您搜索了: di ko ipipilit yung sarili ko sa taong ayaw sakin (他加禄语 - 英语)

di ko ipipilit yung sarili ko sa taong ayaw sakin
i won't force myself on someone who doesn't like me

di ko ipipilit yung sarili ko
i push myself to those who do not want me

hindi ko pinipilit sarili ko sa taong ayaw sa akin
magaan loob ko sa iyo

hindi ko ipagpipilitan ang sarili ko sa taong hindi ako gusto
i will not force myself on you

di ko na kailangan ipaliwanag sarili ko sa tulad mo
dull plumage

sinasanay ko na yung sarili ko sa ganitong malamig na relasyon
i'm training myself

diko kailangan ipagtanggol ang sarili ko sa taong tingin sa akin lacing mali
hindi kailangan ipagtanggol ang sarili ko sa taong tingin sa akin ay laging masama

nakita ko yung sarili ko na magpahinga muna dahil sa pabago bago na patakaran sa company na di ko ginusto
i want to know him well

ayaw kung parusahan ang sarili ko sa lungkot dahil lang sa ginawa nyong kasalanan sa akin. di ko deserve yon, ma ikli lang ang buhay kaya pinapalaya ko an ang aking sarili
i don't want to punish myself with grief just because you sinned against me. i don't deserve that, life is short so i'm freeing myself. ngayon ok na ako.

at may pagdududa talaga ako tungkol sa hormones, kung ligtas ba ito o hindi. natatakot ako. at nalulungkot din kasi nakakatanggap ako ng mga hindi naayong salita, katulad ng ang laki ng muscles ko sa paa at iba pang panglalait sa katawan ko. at sabi ko sa sarili ko na "kailangan kong baguhin yung sarili ko". naging motibasyon sakin ang mga panglalait na yun sa sarili ko.
and i really have my doubts about hormones, whether it's safe or not. i am scared. and also sad because i receive unexplained words, such as the size of my muscles in my feet and other deformities in my body. and i told myself "i need to change myself". those insults have been a motivation to me myself. and i also realize that no matter what they say to yourself, the important thing is how you t

lumaki ako ng pinag dududahan ko yung sarili ko, naiinsecure ako sa iba kasi meron silang mga bagay na wala ako. palagi kung tinatanong sa sarili ko bakit hindi ako maganda gaya ng iba. pero habang tumatagal lumihis yung paniniwala ko sa kung ano ba talaga yung tunay na maganda, na hindi lang ito base sa lahat ng mga makikita mo sa panlabas na anyo, dahil yung tamang pagtrato mo sa mga tao, yung palagi kang nandyan para sa kaibigan mo, pagtulong sa iba kapag nahihirapan na, pag motivate sa mga t
lumaki ako ng pinag dududahan ko yung sarili ko, naiinsecure ako sa iba kasi meron silang mga bagay na wala ako. palagi kung tinatanong sa sarili ko bakit hindi ako maganda gaya ng iba. pero habang tumatagal lumihis yung paniniwala ko sa kung ano ba talaga yung tunay na maganda, na hindi lang ito base sa lahat ng mga makikita mo sa panlabas na anyo, dahil yung tamang pagtrato mo sa mga tao, yung palagi kang nandyan para sa kaibigan mo, pagtulong sa iba kapag nahihirapan na, pag motivate sa mga taong sukong suko na, yun pala yung tunay na kahulugan ng maganda, ang maging liwanag sa buhay ng iba.

after ko makagraduate ng grade 10,dumaan ako sa napakaraming pagsubok sa buhay sa loob ng ilang taon na naharap tayo sa pandemya masasabi ko na bilang isang estudyante malaki ang paghihirap ko para lang makapagaral ako, ako yung tipo ng tao na walang ibang hinangad kundi ang makatulong sa mga magulang ko, kahit na alam ko na hindi ako ang pinakamatanda sa aming magkakapatid ay naniwala ako sa kakayahan ko na sa myrang edad ko makakatulong ako sa mga magulang kahit sa simpleng pamamaraan, nagaral ako ng grade 10 ng modular, nakaranas ako ng hirap na matutunan ang lahat ng gagawin ko, pero sa tulong ng ate at mama ko nagagawan ko ng paraan na masagutan ang module ko hanggang sa nakatapos ako,, pagkagraduate ko nagdesisyon ako na dito ako mag-aral sa montalban sa tiyohin ko, kinuha nila ako dahil gusto nila matulungan ang papa ko na mapaalwan ang buhay dahil kagaya ko nag-aaral den ang ate ko, sa hirap ng buhay kaya nakapagdesisyon ako na dito na lang ako para kahit papaano makakaiwas sa malaking gastos ang mga magulang ko, at sa pag-aaral ko dito para sa akin napakarami ng mga ngyare sa loob ng ilang buwan, nagsimula ako ng walang kilala dito kundi ung mga kamaganak ko, pero walang kaibigan o kiallang kaklase, habang tumatagal nakisabay ako sa takbo ng ikot ng mundo dito sa paaralang ito natuto akong makihalobilo sa mga kaibigan at kaklase ko, napakasaya at napakarami ng experience ko dito kasama ang mga tropa ko kahit hindi ko pakiling ang mga kapatid at magulang ko, sa una mahirap kung iisipin na malalayo ka sa kanila pero dahil sa pangarap mo maiisip mo na lang na isang araw may dahilan ang lahat kung bakit nangyayare ito. sa kabila ng pagkainip ay nanatili ako sa pagtitiwala at paglilibang sa sarili ko sa ibang bagay gaya na lamang ng paglalaro ng basketball, hinayaan ko yung sarili ko na ienjoy ang bawat minuto habang nandidito ako, at di nagtagal bago sumapit ang kapaskuhan ay napagpasyahan ng magulang ko na pauwiin ako para makasama ko sila sa pasko, hanggang sa nakarating ako ng maayos samen pagdating ko ay nakumpleto kami ng buong pamilya at muling naging masaya ang bawat isa sa amin na makita namen at maranasan muli ang pagiging kumpleto, bumuo kami ng masasayang alaala at kasabay nito nakasama ko ang mga tunay kong kaibigan na mula pagkabata ko ay palagi silang nariyan. at pagkatapos sa araw ng bagong taon ay naging masaya parin kaming lahat ng magkakasama, hanggang sa bumalik ako dito sa montalban upang ituloy ang aking pag-aaral at ngayon ako bilang isang mag-aaral ay nagpupursigi sa aking pag-aaral na balang araw mula sa aking pagsisikap ay akin lahat makamtam ang tagumpay na inaasam. ako nga pla si mark christian terrenal na nagpapatunay na hindi hadlang ang pagiging malayo sa pamilya at pagiging mahirap makamtan lamang ang tunay na inaasam at nangangakong pagbubutihan at gagawin ang lahat ng aking makakaya mula sa aking pagtitiyaga.
kahit maraming pagsubok dumaan