Şunu aradınız:: skjelvende (Norveççe - Litvanca)

han bad da om lys og sprang inn, og han falt skjelvende ned for paulus og silas.
paprašęs šviesos, jis šoko vidun ir, visas drebėdamas, puolė pauliui ir silui po kojų.

menneskesønn! ditt brød skal du ete skjelvende, og ditt vann skal du drikke bevende og med frykt.
“Žmogaus sūnau, valgyk duoną ir gerk vandenį drebėdamas.

da merket jeg en hånd som rørte ved mig, den hjalp mig op, så jeg skjelvende hvilte på mine knær og hender.
ranka palietė mane ir pastatė mane ant kelių ir delnų.

men kvinnen kom redd og skjelvende, for hun visste hvad som var skjedd med henne, og hun falt ned for ham og sa ham hele sannheten.
moteris išėjo į priekį išsigandusi ir virpėdama, nes žinojo, kas jai atsitiko, ir, puolusi prieš jį, papasakojo visą tiesą.

nogen av hebreerne gikk over jordan til gads og gileads land; men saul var ennu i gilgal, og alt folket fulgte ham skjelvende.
kai kurie perėjo jordaną ir pabėgo į gado ir gileado šalį. tačiau saulius pasiliko gilgale, ir visi žmonės drebėdami sekė jį.

samuel gjorde som herren sa. da han kom til betlehem, gikk byens eldste ham skjelvende i møte og sa: kommer du med fred?
samuelis padarė, kaip viešpats jam sakė. jam atėjus į betliejų, miesto vyresnieji nusigando ir, jį pasitikę, klausė: “ar su taika ateini?”

de skal slikke støv som ormen; som jordens kryp skal de gå bevende frem av sine borger; til herren vår gud skal de komme skjelvende og frykte for dig.
jos ris dulkes kaip gyvatės, kaip žemės kirmėlės išlįs iš savo skylių. jos bijos viešpaties, mūsų dievo, ir drebės dėl tavęs.

da nu kvinnen så at det ikke var skjult det hun hadde gjort, kom hun skjelvende og falt ned for ham og fortalte ham, så hele folket hørte det, av hvad grunn hun rørte ved ham, og hvorledes hun straks blev helbredet.
moteris, matydama, kad neliko nepastebėta, drebėdama prisiartino, parpuolė jam po kojų ir visų žmonių akivaizdoje papasakojo, kodėl prisilietė ir kaip tuojau pasveiko.

og han sa til mig: daniel, du høit elskede mann! gi akt på de ord jeg vil tale til dig, og reis dig op igjen! for nu er jeg sendt til dig. og da han talte således til mig, stod jeg skjelvende op.
jis man tarė: “danieliau, didžiai mylimas vyre! suprask žodžius, kuriuos tau kalbėsiu, ir stovėk, nes esu siųstas pas tave!” jam kalbant, aš atsistojau drebėdamas.