Şunu aradınız:: svidjaš mi se (Sırpça - Kebuano)

tudjini laskaju mi, èujuæi pokoravaju mi se.
ang mga dumuloong magapasa kup kanako; sa diha nga sila makadungog ka nako, sila magasugot kanako.

ako mi se valja hvaliti, svojom æu se slabošæu hvaliti.
kon ugaling gikinahanglan man nga ako magpasigarbo, maoy akong igapasigarbo ang mga butang nga nagapadayag sa akong kahuyang.

potrpite me da ja govorim, a kad izgovorim, podsmevajte mi se.
tugoti ako, ug ako mosulti usab; ug sa tapus sa akong pagsulti, padayona ang imong pagtamay.

tada æete me prizivati i iæi æete i moliæete mi se, i uslišiæu vas.
ug kamo managpanggilaba kanako, ug kamo moadto ug manag-ampo kanako, ug ako magapatalinghug kaninyo.

svide mi se da objavim znake i èudesa što mi uèini bog višnji.
gipakaayo kanako ang pagpakita sa mga timaan ug sa mga kahibulongan nga kanako gibuhat sa halangdon uyamut nga dios.

a sara reèe: bog mi uèini smeh; ko god èuje, smejaæe mi se.
ug si sara miingon: ang dios nagpakatawa kanako, aron nga ang tanan nga makadungog, mahikatawa uban kanako.

optekoše me vode do duše, bezdana me opkoli, sita omota mi se oko glave.
ilalum sa kabukiran nanaug ako; ang yuta uban sa iyang mga trangka nagtak-up kanako sa walay katapusan: apan ikaw nagbangon sa akong kinabuhi gikan sa gahong, oh jehova nga akong dios.

a mi se molismo bogu svom i postavljasmo stražu prema njima dan i noæ od straha njihovog.
apan gihimo namo ang among pag-ampo sa among dios, ug among gibutangan ug usa ka bantay batok kanila sa adlaw ug gabii, tungod kanila:

ali mi se sažali radi svetog imena mog, koje oskvrni dom izrailjev u narodima u koje dodje.
apan gimahal ko ang akong balaan nga ngalan, nga gipasipad-an sa balay sa israel sa taliwala sa mga nasud, diin sila ming-adto.

srce mi se smete, groza me poduze; noæ milina mojih pretvori mi se u strah.
ang akong kasingkasing nahisalaag, ang kakugmat nagpahadlok kanako; ang salumsom nga akong gitinguha nahimong pagkurog alang kanako.

jer rekoh: da mi se ne svete, i da se ne razmeæu nada mnom, kad se spotakne noga moja.
kay miingon ako: tingali unya managkalipay sila sa ibabaw nako: sa diha nga mahadalin-as ang akong tiil, sila managpadaku sa ilang kaugalingon batok kanako.

i reèe gospodar sluzi: izidji na puteve i medju ograde, te nateraj da dodju da mi se napuni kuæa.
ang agalon miingon sa ulipon, `umadto ka sa kadalanan ug sa kakoralan, ug pilita ang mga tawo sa pag-anhi dinhi aron mapuno kining akong balay.

a kad bi èetrnaesta noæ, i mi se u ponoæi plavljasmo po adrijanskoj puèini, pomisliše ladjari da se približuju k nekakvoj zemlji.
ug sa pag-abut na sa ikanapulog-upat ka gabii, sa gipadpad kami tabok sa kadagatan sa adria, sa may mga tungang gabii ang mga sakayanon naghunhuna nga nagkahiduol na sila sa mamala.

potom rekoh caru: ako je ugodno caru, da mi se da knjiga na knezove preko reke da me prate dokle ne dodjem u judeju,
labut pa ako miingon sa hari: kong kini makapahimuot sa hari, pahatagi ako ug mga sulat ngadto sa mga gobernador unahan sa suba, aron ila akong paagion hangtud nga ako makadangat sa juda.

ovde je kraj ovoj reèi. a mene, danila vrlo uznemiriše misli moje, i lice mi se sve promeni; ali reè saèuvah u srcu svom.
dinhi natapus ang kasaysayan sa butang. mahitungod kanako, si daniel, ang akong mga hunahuna nakasamok pag-ayo kanako, ug ang panagway sa akong nawong nabalhin dinhi kanako: apan akong gitagoan ang butang sulod sa akong kasingkasing.

ako zapita za me otac tvoj, ti reci: vrlo mi se molio david da otrèi u vitlejem grad svoj, jer je onde godišnja žrtva svega roda njegovog.
kong hialinggatan gayud ako sa imong amahan, nan ingna: si david naghangyo kanako uban sa dakung tinguha nga siya tugotan nga mahaadto sa beth-lehem nga iyang ciudad; kay maoy tinuig nga paghalad didto alang sa tanang banay.

tada posla isaija sin amosov k jezekiji i poruèi mu: ovako veli gospod bog izrailjev: uslišio sam za šta si mi se molio radi senahirima cara asirskog.
unya si isaias ang anak nga lalake ni amos mipaadto kang ezechias, nga nagaingon: kini mao ang gipamulong ni jehova, ang dios sa israel: ingon nga ikaw nangamuyo kanako batok kang sennacherib hari sa asiria,

zapovedi sinovima izrailjevim, i reci im: prinose moje, hleb moj, žrtve što mi se sažižu za ugodni miris, pazite da mi prinosite na vreme.
sugoa ang mga anak sa israel, ug ingna sila: ang akong halad, ang akong tinapay alang sa akong mga halad nga hinimo pinaagi sa kalayo, sa usa ka kahumot alang kanako, pagabantayan ninyo sa paghalad alang kanako sulod sa ilang natudlong panahon.

tada odgovori carica jestira i reèe: ako sam našla milost pred tobom, care, i ako je caru ugodno, neka mi se pokloni život moj na moju želju i narod moj na moju molbu.
ug si ester nga reina mitubag ug namulong: kong ako nakapahimuot kanimo sa imong pagtan-aw, oh hari, ug kong kini nakapahimuot sa hari, ihatag kanako ang akong kinabuhi tungod sa akong paghangyo, ug ang akong katawohan tungod sa akong gipangayo:

i uèinih tako kako mi se zapovedi; stvari svoje iznesoh obdan kao kad se seli; a uveèe prokopah zid rukom; i po mraku iznesoh na ramenima noseæi na njihove oèi.
ug gibuhat ko kini ingon sa gisugo kanako: akong gidala ang akong putos sa panahon nga adlawan pa, ingon nga usa ka putos alang sa paglalin, ug sa kahaponon gibuhoan ko paglapus ang kuta pinaagi sa akong kamot; gidala ko kini sa mangitngit, ug akong gipas-an kini sa akong abaga nga dayag sa ilang pagtan-aw.