Şunu aradınız:: minsan kase kailangan niyo din makuntento (Tagalogca - İngilizce)

kase kailangan
kase nga kailangan

ano po kailangan niyo
ano

anong kailangan niyo akin?
what do you two want?

anong kailangan niyo sa kaniya?
what do you want with him?

kailangan niyo ba talagang magpaligsahan ngayon?
is this really a contest you need to win right now?

kung kailangan niyo nang mapapanood na anime chat niyo lang ako
if you need to watch anime chat then just me

makikita niyo din ang soak 'ems commercial
and you get to see the actual soak 'ems commercial.

lahat ng may jowa, add niyo din nga jowa nio,
all may jowa, add niyo din nga jowa nio,

kase kailangan kulang po talaga ng pera mayroon pa po kase akung pasyenti kailang ko ng pambili ng gamot ng aking anak
i do not want to continue my membership here

kng papalarin ako mapili sana sponsor niyo din po para makapagtrabaho ako sa canada
kng papalarin ako mapili sana sponsor nyo din para maka trabaho ako sa canada

baka naman share niyo din ung sayaw niyo eheh marunong din ako pero matigas lang katawan
baka naman share nyo din ung dance nyo eheh marunong din ako pero matigas lang katawan

makikita niyo din ang mga bagong bloopers, mga pagkakamali at mga binurang mga eksena.
you also get to see all new, never been seen, bloopers, outtakes and deleted scenes.

ginagalang ko ang katwiran mo pero bilang isang tao nagsabi ako sa iyo na may masakit sa akin at hindi ko kaya magtrabaho dahil nga sa problema ko sa ngepin ko kinakaya kulang dahil wala akong magawa dahil kailangan niyo ng tulong mula sa akin pero hindi ko kaya kumilos ng maayos dahil masama ang pakirandam ko
i respect your reason but as a person i told you that i am in pain and i can't work because of my tooth problem i can't cope because i can't do anything because you need help from me but i can't move well because i feel bad

di ako nag mamadali sa pagmamahal kase di naman habang buhay mag isa lang diba kung baga sa ngayon diko muna kailangan ng partner sa buhay ko kase andyan naman yung pamilya ko na kayang solutionan ang ang problema ko minsan kase kung makaka hanap tayo ng partner sa buhay parang di nakaka tulong nakaka dagdag lalo ng problema para sakin minsa kaya iniisip ko nalang mas eenjoy ko ang pagiging single ko kase minsan nalang maging masaya
i'm not in a hurry to fall in love because i'm not alone while i'm alive, maybe right now i need a partner in my life first because my family is there that can solve my problem sometimes if we can find a partner in life i don't seem to be able to help, it adds even more problems for me sometimes, so i just think i'll enjoy being single more because sometimes i'll just be happy

"pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" *** "pero mommy! hindi pwede! paano kami? alam niyo naman pong may tinutulungan kaming bahay-ampunan diba?" giit ni cleeya,kahit ako nalulungkot ako sa desisyon ng aming mga magulang. "alam namin yun hija pero kailangan niyo rin masanay na maging independent... hindi pwedeng nakadepende lang kayo samin----" "mommy! hindi kami dumedepende sayo sa inyo!" "cleeya! lower your voice!" "jela--" "makinig na lang tayo" kailangan ko pang mag puppy eyes para pumayag siya. haist kahit ako di ko sila maintindihan kung bakit nila ginagawa samin to, mabuti naman kaming anak,masipag kaming mag aral,hindi kami mahilig lumibot,aalis lang siguro kami kapag kailangan. hindi rin kami mahilig umattend ng parties, birthday at kahit ano pa yan,lagi lang kaming nasa bahay. atleast diba wala kaming binibigay na sakit sa ulo sa kanila. pero bakit kailangan maging ganito? huhuhu pano na yung tinutulungan naming mga bata? yes nag sponsor kami sa mga bata na nasa bahay ampunan. tuwing linggo pumupunta kami para sa mga bata. simula nung nag 15 kami naisip namin na tumulong sa mga batang iniiwan ng mga magulang nila minsan na rin kaming tumutulong sa mga batang kalye. yes mayaman kami kaya gusto rin naming ishare yung biyaya na natatanggap namin. sabi nga ni mommy share your blessing so yeah ganun nga ang ginagawa namin,though mahirap pero mahal namin itong ginagawa namin. paminsan minsan naman pag nasa trip o kaya sinipag hehehe isasama namin sila sa lakad namin ni cleeya. yes mahilig kaming mag travel,mahilig kaming mag hiking kaso takot akong umakyat ng bundok hahahaha takot ako sa matataas. "jela! are you listening?" "p-po? hehehe sorry mommy" nag peace sign lang ako kay mommy. gosh nag lalakbay na pala ako? "gaya ng sinabi namin ni mareng claire magiging independent kayo simula bukas--" "bukas?!" "yes tomorrow, may titirhan kayong condo binili na namin yun para sa inyo..pero! wala kayong kotse,wala kayong credit cards bibigyan namin kayo ng allowance" paliwanag ni mommy. "pero pang isang linggo lang.. maghahanap kayo ng trabaho,mag tatrabaho kayo para may pera kayo sa pang araw araw" paliwanag rin ni tita claire. "mommy di sapat yun paano yung tinutulungan naming nga bata?" "yes tita jade tama si jela,saka mommy kami?magtatrabaho? eh nag aaral kami mommy!" putspang life to anyare? "no buts and what ifs! yun din ang gusto ng mga daddy niyo" "pero pwede namang umuwi kami dito paminsan minsan right mommy?" please mom umo-o ka-- "sa states kami titira at! sinabihan ko na ang caretaker na bawal kayo dito" tapos kumindat pa si mommy. "hanggang kailan to tita claire?" "tatawagan na lang namin kayo" ***
mymemory.translated.net