lieve mevrouw coquenard!” zeide porthos, teederlijk de hand der procureursvrouw drukkende.
-- vous êtes femme de précaution, je le vois, ma chère madame coquenard, dit porthos en serrant tendrement la main de la procureuse.

--„o! maar het valies, dat ik noodig heb,” riep porthos, „moet een goed gevuld valies zijn, mijn lieve!”
-- ah! mais la valise dont j'ai besoin est une valise bien garnie, ma chère.»

--„op mijn eer,” zeide rochefort, „ik ken niemand dan u, mijn lieve gravin! om dergelijke mirakelen te doen.”
-- sur mon honneur, dit rochefort, il n'y a que vous, ma chère comtesse, pour faire de ces miracles-là.

van dien dag af was mijn oom de gelukkigste aller geleerden en ik de gelukkigste aller mannen; want mijne lieve graeuben, hare betrekking van pupil nederleggende, nam plaats in het huis in de koningstraat in de dubbele betrekking van nicht en echtgenoote.
a partir de ce jour, mon oncle fut le plus heureux des savants, et moi le plus heureux des hommes, car ma jolie virlandaise, abdiquant sa position de pupille, prit rang dans la maison de könig-strasse en la double qualité de nièce et d'épouse.

"nu gij een held zijt," sprak mijne lieve bruid, "behoeft gij mij niet meer te verlaten, axel!"
«maintenant que tu es un héros, me dit ma chère fiancée, tu n'auras plus besoin de me quitter, axel!»

--„ha, _pardieu_! mijn lieve juffrouw!” zeide d’artagnan, van zijn paard springende en den toom planchet op den arm werpende, „gij geeft mij het leven weder; waar is hij, die waarde aramis, dat ik hem omhelze, want ik beken, dat ik met ongeduld verlang hem te zien?”
-- ah! pardieu, ma chère dame, dit d'artagnan en mettant pied à terre et en jetant la bride de son cheval au bras de planchet, vous me rendez la vie; où est-il, ce cher aramis, que je l'embrasse? car, je l'avoue, j'ai hâte de le revoir.