Şunu aradınız:: kjortler (Norveççe - Litvanca)

men ha sko på, og ikke to kjortler.
tik apsiauti sandalais, bet neapsivilkti dviejų tunikų.

og gud herren gjorde kjortler av skinn til adam og hans hustru og klædde dem med.
viešpats dievas padarė adomui ir jo žmonai kailinius rūbus ir jais apvilko juos.

og de trådte frem og bar dem i deres kjortler utenfor leiren, som moses hadde sagt.
juodu priėję paėmė juos, apvilktus drobinėmis jupomis, ir išnešė laukan, kaip jiems buvo liepta.

ikke skreppe til reisen, ikke to kjortler, ikke sko, ikke stav; for arbeideren er sin føde verd.
nei kelionmaišio, nei dviejų tunikų, nei sandalų, nei lazdos, nes darbininkas vertas savo valgio.

han svarte dem: den som har to kjortler, skal dele med den som ingen har, og den som har mat, skal gjøre likeså!
jis joms atsakė: “kas turi dvi tunikas, tepasidalina su neturinčiu, ir kas turi maisto, tegul taip pat daro”.

og en av de eldste tok til orde og sa til mig: disse som er klædd i de lange hvite kjortler, hvem er de, og hvor er de kommet fra?
tuomet vienas iš vyresniųjų tarė man: “kas tokie yra ir iš kur atėjo tie, apsivilkę baltais apsiaustais?”

peter stod da op og gikk med dem, og da han kom dit, førte de ham op på salen, og alle enkene stod ved hans side og gråt, og viste ham de kjortler og klær som tabita hadde gjort den tid hun var hos dem.
petras pakilęs iškeliavo su jais. kai tik atėjo, jį nuvedė į aukštutinį kambarį. ten jį apstojo visos našlės, verkdamos ir rodydamos jam tunikas bei viršutinius drabužius, kuriuos, tebegyvendama su jomis, buvo pasiuvusi dorkadė.

og jeg sa til ham: herre! du vet det. og han sa til mig: dette er de som kommer ut av den store trengsel, og de har tvettet sine kjortler og gjort dem hvite i lammets blod.
aš jam atsakiau: “viešpatie, tu žinai”. ir jis man tarė: “jie atėjo iš didelio suspaudimo. jie išplovė savo apsiaustus ir juos išbaltino avinėlio kraujyje.