您搜索了: ganahan ko sa babaye nga akong naka istorya karon (宿务语 - 他加禄语)

ganahan ko sa pilipinas
pilipinas kong mahal

nauwaw ko sa babaye tangina nga gidunggab sa fan
naiinis ako sa babae tangina saksakin sa kipay

ganahan ko sa imong ge soot
english

sa babaye nga akong kipangandoy sa akong kinabuhi, sa babaye nga nagpukaw pag usab sa akong dughan, sa babaye nga lubos nako nga gi hangaan...
to the woman i long for in my life, to the woman who stirs my breast again, to the woman i admire ...

ug ang hari mitubag ug miingon sa babaye: ayaw pagtagoa gikan kanako, ako nagahangyo kanimo, ang butang nga akong ipangutana kanimo. ug ang babaye miingon: pasultiha ang akong ginoong hari karon.
nang magkagayo'y sumagot ang hari at nagsabi sa babae, huwag mong ikubli sa akin, isinasamo ko sa iyo, ang anoman na aking itatanong sa iyo. at sinabi ng babae, magsalita nga ang aking panginoon na hari.

ania na ko sa balay, gimingaw nako ang katapusang biyahe, mao nga sa una nga pagbiyahe nga akong gisakyan. gimingaw ko nimo, gihigugma ko ikaw.
di ko inabot last trip, kaya sa unang biyahe na ako paluwas nakasakay. miss na kita, i love you.

aron sa pagluwas kanimo gikan sa babaye nga dumuloong, bisan gikan sa dumuloong nga nagaulog-ulog pinaagi sa iyang mga pulong;
upang iligtas ka sa masamang babae, sa makatuwid baga'y sa di kilala na nanghahalina ng kaniyang mga salita;

apan ang saad sa babaye nga balo, kun sa babaye nga biniyaan sa bana, bisan ang tanang butang nga gihigot niya sa iyang kalag, magapadayon batok kaniya.
nguni't ang panata ng isang babaing bao, o ng isang hiniwalayan ng asawa, ay magkakabisa sa bawa't bagay na kaniyang itinali sa kaniyang kaluluwa.

apan sa pagkadungog nila niini, sila namahawa nga nagtinagsatagsa, sugod sa labing tigulang. ug si jesus mao na lamang ang nahibilin uban sa babaye nga nagtindog sa iyang atubangan.
at sila, nang ito'y kanilang marinig, ay nagsialis na isa-isa, na nagpasimula sa katandatandaan, hanggang sa kahulihulihan: at iniwang magisa si jesus at ang babae, sa kinaroroonan nito, sa gitna.

sa diha nga ipadala ko sa ibabaw nila ang dautan nga mga udyong sa gutom, nga alang sa pagkalaglag, nga akong ipadala aron sa paglaglag kaninyo. ug padakuon ko ang gutom diha kaninyo, ug putlon ko ang inyong gisaligan sa tinapay.
pagka ako'y magpapasapit sa kanila ng mga masamang pana ng kagutom na ikasisira nila, na siyang aking pasasapitin upang sirain kayo. at aking palalalain ang kagutom sa inyo, at aking babaliin ang inyong tungkod ng tinapay;

sa mga paglutos kanako, sa akong mga kasakitan, sa mga gidangatan ko sa antioquia, sa iconio, ug sa listra, unsa ang mga paglutos nga akong giantus, ug giunsa sa ginoo sa pagpalingkawas kanako gikan niining tanan.
mga paguusig, mga pagbabata; anomang mga bagay ang nangyari sa akin sa antioquia, sa iconio, sa listra; anomang mga paguusig ang tiniis ko: at sa lahat ay iniligtas ako ng panginoon.

ang iyang ikog misapupo sa ikatulo ka bahin sa mga bitoon sa langit, ug sila gilabog niini ngadto sa yuta. ug ang dragon mibarog sa atubangan sa babaye nga hapit na manganak, aron iyang subaron ang bata inigkahimugso na niini.
at kinaladkad ng kaniyang buntot ang ikatlong bahagi ng mga bituin sa langit, at ipinaghagis sa lupa: at lumagay ang dragon sa harapan ng babaing manganganak na, upang lamunin ang kaniyang anak pagkapanganak niya.

