Şunu aradınız:: glas (Sırpça - Esperanto)

glas
vocxo

glas gospodnji sipa plamen ognjeni.
la vocxo de la eternulo elhakas fajran flamon.

a glas gospodnji dodje mi govoreæi:
kaj aperis al mi vorto de la eternulo, dirante:

i otide glas ovaj po svoj zemlji onoj.
kaj disiris tiu famo en tiun tutan regionon.

ali bog usliši, primi glas moljenja mog.
sed dio auxskultis, li atentis la vocxon de mia pregxo.

ide bog uz podvikivanje, gospod uz glas trubni.
dio supreniras cxe sonoj de gxojo, la eternulo cxe trumpetado.

i sužnji se odmaraju i ne èuju glas nastojnikov.
tie la malliberuloj kune havas ripozon; ili ne auxdas la vocxon de premanto.

glas je gospodnji silan, glas je gospodnji slavan.
la vocxo de la eternulo iras kun forto, la vocxo de la eternulo iras kun majesto.

glas gospodnji lomi kedre, gospod lomi kedre livanske.
la vocxo de la eternulo rompas cedrojn, la eternulo rompas la cedrojn de lebanon.

dobar je glas iz daleke zemlje kao studena voda žednoj duši.
kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, tiel estas bona sciigo el lando malproksima.

i ode glas o njemu, odmah, po svoj okolini galilejskoj.
kaj tuj la famo pri li disvastigxis cxie en la tutan cxirkauxajxon de galileo.

ujutru slušaš glas moj, ujutru stojim pred tobom, i èekam.
ho eternulo, matene vi auxdas mian vocxon; matene mi eldiras mian pregxon al vi, kaj mi atendas.

rekao si, dakle, preda mnom, i èuo sam glas tvojih reèi:
vi parolis antaux miaj oreloj, kaj mi auxdis la sonon de tiaj vortoj:

vika ide iz grada, glas iz crkve, glas gospodnji koji plaæa neprijateljima svojim.
auxdigxas brua vocxo el la urbo, vocxo el la templo, vocxo de la eternulo, kiu repagas merititajxon al siaj malamikoj.

i postade glas k njemu: ustani, petre! pokolji i pojedi.
kaj venis vocxo al li:levigxu, petro; bucxu kaj mangxu.

i kad otvori èetvrti peèat, èuh glas èetvrte životinje gde govori: dodji i vidi.
kaj kiam li malfermis la kvaran sigelon, mi auxdis la vocxon de la kvara kreitajxo dirantan:venu.

glas moj ide k bogu, i ja prizivam njega; glas moj ide k bogu, i on æe me uslišiti.
al la hxorestro. por jedutun. psalmo de asaf. mia vocxo iras al dio, kaj mi krias; mia vocxo iras al dio, ke li auxskultu min.

ruke imaju, a ne hvataju; noge imaju, a ne hode, i ne puštaju glas iz grla svog.
manojn ili havas, sed ne palpas; piedojn ili havas, sed ne iras; ili ne donas sonon per sia gorgxo.

dokle se govori: danas, ako glas njegov èujete, ne budite drvenastih srca, kao kad se progneviste.
dum estas dirite: hodiaux, se vi auxskultas lian vocxon, ne obstinigu vian koron, kiel en la indignigo.

i padnuvši na zemlju èu glas gde mu govori: savle! savle! zašto me goniš?
kaj li falis sur la teron, kaj auxdis vocxon dirantan al li:sauxlo, sauxlo, kial vi min persekutas?