您搜索了: at bawat isa saamin ay may kaniya kaniyang gawain (他加禄语 - 英语)

may kaniya kaniyang
may kaniya kaniyang

bawat isa ay may pagkakamali
i know that, every people has mostake's

lahat ng tayo ay may kaniya kaniyang kagandahan
everyone has in him his beauty

ang bawat isa ay may pagkakaisa
my family is happy together

ang bawat isa sa atin ay may i tinatagong kahinaan
each of us has different characteristics

ang bawat isa ay may iba't ibang kagandahan
everyone has a different pamumuhay

ang bawat isa sa atin ay may gagampanan sa pag unlad ng bayan.
ang ating sama-samang panalangin ay ang tanging pag-asa na makalulutas sa mga pangyayari sa kasalukuyan.

sa likod ng mga ngiti ay may nakatagong istorya ang bawat isa
english

dahil makikita natin na nasa paligsahan sila ng pagdedebate at makikita natin sa kanilang aksyon sila ay nagtatalo o nag dedebatehan at makikita natin na bawat isa sa kanila ay may pangangatwiran na pinaglalaban .at sa napansin ko na may naka sulat na tema sa kanilang gilid na dapat nilang bigyang panig sa pagdedebate
because we can see that they are in the debate contest and we can see in their action they tattooed me to be debated and we can see that each of them has an argument being contested .and i noticed that there is a written theme on their side that should be they take sides in the debate

ang pakikipagtulungan ay may isang personalidad sa pamamahala na hiwalay at natatangi mula sa bawat isa sa mga kasosyo, kahit na sa kaso ng pagkabigo na sumunod sa mga kinakailangan ng artikulo 1776, unang talata
human acts are actions done intentionally,free,and deliberate of a person. these are actions that a man properly master for he does them with full knowledge and of his own will. acts which proceed from a deliberate freewill. a fully responsible with the consequences of his acts

bawat isa saatin ay may kanya kanyang gusto, ngunit hindi natin makuha ang iba don dahil sa kakulangan. isa yan sa problema sa scarcity ngunit ang isa pang problema marami sa atin ay mahihirap na silang di makuha ang kanilang pangangailangan.
each saatin has him his want, but we do not get others don because of lack. that’s one problem with scarcity but another problemz z

yumukod tayo at ilagay ang inyong mga sarili mahal na ama sa langit nagpapasalamat kami sa iyo para sa pagtitipon ng lahat sa amin sa isang araw sa mahalagang kaganapan ay maaaring ikaw nakaagaw ng iyong patnubay at pagpapala sa kaganapang ito upang maaari naming tamasahin at pinahahalagahan ang kahalagahan nito sa ating buhay pagpalain ang lahat ng naroroon dito ngayon na ang bawat isa sa atin ay maaaring maibahagi kung ano siya ay may para sa iyong kaluwalhatian at karangalan bigyan ng mabuting kalusugan at kaligtasan sa aming mga mahal sa buhay buhay buhay sa bahay at kapayapaan at mabuting kalooban sa lahat ng tao ay maaaring ang iba 't ibang mga gawain
let's bow our heads and place yourselves dear heavenly father we thank you for gathering all of us a day in important event may you be stole your guidance and blessings on this event so that we can enjoy and appreciate its significance in our lives bless everyone present here today that each one of us may be able to share what he or she have for your glory and honor grant good health and safety to our loved ones life at home and peace and goodwill to all men may the various activities re

natutunan ko na kahit na anong tao pala mag kanya kanyang kasuotan ang ibig kong sabihin ay bawat isa pala sa atin mapa matanda mapabata ay may sarisarili tayong kasuotan ibat iba ang ating mga damit sa ibang lugar may kasuotan n kapag bagong panganak, meron din parang subreto na isinusuot ng mga tao ang atin basta sumbrero ng kanilang parang dayami o pwede ring parang mahabang buhok ng matanda ngunit sumbrero yun at yun ang aking natutunan sa araling ito maraming salamat sa panginoon
natutunan ko na kahit ang ibang tao pala mag kanya kanyang kasuotan ang ibig kong sabihin ay bawat isa pala sa atin mapa matanda mapabata ay may sarisarili tayong kasuotan ibat iba ang ating mga damit sa ibang lugar may kasuotan n kapag bagong panganak, meron din parang subreto na isinusuot ng mga tao ang atin basta sumbrero yung kanila parang dayami o pwede ring parang mahabang buhok ng matanda pero sumbrero yun at yun ang aking natutunan sa araling ito maraming salamat sa panginoon