karon ang ngalan niadtong tawo sa israel nga gipatay, siya nga gipatay uban sa babaye nga madianhon, mao si simri, ang anak nga lalake ni salu, usa ka principe sa usa ka balay sa amahan sa taliwala sa banay ni simeon.
ang pangalan nga ng lalaking israelita na napatay, na pinatay na kalakip ng babaing madianita ay zimri na anak ni salu, na prinsipe sa isang sangbahayan ng mga magulang sa mga simeonita.

gisusi ko sa sulod sa akong kasingkasing kong unsaon ang paglingaw sa akong unod uban sa vino, ang akong kasingkasing nagamando pa kanako uban ang kaalam, ug kong unsaon ang pagpahimulos sa binuang, hangtud nga akong makita kong giunsa kadtong maayo alang sa mga anak nga lalake sa mga tawo nga ilang pagabuhaton ilalum sa langit sa tanang mga adlaw sa ilang kinabuhi.
aking siniyasat sa aking puso na kung paanong masasayahan ang aking katawan sa pamamagitan ng alak, pinapatnubayan pa ng karunungan ang aking puso at kung paanong hahawak sa kamangmangan, hanggang sa aking makita kung ano ang mabuti sa mga anak ng mga tao na marapat nilang gawin sa silong ng langit sa lahat ng mga kaarawan ng kanilang buhay.

sa ingon gayud siya nagsulti diha sa basahon ni oseas, nga nag-ingon: ang dili akong mga tawo pagatawgon ko nga `akong mga tawo,` ug ang babaye nga dili pinalangga pagatawgon ko nga `akong pinalangga.`"
gaya naman ng sinasabi niya sa aklat ni oseas, tatawagin kong aking bayan na hindi ko dating bayan; at iniibig, na hindi dating iniibig.

sa diha nga ang mga tawo magakanayon, "ania ang kalinaw ug kasigurohan," sa kalit moabut kanila ang pagkalaglag maingon sa pagbati sa kasakit nga moabut sa babaye nga tali-anak, ug sila dili makaikyas.
pagka sinasabi ng mga tao, kapayapaan at katiwasayan, kung magkagayo'y darating sa kanila ang biglang pagkawasak, na gaya ng pagdaramdam, sa panganganak ng babaing nagdadalang-tao; at sila'y hindi mangakatatanan sa anomang paraan.

kong may tawo nga hidakpan nga mihigda ipon sa usa ka babaye nga minyo sa usa ka bana, silang duruha mangamatay, ang lalake nga mihigda ipon sa babaye, ug ang babaye: mao kini ang pagkuha mo sa dautan gikan sa israel:
kung ang isang lalake ay masumpungan, na sumisiping sa isang babaing may asawa, ay kapuwa nga sila papatayin, ang lalake na sumiping sa babae, at ang babae: gayon mo aalisin ang kasamaan sa israel.

magpasakit ka, ug pakigbisog sa pagpagula, oh anak nga babaye sa sion, ingon sa babaye nga magaanak; kay karon mogula ka gayud sa ciudad, ug magapuyo ka sa kaumahan, ug moadto ka bisan ngani sa babilonia: didto pagaluwason ka; didto si jehova magalukat kanimo gikan sa kamot sa imong mga kaaway.
magdamdam ka, at magtiis ka ng hirap, oh anak na babae ng sion, na gaya ng babae sa pagdaramdam: sapagka't ngayo'y lalabas ka sa bayan, at ikaw ay tatahan sa parang, at ikaw ay darating hanggang sa babilonia: doon ka maliligtas; doon ka tutubusin ng panginoon sa kamay ng iyong mga kaaway.

