您搜索了: gihigugma tika akong hinigugma (宿务语 - 日语)

ipangomusta ako kang ampliato, ang akong hinigugma diha sa ginoo.
主にあって愛するアムプリアトに、よろしく。

ako iya man sa akong hinigugma; ug ang iyang tinguha paingon kanako.
わたしはわが愛する人のもの、彼はわたしを恋い慕う。

ang akong hinigugma maputi ug mapulapula, ang labaw sa taliwala sa napulo ka libo.
わが愛する者は白く輝き、かつ赤く、万人にぬきんで、

ipangomusta ako kang urbano, ang atong tambayayong diha kang cristo, ug kang estaquis nga akong hinigugma.
キリストにあるわたしたちの同労者ウルバノと、愛するスタキスとに、よろしく。

ang akong hinigugma alang kanako sama sa usa ka pongpong sa bulak nga copher diha sa kaparrasan sa engadi.
わが愛する者は、わたしにとっては、エンゲデのぶどう園にあるヘンナ樹の花ぶさのようです。

ang akong hinigugma misulti, ug miingon kanako, tindog gugma ko, maanyag ko, ug umari ka.
わが愛する者はわたしに語って言う、「わが愛する者よ、わが麗しき者よ、立って、出てきなさい。

ang akong hinigugma alang kanako sama sa usa ka hugpong sa mirra, nga napaoraray sa taliwala sa akong mga dughan.
わが愛する者は、わたしにとっては、わたしの乳ぶさの間にある没薬の袋のようです。

ang akong hinigugma ako man, ug ako iya man; nagapasibsib siya sa iyang panon sa carnero sa taliwala sa mga lirio.
わが愛する者はわたしのもの、わたしは彼のもの。彼はゆりの花の中で、その群れを養っている。

ako iya man sa akong hinigugma, ug ang akong hinigugma ako: siya nagapasibsib sa iyang panon sa mga carnero diha sa kaliriohan.
わたしはわが愛する人のもの、わが愛する者はわたしのものです。彼はゆりの花の中で、その群れを飼っています。

isugo ko kaninyo, oh mga anak nga babaye sa jerusalem, aron dili ninyo lihokon ni pukawon ang akong hinigugma, hangtud nga siya mahimuot.
エルサレムの娘たちよ、わたしはあなたがたに誓い、お願いする、愛のおのずから起るときまでは、ことさらに呼び起すことも、さますこともしないように。

ipangomusta usab ako sa iglesia nga anaa magtiguman sa ilang balay. ipangomusta ako sa akong hinigugma nga epeneto, nga mao ang unang kinabig sa asia alang kang cristo.
また、彼らの家の教会にも、よろしく。わたしの愛するエパネトに、よろしく言ってほしい。彼は、キリストにささげられたアジヤの初穂である。

ang akong hinigugma miadto sa iyang tanaman, ngadto sa tugkanan sa mga igpapahumot, aron sa pagkaon sulod sa mga tanaman, ug sa pagkuha ug mga lirio.
わが愛する者は園の中で、群れを飼い、またゆりの花を取るために自分の園に下り、かんばしい花の床へ行きました。

isugo ko kaninyo, oh mga anak nga babaye sa jerusalem, kong hikaplagan ninyo ang akong hinigugma, nga inyo siya nga suginlan, nga ako nasakit gumikan sa gugma.
エルサレムの娘たちよ、わたしはあなたがたに誓って、お願いする。もしわが愛する者を見たなら、わたしが愛のために病みわずらっていると、彼に告げてください。

busa, mga igsoon ko nga akong hinigugma ug namingawan, nga akong kalipay ug purongpurong, managbarug kamo sa ingon nga kalig-on diha sa ginoo, mga hinigugma ko.
だから、わたしの愛し慕っている兄弟たちよ。わたしの喜びであり冠である愛する者たちよ。このように、主にあって堅く立ちなさい。

ako mibangon sa pag-abli alang sa akong hinigugma; ug ang akong mga kamot nagtulo sa mirra, ug ang akong mga tudlo sa mirra nga tubig, ibabaw sa mga kalaptan nga trangka.
わたしが起きて、わが愛する者のためにあけようとしたとき、わたしの手から没薬がしたたり、わたしの指から没薬の液が流れて、貫の木の取手の上に落ちた。

gipanumpa ko kaninyo, oh mga anak nga babaye sa jerusalem, tungod sa mga lagsaw nga lake kun tungod sa mga lagsaw nga baye sa kapatagan, nga dili ninyo lihokon, ni pukawon ang akong hinigugma, hangtud nga siya mahimuot.
エルサレムの娘たちよ、わたしは、かもしかと野の雌じかをさして、あなたがたに誓い、お願いする、愛のおのずから起るときまでは、ことさらに呼び起すことも、さますこともしないように。

unsay labut sa akong hinigugma sulod sa akong balay, sanglit siya naghimo ug kangil-aran uban sa kadaghanan, ug ang balaan nga unod migula gikan kanimo? sa paghimo mo ug kadautan, nan ikaw nalipay.
わが愛する者は、わたしの家で何をするのか。すでにこれは悪事を行った。誓願と犠牲の肉とがあなたに災を免れさせることができるであろうか。それであなたは喜ぶことができるであろうか。

sama sa usa ka kahoy nga mansana sa taliwala sa mga kahoy sa kakahoyan, ingon niana ang akong hinigugma sa taliwala sa mga anak nga lalake. sa dakung kalipay milingkod ako ilalum sa iyang landong, ug ang iyang bunga matam-is sa akong pagtilaw.
わが愛する者の若人たちの中にあるのは、林の木の中にりんごの木があるようです。わたしは大きな喜びをもって、彼の陰にすわった。彼の与える実はわたしの口に甘かった。

ako miabli alang sa akong hinigugma; apan ang akong hinigugma mipahawa na ug milakaw. ang akong kalag mibiya kanako sa diha nga siya misulti; gipangita ko siya apan siya wala ko hikaplagi: gitawag ko siya apan siya wala magtubag kanako.
わたしはわが愛する者のために開いたが、わが愛する者はすでに帰り去った。彼が帰り去ったとき、わが心は力を失った。わたしは尋ねたけれども見つからず、呼んだけれども答がなかった。

oh hangin nga amihan, pagmata na; ug umari ka, oh habagat; huyop sa akong tanaman, aron ang mga igapahumot niana mogula. pasudla ang akong hinigugma sa iyang tanaman, ug pakan-a sa iyang mga bunga nga bilihon.
北風よ、起れ、南風よ、きたれ。わが園を吹いて、そのかおりを広く散らせ。わが愛する者がその園にはいってきて、その良い実を食べるように。