mahalaga ang gampanin ng pamilya para sa akin sapagkat ang pamilya ang isa sa pinakamahalagang sa akin, sila din ang handang tumulong sa akin sa oras ng pangangailangan. ang pamilya ay isang natural na institusyon kung saan ang bawat isa sa atin ay may pamilya. mahalaga ito sapagkat sila ang humuhubog sa ating pagkatao at sa kanila natin nauunawaan ang mga bagay bagay lalo na nung panahong wala pa tayong ka alam alam sa ating paligid.
english

ang iba pang mga direksyon sa pananaliksik ay kinabibilangan ng pagbuo ng isang bakuna ng covid-19 at pagsasalin ng convalescent na plasma. ang sars-cov-2 ay may tinatayang 66 na mga nagagamot na mga protina, na ang bawat isa ay mayroong maraming bahagi na nagbubuklod ng ligand.
other research directions include the development of a covid-19 vaccine and convalescent plasma transfusion.sars-cov-2 has about 66 druggable proteins, each of which has multiple ligand binding sites.

ang ating mundo ay may ibat ibang bansa at ibat iba din na lingguwahi ang bawat isa meron english, japanese, tagalog, ang ating mahalagang paghahanda na dapat gawin. ay dapat tayong pumasok sa paaral upang mag aral at matuto at pag aralan ang mga ibat ibang lingguwahi ng ibat ibang bansa at matuto tayong mag basa ng english at iba pa at kaylanga natin mag aral upang hindi tayo maluko ng mga taga ibang bansa. at sa pag aaral matuto tayong makiipag usap sa ibang tao o taga ibang bansa ng hindi na
tagalog

