您搜索了: mindestbesteuerungsgrundlage (德语 - 荷兰语)

mindestbesteuerungsgrundlage
minimummaatstaf van heffing

mehrwertsteuer - mindestbesteuerungsgrundlage für ge-
sociale zekerheid — grensarbeiders ­ uitkeringen bij werkloosheid — berekingsgrondslag

einnahmen unter der mindestbesteuerungsgrundlage
inkomsten beneden het belastbaar minimum

(mehrwertsteuer - mindestbesteuerungsgrundlage für gebrauchtwagen)
16.07.1992 (toelating van niet in een lid-staat woonachtige vervoersondernemers tot het binnenlandse goederenvervoer over de weg)

— belgien: mindestbesteuerungsgrundlage für neue wagen und „direktionswagen"'; wagen"';
— belgië : minimum belastinggrondslag voor nieuwe automobielen en directie­voertuigen ;

diese verweigerte jedoch die zahlung mit der begründung, die einführung einer mindestbesteuerungsgrundlage verstoße gegen die sechste richtlinie.
"k" line trachtte vervolgens de nabetaalde btw te .erhalen op eulaerts, die echter weigerde te betalen omdat de instelling van een minimummaatstaf van heffing haars inziens in strijd was met de bepaling van de zesde richtlijn.

)rabentscheidung) teuerrecht - mehrwertsteuer - mindestbesteuerungsgrundlage für drauchtwagen" ?chste kammer)
artikel 3 bis van verordening nr. 1546/88 in de versie van verordening nr. 1033/89 moet aldus worden uitgelegd, dat een landbouwer die zijn bedrijf aan een derde had verpacht op het tijdstip waarop hij een verzoek om toekenning van een specifieke referentiehoeveelheid indiende, niet meer kan worden beschouwd als exploitant van hetzelfde bedrijf dat hij exploiteerde ten tijde van de goedkeuring van zijn premieaanvraag.

1974 wurde die richtlinie mit der richtlinie 74/553/ewg4 nochmals geändert, als der tatsächliche wert der gesellschaftsanteile als mindestbesteuerungsgrundlage geklärt wurde.
in 1974 werd de richtlijn bij richtlijn 74/553/eeg4 opnieuw gewijzigd, met een verduidelijking van de werkelijke waarde van de aandelen van een vennootschap die als minimale belastinggrondslag geldt.

die richtlinie wurde 1973 zum ersten mal durch die richtlinien 73/79/ewg[2] und 73/80/ewg[3] geändert, als der gemeinsame satz der gesellschaftssteuer auf 1% und der ermäßigte satz für bestimmte umstrukturierungen von gesellschaften auf einen satz zwischen 0% und 0,5% festgesetzt wurde. 1974 wurde die richtlinie mit der richtlinie 74/553/ewg[4] nochmals geändert, als der tatsächliche wert der gesellschaftsanteile als mindestbesteuerungsgrundlage geklärt wurde. schließlich wurde 1985 mit der richtlinie 85/303/ewg[5] klargestellt, dass die gesellschaftssteuer aufgrund ihrer ungünstigen wirtschaftlichen auswirkungen abgeschafft werden sollte. die einkommensverluste, die sich aus einer solchen Änderung ergeben würden, waren jedoch für einige mitgliedstaaten unannehmbar, und den mitgliedstaaten wurde die möglichkeit gegeben, entweder vorgänge von der steuer zu befreien oder einen einheitlichen satz von höchstens 1% zu erheben. eine implizierte „stillstand“-verpflichtung hinderte die mitgliedstaaten daran, die gesellschaftssteuer wieder zu erheben, nachdem sie einmal darauf verzichtet hatten.
de richtlijn werd voor het eerst gewijzigd in 1973 bij richtlijn 73/79/eeg[2] en richtlijn 73/80/eeg[3]. het normale tarief van het kapitaalrecht werd toen vastgesteld op 1% en het verlaagde tarief voor bepaalde verrichtingen tot hergroepering van vennootschappen op een niveau van 0% tot 0,5%. in 1974 werd de richtlijn bij richtlijn 74/553/eeg[4] opnieuw gewijzigd, met een verduidelijking van de werkelijke waarde van de aandelen van een vennootschap die als minimale belastinggrondslag geldt. in 1985 ten slotte werd bij richtlijn 85/303/eeg[5] erkend dat het kapitaalrecht volledig moest worden afgeschaft vanwege zijn ongunstige economische weerslag. het inkomstenverlies dat hieruit zou voortvloeien, was voor enkele lidstaten evenwel onaanvaardbaar en daarom kregen de lidstaten de mogelijkheid om verrichtingen vrij te stellen dan wel een uniform belastingtarief te hanteren van niet meer dan 1%. een impliciete standstill-verplichting verhinderde dat het kapitaalrecht nog zou worden ingesteld nadat een lidstaat eenmaal van heffing had afgezien.