ako si christian c. salabas ako usa ka pilipino ug ingon nga pilipino, gisunod ko ang mga lagda ug balaod sa nasud. ug kay ako lang usa pa ka estudyante, adunay limitasyon sa tanan nga akong mahimo alang sa nasud. ingon usa ka pilipino nga estudyante, ang una nakong katuyoan mao ang pagpauswag sa akong kaugalingon alang sa umaabot. tungod kay nagtuo ko sa kabatan-onan gisugdan naton ang tanan nga gusto naton nga mahitabo sa atong nasud. alang nako, sugdan nako ang mga yano
ako christian c. salabas ako ay isang pilipino at bilang isang pilipino, ako ay sumusunod sa mga alituntunin at mkga batas ng bayan. at bilang ako ay isa pa lamang estudyante, may limita ang lahat ng bagay na maaari kong magawa para sa bansa. bilang isang estudyanteng pilipino, pinaka una kong layunin ang mapaunlad ang aking sarili para sa hinaharap. dahil naniniwala akong sa kabataan nagsisimula ang lahat ng ninanais nating mangyari sa ating bansa. para sa aking, sinisimulan ko ito sa simpleng pagsunod sa aking mga magulang, guro, sa mga nakatatanda at sa lahat ng mga taong nakapaligid sa akin. bilang isang pilipino, kailangan nating magtiyaga at magtiis sa kung anong mayroon tayo. dahil kung marunong lang makuntento ang ibang tao sa kung anong mayroon sila, nakararanas sana tayo ng pagkakapantay pantay sa ating lipunan. wala sanang minamaliit at walang inaalipusta dahil dapat nating ipagmalaki ang bawat isa.ako bilang isang pilipino ay sumusunod sa kagustuhan ng mas nakararami ngunit hindi ibig sabihin noon ay inaalisan ko na ng karapatan ang sarili ko na maglahad ng aking opinyon. mayroon tayong karapatan sa lahat ng bagay dahil tayo ay pilipino at tayo ay nandito sa sarili nating bansa. hindi tayo mga dayuhan para maging sunud sunuran na lang sa mga nakatataas sa atin. kaya ating pakatandaan na ang karapatan ng opinion natin sa bawat isa ay katumbas n gating dangal sa sarili. bilang isang pilipino, mayroon akong mga kalakasan at kahinaang tinataglay. unang una, ang paniniwala ko sa panginoon. sa kanya ako humihingi ng tulong at dasal para malampasan ang lahat ng pagsubok na dumarating sa aking buhay. siya ang nagpapalakas sa akin sa lahat ng oras kahit na minsa’y naisip ko ng sumuko. kalakasan ko rin bilang isang pilipino ang kalayan at pagkakaisa ng buong pilipinas. ang pagtutulungan sa hirap at ginhawa, laging magkakasama at tunay na karamay sa kung ano mang mangyari. at ang kahinaan ko bilang isang pilipino ay ang makitang iba ang sinasamba ng mga nakatataas sa atin. ang tanong ay paano tayo uunlad kung ang lahat n gating gawin ay may bayad? hindi pera ang sagot sa lahat ng ating pangangailangan. huwag tayong magpakalulong sa mga bagay sa simula pa lang ay alam na nating walang maitutulong. para sa akin, ang isang ideyal at huwarang pilipino ay dapat mayroon ng mga mababanggit kong ilan lamang sa mga mabubuting kaugalian nating mga pinoy. ang isang pilipino ay dapat ng makabayan. ipagmalaki at mahalin natin ang sariling atin. saan man tayo mapunta, dapat ay dala dala natin ang pangalan ng pilipinas nating mahal. ang isang pilipino ay dapat ng makatotohanan at praktikal. tayo ay may kakaibang kakayahan na makibagay at umayon sa mga pangyayari sa paligid. mayroon ding kakayahan na magtiyaga ang mga pilipino. ito ay dahil sa hangarin na mapaunlad ang buhay. dahil ditto, masasabi kong isa akong ideyal na pilipino dahil sa ako ay nagtataglay ng ilan sa mga katangiang aking nabanggit. may kakayahan akong makapagtiis at makaraos sa hirap ng buhay. kahit na kulang sa disiplina, masasabi ko pa ring isa akong ideyan na pilipino dahil sa mahal ko ang pilipinas.