Şunu aradınız:: resultaatsindicatoren (Hollandaca - İtalyanca)

de eenheid interne audit heeft geen enkel verslag ingediend over de onderzoeksactiviteit, en met name geen beoordeling verricht van het functioneren van het cms of de betrouwbaarheid en de relevantie van de resultaatsindicatoren.
l’unità di audit interno non ha presentato nessuna relazione sull’attività d’indagine, in particolare per quel che riguarda la valutazione del buon funzionamento del cms o l’affidabilità e la pertinenza degli indicatori di risultato.

voor alle in het operationele programma vermelde kwantificeerbare resultaatsindicatoren die betrekking hebben op de doelstellingenen verwachte resultaten (voor het jaar n, voor de voorgaande rapporteringsjaren en gecumuleerd).
per ogni indicatore quantificabile menzionato nel programma operativo relativo agli obiettivi e ai risultati previsti (per l’anno n,per iprecedenti anni di riferimento nonché cumulativamente)

recentelijk is het toezicht op de projecten versterkt door een doelgerichter gebruik van het logische kader, waarin heldere definities van de algemene doelstelling, het doel, de resultaten en de activiteiten van het project in combinatie met specifieke resultaatsindicatoren zijn opgenomen.
il monitoraggio dei progetti è recentemente migliorato grazie all’uso più mirato dello strumento del quadro logico, che prevede definizioni chiare dell’obiettivo generale, l’obiettivo specifico, i risultati e le attività del progetto nonché indicatori specifici della realizzazione.

vaststelling van de uitvoeringsstappen en van de financiële en outputindicatoren, en in voorkomend geval, resultaatsindicatoren, die moeten dienen als mijlpalen en streefdoelen voor het prestatiekader overeenkomstig artikel 21, lid 1, en bijlage ii;
identificazione delle fasi di attuazione e degli indicatori finanziari e di output e, se del caso, degli indicatori di risultato da utilizzare quali target intermedi e target finali per il quadro di riferimento dell'efficacia dell'attuazione a norma dell'articolo 21, paragrafo 1, e dell'allegato ii;

37. op de onderzoeksresultaten is nog moeilijk vat te krijgen. dat tot follow-up wordt overgegaan betekent nog niet dat deze tot een tastbaar resultaat zal leiden [28] (invordering of strafsanctie dan wel tuchtrechtelijke sanctie). met andere woorden, het begin van de follow-up vormt geen relevante resultaatsindicator. de overdracht van dossiers aan gerechtelijke instanties is al evenmin significant. het door het olaf bijgebrachte bewijsmateriaal kan door de nationale instanties immers als ontoereikend worden beschouwd, terwijl de feiten die aan de overtreding ten grondslag lagen verjaard kunnen zijn. wanneer het olaf bij interne onderzoeken bewijsmateriaal kon verzamelen omtrent overtredingen van personeelsleden van de communautaire instellingen, bleek het vaak zeer moeilijk, de zaak te doen instrueren door de gerechtelijke instanties van de landen van vestiging van de instellingen waarbij de overtredingen waren begaan [29], hetzij omdat deze instanties niet over duidelijke procedures voor de overname van deze zaken door hun rechtbanken beschikken, hetzij omdat zij er niet zoveel prioriteit aan verleenden als het olaf wenste [30]. het zou dienstig zijn als het olaf in brussel en luxemburg, de voornaamste vestigingsplaatsen van de instellingen, met de betrokken gerechtelijke instanties opnieuw afspraken maakt over praktische regelingen waarmee wordt voorkomen dat overgedragen zaken uit het zicht verdwijnen. verder worden de aanbevelingen van het olaf inzake tuchtmaatregelen niet altijd opgevolgd door de betrokken instellingen of organen.
37. la questione dei risultati delle indagini non è ancora risolta. l’apertura di un seguito non conduce automaticamente ad un risultato concreto [28] (recupero di fondi oppure sanzione penale o disciplinare). in altri termini, l’apertura di un seguito non rappresenta un indicatore pertinente di risultato. anche la trasmissione di fascicoli alle autorità giudiziarie non è di per sé significativa. in effetti, gli elementi probatori presentati dall’ufficio possono essere giudicati insufficienti dalle autorità nazionali, oppure i fatti che costituiscono l’infrazione possono cadere in prescrizione. nel caso delle indagini interne, quando l’ufficio ha potuto raccogliere le prove d’infrazioni commesse da agenti delle istituzioni comunitarie, spesso è risultato assai difficile fare istruire il caso dalle autorità giudiziarie dei paesi presso cui hanno sede le istituzioni in cui sono state commesse le infrazioni [29], o perché dette autorità non dispongono di procedure chiare che permettono di deferire tali casi alla loro giurisdizione, o perché non accordano a tali casi la priorità auspicata dall’ufficio [30]. a bruxelles e a lussemburgo, principali sedi di lavoro delle istituzioni, sarebbe utile che l’ufficio chiarisse nuovamente con le autorità giudiziarie competenti le modalità pratiche da seguire affinché i casi trasmessi non cadano nell’oblio. le raccomandazioni dell’ufficio in materia disciplinare non vengono peraltro sempre seguite dalle istituzioni o dagli organismi interessati.