Şunu aradınız:: jefremove (Sırpça - Maori)

a beše jedan èovek iz gore jefremove po imenu miha.
na i te whenua pukepuke o eparaima tetahi tangata, ko mika tona ingoa

nogama æe se izgaziti gizdavi venac, pijanice jefremove.
ka takahia e nga waewae te karauna whakapehapeha o te hunga haurangi o eparaima

tako i gradove manasijine i jefremove i simeunove i do neftalima, i pustoši njihove unaokolo.
pera ana ano ia i nga pa o manahi, o eparaima, o himiona, a tae noa ki napatari, i roto i to ratou ururua, a puta noa, puta noa

zastava vojske jefremove po èetama svojim neka bude sa zapada, s vojvodom sinova jefremovih elisamom sinom emijudovim;
hei te taha ki te hauauru te kara o te puni o eparaima, me o ratou ope: a ko te rangatira mo nga tama a eparaima, ko erihama tama a amihuru

i vide josif sinove jefremove do treæeg kolena; i sinovi mahira sina manasijinog rodiše se i odrastoše na kolenima josifovim.
a i kite a hohepa i te tuatoru o nga whakatupuranga o nga tamariki a eparaima: i whakatupuria ano hoki nga tamariki a makiri, tama a manahi, ki runga ki nga turi o hohepa

potom josafat sedjaše u jerusalimu, i opet prodje po narodu od virsaveje do gore jefremove, i povrati ih ka gospodu bogu otaca njegovih.
na noho ana a iehohapata ki hiruharama, a ka haere atu ano ia puta noa i te iwi, i peerehepa a tae noa ki te whenua pukepuke o eparima, a whakahokia ana ratou e ia ki a ihowa, ki te atua o o ratou matua

i u to vreme, kad ne beše cara u izrailju, beše jedan levit koji življaše kao došljak kraj gore jefremove, i uze inoèu iz vitlejema judinog.
a i aua ra, i te mea kahore he kingi o iharaira, na ko tetahi tangata, he riwaiti, e noho noa iho ana i te taha ki tua o te whenua pukepuke o eparaima; na ka tango ia i tetahi wahine iti mana i roto i peterehema hura

a josif kad vide gde otac metnu desnu ruku svoju na glavu jefremu, ne bi mu milo, pa uhvati za ruku oca svog da je premesti s glave jefremove na glavu manasijinu.
a, no te kitenga o hohepa kua whakatakotoria e tona papa tona matau ki runga ki te matenga o eparaima, ka kino ki tana titiro: a ka whakarewaina ake e ia te ringa o tona papa, kia nekehia atu e ia i te matenga o eparaima ki runga ki te matenga o manahi

i gle, jedan starac vraæaše se s posla svog iz polja uveèe, a beše iz gore jefremove i življaše kao došljak u gavaji; a ljudi onog mesta behu sinovi venijaminovi.
na ko tetahi tangata, he koroheke, e haere mai ana i tana mahi i te mara i te ahiahi; a ko taua tangata no te whenua pukepuke o eparaima, i kipea hoki e noho ana; ko nga tangata ia o te pa, he pineamini

beše jedan èovek iz ramatajim-sofima, iz gore jefremove, kome ime beše elkana sin jeroama, sina eliva, sina tova, sina sufovog, efraæanin.
na tera tetahi tangata no ramataima topimi, no te whenua pukepuke o eparaima, ko erekana tona ingoa, he eparati, he tama na iorohama, tama a erihu, tama a tohu, tama a tupu

a on mu odgovori: idemo do vitlejema judinog do na kraj gore jefremove; odande sam, pa sam išao do vitlejema judinog, a sada idem k domu gospodnjem i nema nikoga da me primi u kuæu.
na ka mea ia ki a ia, i haere mai matou i peterehema hura, a e haere ana matou ki tera taha o te whenua pukepuke o eparaima; no reira ahau; ai haere ahau ki peterehema hura; otiia e haere ana tenei ahau ki te whare o ihowa; heoi kahore he tangat a hei mau i ahau ki roto ki tona whare

a on reèe: dobro je. gospodar moj posla me da ti kažem: evo, baš sad dodjoše k meni dva mladiæa iz gore jefremove, proroèki sinovi, daj za njih talanat srebra i dvoje stajaæe haljine.
ano ra ko tera, he pai. na toku ariki ahau i unga mai hei mea, na, tenei etahi taitamariki tokorua kua tae mai ki ahau inaianei no te whenua pukepuke o eparaima, no nga tama a nga poropiti; hoatu koa ma raua tetahi taranata hiriwa, kia rua hoki nga whakarua kakahu