Şunu aradınız:: vikati (Sırpça - Maori)

izrailj æe vikati ka meni; bože moj; poznajemo te.
tera ratou e karanga ki ahau, e toku atua, e mohio ana matou, a iharaira, ki a koe

jer æe kamen iz zida vikati, i èvor iz drveta svedoèiæe.
ka karanga hoki te kohatu i roto i te pakitara, ka whakahoki kupu ano te kurupae i roto i nga rakau

tada stade narod vikati na mojsija govoreæi: Šta æemo piti?
na ka amuamu te iwi ki a mohi, ka mea, ko te aha hei inu ma matou

neæe se svadjati ni vikati, niti æe èuti ko po rasputicama glas njegov.
e kore ia e totohe, e kore ia e hamama; e kore ano e rangona tona reo i nga ara

tada se podiže sav zbor i stade vikati, i narod plakaše onu noæ.
na ka hamama te reo o te whakaminenga katoa; a ka tangi te iwi i taua po

hoæeš li odsele vikati k meni: oèe moj, ti si vodj mladosti moje?
e kore ianei koe e karanga ki ahau i nga wa a muri nei, e toku papa, ko koe te kaiarahi o toku taitamarikitanga

ali neæe pružiti ruke svoje u grob; kad ih stane potirati, oni neæe vikati.
e kore ano ia tona ringa e totoro iho ki te urupa; ahakoa hei mate mona ka mea ia ki te karanga, he whakaaro ki enei mea

dokle æe taj zli zbor vikati na me, èuo sam viku sinova izrailjevih, koji vièu na me.
kia pehea ake te roa o taku whakamanawanui ki tenei whakaminenga kino, e amuamu nei ki ahau? kua rongona e ahau nga amuamu a nga tama a iharaira, e amuamu nei ratou ki ahau

pa æete onda vikati, radi cara svog, kog izabraste sebi; ali vas gospod neæe onda uslišiti.
a ka tangi koutou i taua ra i ta koutou kingi i whiriwhiri ai mo koutou; e kore ano a ihowa e rongo ki a koutou i taua ra

tada poèe isus vikati na gradove u kojima su se dogodila najveæa èudesa njegova, pa se nisu pokajali:
katahi ia ka anga ka tawai ki nga pa i meinga ai te maha o ana merekara, mo ratou kihai i ripeneta

gle, sluge æe moje pevati od radosti u srcu, a vi æete vikati od žalosti u srcu i ridaæete od tuge u duhu.
nana, ko aku pononga, ka waiata ratou he koa no te ngakau, ko koutou ia ka tangi i te pouri o te ngakau, ka aue i te maru o te wairua

jer pre nego dete nauèi vikati: oèe moj i majko moja, odneæe se blago damaštansko i plen samarijski pred carem asirskim.
no te mea mohio rawa ake te tamaiti ki te karanga, e toku papa, e toku whaea, ka riro nga taonga o ramahiku, me nga mea parakete o hamaria i te aroaro o te kingi o ahiria

i èuvši da je to isus nazareæanin stade vikati i govoriti: sine davidov, isuse! pomiluj me!
a, i tona rongonga ko ihu o nahareta tena, ka anga ia ka karanga, ka mea, e ihu, e te tama a rawiri, kia aroha ki ahau

Æutah dugo, èinjah se gluv, ustezah se; ali æu sada vikati kao žena kad se poradja, i sve æu potrti i istrebiti.
ka roa nei taku whakamorokitanga, i whakarongo puku ahau, whakakoromaki tonu; katahi nei ahau ka aue, ka pera me te wahine e whanau ana; ka whakahotu ahau, ka kahekahe ngatahi

i stadoše vikati cara. tada dodje k njima elijakim, sin helkijin, koji beše nad dvorom i somna pisar i joah sin asafov, pametar.
na, ka karanga ratou ki te kingi, ka puta atu ki a ratou a eriakimi tama a hirikia, te rangatira o te whare, a hepena kaituhituhi, a ioaha tama a ahapa te kaiwhakamahara

i biæe znak i svedoèanstvo gospodu nad vojskama, u zemlji misirskoj. kad stanu vikati ka gospodu na nasilnike, on æe im poslati spasitelja i kneza i izbaviæe ih.
a hei tohu tera, hei kaiwhakaatu mo ihowa o nga mano i te whenua o ihipa; ka karanga hoki ratou ki a ihowa, he mea mo nga kaitukino, a ka unga e ia he kaiwhakaora ki a ratou, he kaiwawao; a mana ratou e whakaora

dokle æu, gospode, vapiti a ti neæeš da èuješ? dokle æu ti vikati: nasilje! a ti neæeš da izbaviš?
kia pehea te roa, e ihowa, o taku tangi, a kahore koe e rongo? e karanga atu ana ahau ki a koe mo te tutu, a kahore koe e whakaora

kad staneš vikati, neka te izbave oni koje si sabrala; ali æe ih sve vetar odneti, i uzeæe ih taština. ali ko se u me uzda, naslediæe zemlju i dobiæe svetu goru moju.
ka tangi koe, ma ou huihui koe e whakaora; otiia ka kahakina ratou e te hau, ka riro katoa atu i te nga: ko te tangata ia e whakawhirinaki ana ki ahau, mona te whenua, ka riro hoki i a ia toku maunga tapu

i stade david vikati narod i avenira sina nirovog govoreæi: Što se ne odazivaš, avenire? a avenir se odazva i reèe: koji si ti što vièeš cara?
na ka karanga a rawiri ki te iwi, ki a apanere hoki tama a nere, ka mea, e kore ranei koe e o mai e apanere? katahi ka whakahokia e apanere, ko wai koe e karanga mai na ki te kingi

a narodu zapovedi isus govoreæi: ne vièite, i nemojte da vam se èuje glas, i nijedna reè da ne izadje iz usta vaših do dana kad vam ja kažem: vièite; tada æete vikati.
a i whakaako a hohua i te iwi, i mea, kaua e hamama, kaua o koutou reo e rangona, kei puta hoki tetahi kupu i o koutou waha, a tae noa ki te ra e mea ai ahau ki a koutou, kia hamama; hei reira koutou ka hamama