nagkamali ng utos sa malayong kaharian ng mga tutubi ay may naninirahang isang prinsesang tutubi. siya’y bugtong na anak nina haring tubino at reyna tubina ng kahariang matutubina. mahal na mahal ng hari at reyna ang anak nila. sinasabing ipaglalaban ng buong kaharian ang anumang kaapihan ni prinsesa tutubi. si prinsesa tutubi ay mahilig mamasyal at magpalipad-lipad sa papawirin. lagi niyang kasa-kasama ang kaniyang mga piling dama at mga tagasubaybay na mangyari pa ay pawang tutubi rin. isang araw, naisipan niyang lumipad patungo sa labas ng kaharian. ibig niyang alamin kung ano ang daigdig sa labas ng kanilang kaharian. tumakas siya sa kaniyang mga dama at tagasubaybay. mag-isa niyang nilakbay ang malawak na papawirin. maligayang-maligaya si prinsesa tutubi. umaawit-awit pa siya sa kaniyang paglipad. wiling-wili siya sa lahat ng kaniyang nakikita. totoong naibang si prinsesa tutubi at hindi niya napansin ang pamumuo ng maitim na ulap sa papawirin. huli na nang ito ay mapuna ni prinsesa tutubi. mabilis man siyang lumipad pabalik sa kaharian ay inabutan din siya ng malakas na ulan. “titigil muna ako sa punongkahoy na ito,” ang sabi sa sarili ng prinsesa. ngunit sa punongkahoy pala naman iyon ay maraming mga matsing. pinaalis nilang pilit ang nakikisilong na tutubi. bawat dapuang sanga ni prinsesa tutubi ay niyuyugyog ng mga matsing. hindi lamang iyon. pinagtawanan pa nila ang prinsesa. “kra-kra-kra! nakakatawa. malaki pa sa kaniyang tuhod ang kaniyang mga mata.” malakas na na sabi ng isa. sinundan ito ng malakas na hagikgikan ng mga matsing. sa laki ng galit ng prinsesa tutubi umuulan pa ay umalis na siya sa punongkahoy na iyon at lumipad pauwi sa palasyo. tuloy-tuloy siya sa silid ng kaniyang amang hari. kaniyang isinumbong kay haring tubino ang mga matsing. laking galit ng hari. nagpatawag agad ang hari ng kawal. “pumunta ka ngayon din sa kaharian ng mga matsing,” ang utos niya sa kawal. “sabihin mong dahil sa ginawa nila sa aking anak na prinsesa, gusto kong hamunin ang kaharian ng mga matsing sa isang labanan.” mabilis na lumipad ang inatasang kawal. pagdapo niya sa kaharian ng mga mating ay walang paligoy-ligoy niyang sinabi ang kaniyang pakay. malakas na tawanan ng mga matsing ang nagging sagot sa pahayag ng kawal na tutubi. “mga tutubi laban sa mga matsing! ha-ha-ha-ha!” muling nagtawanan ang mga matsing. “nakakatawa , ngunit pagbibigyan naming anginyong hari,” ang sabi ng pinuno. “ang mga mating laban sa mga tutubi!” nagtawang muli ang mga matsing. “kailan at saan gaganapin ang labanan?” ang tanong ng pinuno. “bukas ng umaga sa gitna ng parang!” ang tugon ng kawal. “magaling! bukas ng umaga sa gitna ng parang kung gayon,” masiglang pag-ulit ng matsing sa sinabi ng tutubi. bumalik sa kanilang kaharian ang kawal a tutubi at ibinalita sa haring tubino ang nagging katugunan ng mga matsing. kinabukasan naroroon na sa isang panig ng parang ang hukbo ng mga matsing. anong daming matsing. waring ang buong kamatsingan ay naroroon at pawing sandatahan. bawat isa ay may dalang putol na kahoy na pamukpok. nasa kabilang panig naman ng parang ang makapal na hukbo ng mga manlilipad na tutubi. “kailangang pukpukin ninyo ang bawat makitang tutubi,” ang malakas na utos ng haring matsing. sa kabilang dako naman ay ibinigay na rin ng pinuno ng mga tutubi ang kaniyang utos. “dapat nating ipaghiganti ang kaapihan ni prinsesa tutubi. kailangang magbayad ang mga matsing. “dumapo sa ulo ng mga matsing. kapag may panganib ay dagling luang malinaw at marahan niyang utos. nagsalubong sa gitna ng parang ang mga manlilipad na tutubat ang hukbo ng sandatahang matsing. buong-buo ang pagtitiwala ng mga sandatahang matsing sa kanilang sandatang pamukpok. matapang din naming sumunod ang mga kawal na tutubi palibhasa ay nais nilang ipaghiganti ang kaapihan ng prinsesa at ng buong kahariang matutubina. nagsimula ang labanan. dapo at lipad, dapo at lipad ang mga tutubi. pukpok dito, pukpok doon naman ang mga matsing. kung tatanawin buhat sa malayo ang labanan, ay wari bang matsing laban sa matsing. nakita ng pinuno ng mga matsing ang pangyayari. nagkamali siya ng utos. hindi nalaman agad na sa ulo pala ng kaniyang mga kawal darapo ang maliliksing tutubi. babaguhin sana niya ang kanyang utos, subalit huli na ang lahat. isang kawal na matsing ang pilit na pinukpok pa ang tutubi sa ulo ng pinunong matsing. kayat nang matapos ang labanan nakabulagtang lahat ang mga matsing. samantala, walang sinumang tinamaan sa mga mabilis umiwas at lumipad na mga tutubi. naipaghiganti nila ang pagkaapi ng kanilang prinsesa at ng buong kahariang matutubina.
