Şunu aradınız:: matagal rin kaming nag ensayo (Tagalogca - İngilizce)

matagal tagal na rin kaming nagsasama
american

nag-ensayo
nag eensayo

nag ensayo sa pagkanta
i came from the other town during christmas break

lage kasi kaming nag aaway
lage because we are always fighting

maghapon kaming nag-uusap
we used to talk all everyday

mas marami kaming nag mamahal sayo
more people love you

wala pa rin kaming pasok sa school
still not in school

kahit na umuulan nagenjoy pa rin kaming lahat
even though it was raining we all still enjoyed it

kahit parati kaming nag aaway ng mga kapatid ko
even though we always fight

bakit namimiss ka namin araw-araw kaming nag-uusap
why miss you? we chat everyday

dahil aside sa marami silang trabaho marami rin kaming magkakapatid na kaylangan toruan
because aside from their many jobs, we also have many siblings who need to be taught

noong araw na iyon ay hindi lang pala kami ang ojt na nandoon may kasama rin kaming mga bcs lima sila
that day we didn't just have the ojt there with us bcs five of them

sabi ko na nga bang dapat nag-ensayo muna tayo sa paggamit nitong mga earpieces bago tayo pumunta dito!
i knew we should've rehearsed with these earpieces before we came here!

my travelogue is ning namasyal kami ng asking pamilyaa sa plasma at masaya kaming nag babaike at hindi lng yung kumain pa kami sa labas pag pag katapis naming namasyal sa plasa
my travelogue is ning namasyal kami ng asking pamilyaa sa plasma at masaya kami nag babaike at hindi lng yung eat pa kami sa labas pag katapis naming namasyal sa plasa

minsan po ay wala akong pamasahi dahil 7 kaming nag aaral kulang po ang budget ng aking magulang sana po bigyan niyo ako na pangalawang pagkakataon at asahan niyo po na hindi na ako aabsent sa iyong klasi
minsan po ay wala akong pamasahi dahil 7 kaming nag aaral kulang po ang budget ng aking magulang sana po bigyan niyo ako na pangalawang pagkakataon at asahan niyo po na hindi na ako aabsent sa iyong klasi

sinulit namin ang araw na iyon dahil minsan lamang ito sa isang taon.naging masaya kaming lahat lalo na aking mama dahil sama sama kaming nag bonding sa kanyang kaarawan.natapos ang araw na iyon na masaya at isa sa pinakamasayang araw sa aking buhay.
we made the most of that day because it was only once a year. we were all happy especially mama because we were bonding together on her birthday. that day ended happily and one of the happiest days of my life.

my mother is a hero ang mama ko ang aking hero sya ang nagpalaki saamin ng maayos at nag alaga hanggang sa lumaki kami ng mga kapatid ko bilib ako sa aking mama dahil kahit maliit lang sya ay malakas sya sa mga gawain tinutulungan ko sya sa ano mang bagay na mga ginagawa nya at palagi kaming nag tutulungan sa ano mag mga gawain sa bahay mahal na mahal ko si mama dahil sya ang mama ko na masipag matalino at tapat na nanay sya ang gumising sa umaga para lang mag handa ng babaunin
my mother is a hero ang mama ko ang aking hero sya ang nagpalaki saamin ng maayos at nag alaga hanggang sa lumaki kami ng mga kapatid ko bilib ako sa aking mama dahil kahit maliit lang sya ay malakas sya sa mga gawain tinutulungan ko sya sa ano mang bagay na mga ginagawa nya at palagi kaming nag tutulungan sa ano mag mga gawain sa bahay mahal na mahal ko si mama dahil sya ang mama ko na masipag matalino at tapat na nanay sya ang gumising sa umaga para lang mag handa ng babaunin namin sa pag pasok sa school sya ang nag aasikaso samin ng kapatid ko sa pag pasok minsan ako na ang gumigising sa umaga para maka pag luto ng kakainin at babaunin namin ng kapatid ko ako na ang gumigising para hindi na maabala ang mama ko sa pagpasok namin ay ako naden ang nag aasikaso sa kapatid ko,pinagpagsabihan kami ni mama kapag may nagawa kaming kasalanan at pinapatawad nya agad kami kapag humingi kami ng sorry sakanya mahal na mahal ko si mama mag aaral kami ng mabuti para sakanya

"pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" *** "pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" ***
mymemory.translated.net