您搜索了: ning luko sa kasakit (宿务语 - 他加禄语)

hain na ang utlanan sa kasakit
hain na ang utlanan sa kasakit

apan ang tawo ngadto sa kasakit natawo, ingon nga ang aligato sa itaas mopaingon.
kundi ang tao ay ipinanganak sa kabagabagan. gaya ng alipato na umiilanglang sa itaas.

ug siya mabdos ug nagsiyagit tungod sa kasakit sa pagbati, tungod sa kasakit sa pagpanganak.
at siya'y nagdadalang tao; at siya'y sumisigaw, na nagdaramdam sa panganganak, at sa hirap upang manganak.

apan tawgon ko ang dios sa pagsaksi sa akong kalag, nga aron mahilikay kamo sa kasakit ako wala na lang moanha diha sa corinto.
datapuwa't ang dios ang tinatawag kong maging saksi sa aking kaluluwa, na upang huwag kayong papagdamdamin ay hindi muna ako napariyan sa corinto.

ang tawong dautan magaantus sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, bisan pa ang gidaghanon sa katuigan nga giandam alang sa madaugdaugon.
ang masamang tao ay nagdaramdam ng sakit lahat ng kaniyang araw, sa makatuwid baga'y ang bilang ng mga taon na itinakda sa mamimighati.

ug ikaw nakakita sa kasakit sa among mga amahan didto sa egipto, ug nakadungog sa ilang pagsinggit didto sa daplin sa dagat nga mapula,
at iyong nakita ang kadalamhatian ng aming mga magulang sa egipto, at iyong dininig ang kanilang daing sa tabi ng dagat na mapula:

si jehova magapalig-on kaniya sa ibabaw sa higdaanan sa kasakit: pagahumokon mo ang tibook niyang higdaanan diha sa iyang balatian.
aalalayan siya ng panginoon sa hiligan ng panghihina: iyong inaayos ang buo niyang higaan sa kaniyang pagkakasakit.

ug sa nakalakaw siyag diyutay sa unahan, siya mihapa sa yuta ug nag-ampo nga kon mahimo man ilikay unta gikan kaniya ang maong takna sa kasakit.
at lumakad siya sa dako pa roon, at nagpatirapa sa lupa, at idinalangin na, kung mangyayari, ay makalampas sa kaniya ang oras.

kay aduna akoy lima ka mga igsoong lalaki, aron iyang pasidan-an sila, basi usab unyag mahianhi sila niining dapita sa kasakit.`
sapagka't ako'y may limang kapatid na lalake; upang sa kanila'y patotohanan niya, baka pati sila'y mangaparito sa dakong ito ng pagdurusa.

ang ikalimang manolunda miyabo sa iyang panaksan diha sa ibabaw sa trono sa mapintas nga mananap, ug ang gingharian niini gitakyapan sa kangitngit; ug ang mga tawo nanagpamaak sa ilang mga dila tungod sa kasakit
at ibinuhos ng ikalima ang kaniyang mangkok sa luklukan ng hayop na yaon; at nagdilim ang kaniyang kaharian; at nginatngat nila ang kanilang mga dila dahil sa hirap,

sila gitugotan sa pagsakit sa maong mga tawo sulod sa lima ka bulan, apan dili sa pagpatay kanila; ug ang kasakit nga ilang ipaantus sama sa kasakit nga ipaantus sa tanga inigpaak niinig tawo.
at pinagkalooban silang huwag patayin ang mga ito, kundi pahirapan nilang limang buwan: at ang kanilang pahirap ay gaya ng pahirap ng alakdan kung kumakagat sa isang tao.

kanang adlawa mao ang adlaw sa kaligutgut, adlaw sa kasamok ug sa kasakit, adlaw sa kalaglagan ug sa kalumpagan, adlaw sa kangitngit ug sa kadulom, adlaw sa mga panganod ug sa mabagang kangitngitan,
ang araw na yaon ay kaarawan ng kapootan, kaarawan ng kabagabagan at kahapisan, kaarawan ng kawakasan at kasiraan, kaarawan ng kadiliman at kalumbayan, kaarawan ng mga alapaap at pagsasalimuot ng kadiliman,

inigbati sa usa ka babaye, siya magaantus sa kasakit kay nahiabut na man ang iyang takna; apan sa diha nga kahimugsoan na siya sa bata, dili na siya mahinumdom sa kasakit tungod sa kalipay nga nahimugso sa kalibutan ang usa ka bata.
ang babae pagka nanganganak ay nalulumbay, sapagka't dumating ang kaniyang oras: nguni't pagkapanganak niya sa sanggol, ay hindi na niya naalaala ang hirap dahil sa kagalakan sa pagkapanganak sa isang tao sa sanglibutan.

si jehova miingon: sa pagkamatuod, ako magpalig-on kanimo sa gihapon; sa pagkamatuod pagahimoon ko nga magapakilooy kanimo ang imong kaaway sa panahon sa kadaut ug sa panahon sa kasakit.
sinabi ng panginoon, katotohanang palalakasin kita sa ikabubuti; katotohanang aking pamamanhikin ang kaaway sa iyo sa panahon ng kasamaan at sa panahon ng pagdadalamhati.

kay ang akong kinabuhi nagaantus sa kasakit, ug ang akong mga tuig sa pagpanghupaw: ang akong kusog naluya tungod sa akong kasal-anan, ug ang akong mga bukog nagakaut-ut.
sapagka't ang aking buhay ay napupugnaw sa kapanglawan, at ang aking mga taon ay sa pagbubuntong hininga: ang aking lakas ay nanglulupaypay dahil sa aking kasamaan, at ang aking mga buto ay nangangatog.

sa diha nga ang mga tawo magakanayon, "ania ang kalinaw ug kasigurohan," sa kalit moabut kanila ang pagkalaglag maingon sa pagbati sa kasakit nga moabut sa babaye nga tali-anak, ug sila dili makaikyas.
pagka sinasabi ng mga tao, kapayapaan at katiwasayan, kung magkagayo'y darating sa kanila ang biglang pagkawasak, na gaya ng pagdaramdam, sa panganganak ng babaing nagdadalang-tao; at sila'y hindi mangakatatanan sa anomang paraan.

ako, si juan nga inyong igsoon, ug inyong kauban diha kang jesus sa pakig-ambitay sa kasakit ug sa gingharian ug sa pag-antus. ako didto sa pulo sa patmos, tungod sa pulong sa dios ug sa pagpanghimatuod mahitungod kang jesus.
akong si juan, na inyong kapatid at inyong karamay sa kapighatian at sa kaharian at sa pagtitiis na kay jesus, ay nasasa pulo na tinatawag na patmos, dahil sa salita ng dios at sa patotoo ni jesus.

jaon aq manghod kuman sa caraga na confine, kuman 50/50 ang kinabuhi. hae nman adton ija mga kainuman dha na mga kulira! kuman sa kasakit sa aq manghod naka tabang kamo na mga jawa kamo!!!!! 😈😈😈😈😈 sa tanan kainuman ng aq manghod.... mga jawa kamo tanan!!!! 😈😈😈😈😈😈😈😈
jaon aq manghod kuman sa caraga na confine, kuman 50/50 ang kinabuhi. hae nman adton ija mga kainuman dha na mga kulira! kuman sa kasakit sa aq manghod naka tabang kamo na mga jawa kamo!!!!! 😈😈😈😈😈 sa tanan kainuman ng aq manghod.... mga jawa kamo tanan!