sa malayong kaharian ng mga tutubi ay may naninirahang isang prinsesang tutubi. siya’y bugtong na anak nina haring tubino at reyna tubina ng kahariang matutubina. mahal na mahal ng hari at reyna ang anak nila. sinasabing ipaglalaban ng buong kaharian ang anumang kaapihan ni prinsesa tutubi. si prinsesa tutubi ay mahilig mamasyal at magpalipad-lipad sa papawirin. lagi niyang kasa-kasama ang kaniyang mga piling dama at mga tagasubaybay na mangyari pa ay pawang tutubi rin. isang araw, naisipan niyang lumipad patungo sa labas ng kaharian. ibig niyang alamin kung ano ang daigdig sa labas ng kanilang kaharian. tumakas siya sa kaniyang mga dama at tagasubaybay. mag-isa niyang nilakbay ang malawak na papawirin. maligayang-maligaya si prinsesa tutubi. umaawit-awit pa siya sa kaniyang paglipad. wiling-wili siya sa lahat ng kaniyang nakikita. totoong naibang si prinsesa tutubi at hindi niya napansin ang pamumuo ng maitim na ulap sa papawirin. huli na nang ito ay mapuna ni prinsesa tutubi. mabilis man siyang lumipad pabalik sa kaharian ay inabutan din siya ng malakas na ulan. “titigil muna ako sa punongkahoy na ito,” ang sabi sa sarili ng prinsesa. ngunit sa punongkahoy pala naman iyon ay maraming mga matsing. pinaalis nilang pilit ang nakikisilong na tutubi. bawat dapuang sanga ni prinsesa tutubi ay niyuyugyog ng mga matsing. hindi lamang iyon. pinagtawanan pa nila ang prinsesa. “kra-kra-kra! nakakatawa. malaki pa sa kaniyang tuhod ang kaniyang mga mata.” malakas na na sabi ng isa. sinundan ito ng malakas na hagikgikan ng mga matsing. sa laki ng galit ng prinsesa tutubi umuulan pa ay umalis na siya sa punongkahoy na iyon at lumipad pauwi sa palasyo. tuloy-tuloy siya sa silid ng kaniyang amang hari. kaniyang isinumbong kay haring tubino ang mga matsing. laking galit ng hari. nagpatawag agad ang hari ng kawal. “pumunta ka ngayon din sa kaharian ng mga matsing,” ang utos niya sa kawal. “sabihin mong dahil sa ginawa nila sa aking anak na prinsesa, gusto kong hamunin ang kaharian ng mga matsing sa isang labanan.” mabilis na lumipad ang inatasang kawal. pagdapo niya sa kaharian ng mga mating ay walang paligoy-ligoy niyang sinabi ang kaniyang pakay. malakas na tawanan ng mga matsing ang nagging sagot sa pahayag ng kawal na tutubi. “mga tutubi laban sa mga matsing! ha-ha-ha-ha!” muling nagtawanan ang mga matsing. “nakakatawa , ngunit pagbibigyan naming anginyong hari,” ang sabi ng pinuno. “ang mga mating laban sa mga tutubi!” nagtawang muli ang mga matsing. “kailan at saan gaganapin ang labanan?” ang tanong ng pinuno. “bukas ng umaga sa gitna ng parang!” ang tugon ng kawal. “magaling! bukas ng umaga sa gitna ng parang kung gayon,” masiglang pag-ulit ng matsing sa sinabi ng tutubi. bumalik sa kanilang kaharian ang kawal a tutubi at ibinalita sa haring tubino ang nagging katugunan ng mga matsing. kinabukasan naroroon na sa isang panig ng parang ang hukbo ng mga matsing. anong daming matsing. waring ang buong kamatsingan ay naroroon at pawing sandatahan. bawat isa ay may dalang putol na kahoy na pamukpok. nasa kabilang panig naman ng parang ang makapal na hukbo ng mga manlilipad na tutubi. “kailangang pukpukin ninyo ang bawat makitang tutubi,” ang malakas na utos ng haring matsing. sa kabilang dako naman ay ibinigay na rin ng pinuno ng mga tutubi ang kaniyang utos. “dapat nating ipaghiganti ang kaapihan ni prinsesa tutubi. kailangang magbayad ang mga matsing. “dumapo sa ulo ng mga matsing. kapag may panganib ay dagling luang malinaw at marahan niyang utos. nagsalubong sa gitna ng parang ang mga manlilipad na tutubat ang hukbo ng sandatahang matsing. buong-buo ang pagtitiwala ng mga sandatahang matsing sa kanilang sandatang pamukpok. matapang din naming sumunod ang mga kawal na tutubi palibhasa ay nais nilang ipaghiganti ang kaapihan ng prinsesa at ng buong kahariang matutubina. nagsimula ang labanan. dapo at lipad, dapo at lipad ang mga tutubi. pukpok dito, pukpok doon naman ang mga matsing. kung tatanawin buhat sa malayo ang labanan, ay wari bang matsing laban sa matsing. nakita ng pinuno ng mga matsing ang pangyayari. nagkamali siya ng utos. hindi nalaman agad na sa ulo pala ng kaniyang mga kawal darapo ang maliliksing tutubi. babaguhin sana niya ang kanyang utos, subalit huli na ang lahat. isang kawal na matsing ang pilit na pinukpok pa ang tutubi sa ulo ng pinunong matsing. kayat nang matapos ang labanan nakabulagtang lahat ang mga matsing. samantala, walang sinumang tinamaan sa mga mabilis umiwas at lumipad na mga tutubi. naipaghiganti nila ang pagkaapi ng kanilang prinsesa at ng buong kahariang matutubina.