来自专业的译者、企业、网页和免费的翻译库。
(136) den anden note understreger, at kommissionen bør udvide proceduren formelt til de foranstaltninger, som er blevet analyseret af de eksperter, kommissionen har udpeget, da indledningsbeslutningen ikke omfatter dem. noten præciserer desuden, at "ensidige erklæringer fra en statslig myndighed som led i dennes rolle som hovedaktionær skal efter fransk ret og eu-ret opfylde forskellige kriterier for at kunne betragtes som uigenkaldelige, utvetydige og ubetingede tilsagn og for at kunne betragtes som statsstøtte". noten konkluderer i den forbindelse, at de forskellige erklæringer, som eksperterne har gennemgået, tydeligvis ikke opfylder disse betingelser. ifølge ehlermann medfører den analyse, som eksperterne slår til lyd for, "at enhver statsinstans, som er hovedaktionær i en virksomhed, i praksis får mundkurv på, fordi den skal forhåndsinformere kommissionen om enhver offentlig tilkendegivelse vedrørende sine handlinger, hensigter eller holdninger som hovedaktionær i eller til fordel for den virksomhed, den kontrollerer". det fører på baggrund af eksperternes analyse også til "en unødig berigelse af samme instans, når den, fordi den har brudt sin "tavshedspligt", skal tilbagesøge midler, som den ikke selv har mobiliseret. staten belønnes således — af virksomheden, som ikke er herre over sine aktionærers tilkendegivelser — for at bryde sin "tavshedspligt". den beregning af støtten, som eksperterne har foretaget, er ud over de faktuelle fejl og mangler på det økonomiske plan, som hsbc har påpeget, behæftet med grundlæggende juridiske fejl, som gør den ugyldig og ubrugelig for kommissionen." notens forfatter bestrider bl.a. den opgørelse af støtten, der foretages i ekspertrapporten, og påpeger bl.a., at man ved værdiansættelsen af støtten kun skal medregne nettoomkostningerne ved statens indgriben til fordel for selskabet.
(136) w drugiej nocie podkreśla się, że komisja powinna była formalnie rozszerzyć procedurę na środki analizowane przez rzeczoznawców powołanych przez komisję, ponieważ nie zostały one objęte decyzją o wszczęciu procedury. nota precyzuje ponadto, że "aby jednostronne oświadczenia składane przez władze państwowe w roli akcjonariusza większościowego mogły zostać zakwalifikowane jako nieodwołalne, wyraźne i bezwarunkowe zobowiązanie, a także jako pomoc państwa, muszą one, w świetle prawa francuskiego oraz wspólnotowego, odpowiadać różnym kryteriom". nota stwierdza w tej kwestii, iż różne oświadczenia, którymi zajmowali się biegli wyraźnie nie spełniają tych warunków. zdaniem pana ehlermanna, analiza przygotowana przez biegłych prowadziłaby w konsekwencji do "efektu kagańca nałożonego każdemu organowi państwowemu, który, będąc akcjonariuszem większościowym spółki, jest zobowiązany z wyprzedzeniem informować komisję o wszystkich swoich deklaracjach publicznych, jakie w charakterze akcjonariusza większościowego ogłosi w łonie kontrolowanej przezeń spółki lub na jej rzecz, a dotyczących jego działań, zamiarów i opinii." analiza biegłych prowadziłaby do "nieuzasadnionego wzbogacenia tej samej władzy, która, w wyniku nieprzestrzegania zobowiązania do milczenia, osiągnęłaby korzyść z odzyskania środków, których wcale nie uruchomiła państwo otrzymałoby w ten sposób wynagrodzenie – od przedsiębiorstwa nie decydującego o deklaracjach swoich akcjonariuszy – za naruszenie domniemanego "zobowiązania do milczenia". takie obliczenie wysokości kwoty pomocowej, dokonane przez biegłych, jest wadliwe – oprócz błędów rzeczowych i braków na płaszczyźnie ekonomicznej wykazanych przez hsbc, występują w nim zasadnicze uchybienia prawne czyniące je nieważnym i bezużytecznym dla komisji." autor noty podważa zwłaszcza ilościowe ujęcie pomocy przedstawione w raporcie biegłych i w szczególności podkreśla, że przy ilościowym określeniu pomocy należy wziąć pod uwagę jedynie koszty interwencji netto poniesione przez państwo na rzecz przedsiębiorstwa.
最后更新: 2008-03-04
使用频率: 1
质量:
参考:
警告:包含不可见的HTML格式