Usted buscó: aanhin pa ang damo, kung patay na ang kabayo (Tagalo - Cebuano)

aanhin mo ang damo kung patay na ang kabayo
alinun mo ing buto kung uwa it puyas nga pang sutsutan.

patay na ang demonyo
alimatok kag dagway

mata ug sayo kay patay na ang gc.
mata ug sayo kay patay na ang gc.

samantalang nagsasalita pa siya ay dumating ang isa na mula sa bahay ng pinuno sa sinagoga, na nagsasabi, patay na ang anak mong babae; huwag mong bagabagin ang guro.
samtang nagsulti pa siya, dihay usa ka tawo nga miabut gikan sa balay sa punoan sa sinagoga ug miingon kaniya, "ang imong anak patay na; ayaw na lang paghagoa ang magtutudlo."

nguni't ako, mga kapatid, kung ipinangangaral ko pa ang pagtutuli, bakit ako'y pinaguusig pa? kung gayon ay natapos na ang katitisuran sa krus.
apan kon ako, mga igsoon, nagwali pa gihapon mahitungod sa sirkunsisyon, ngano man lagi nga ginalutos pa man gihapon ako? sa ingon niana nawagtang na diay ang kapangdolan tungod sa krus.

ang damo ay natutuyo, at ang bulaklak ay nalalanta, sapagka't ang hinga ng panginoon ay humihihip doon; tunay na ang bayan ay damo.
ang balili nagakalaya, ang bulak nagakalawos, tungod kay ang gininhawa ni jehova nagahuyop sa ibabaw niini; sa pagkatinuod ang katawohan balili man.

ang babaing may asawa ay natatalian samantalang nabubuhay ang kaniyang asawa; nguni't kung patay na ang kaniyang asawa, ay may kalayaan siyang makapagasawa sa kanino mang ibig niya; sa kalooban lamang ng panginoon.
ang asawa nabugkos ngadto sa iyang bana samtang kini magapabilin nga buhi. apan kon ang bana mamatay, siya may kagawasan sa pagpamana kang bisan kinsa nga buot niya, mao lamang nga kinahanglan ang iyang pamanhon magtotoo usab sa ginoo.

o kung kilala, na ang baka ay dating manunuwag sa panahong nakaraan, at hindi kinulong ng may-ari; ay tunay ngang magbabayad siya, ng baka kung baka, at ang patay na hayop ay magiging kaniyang sarili.
apan kong hibaloan nga ang vaca nga nakasungay adunay taras sa pagpanungay sukad pa sa miaging panahon, ug ang iyang tag-iya wala magabantay niini, magabayad siya ug vaca tungod sa vaca, ug ang patay maiya.

sapagka't patay na ang anak kong ito, at muling nabuhay; siya'y nawala, at nasumpungan. at sila'y nangagpasimulang mangagkatuwa.
kay kining akong anak namatay na, apan karon nabuhi siya pag-usab; siya nawala na, apan karon hingkaplagan siya.` ug sila misugod sa pagsadya.

damo istorya solsol sa tawo sa iya nga wala sing mga pulos wala gatingog sa balay pamangkuton. indi mag tingog masabat sya mga masakit kag kalain wala ya ginahambal kung ano iya problema kag mayo pa ang iban tawo kabalo kag amo na ang ginapinsar ya permi sya gapasingit
damo istorya solsol sa tawo sa iya nga wala sing mga pulos wala gatingog sa balay pamangkuton. indi mag tingog masabat sya mga masakit kag kalain wala ya ginahambal kung ano iya problema kag mayo pa ang iban tawo kabalo kag amo na ang ginapinsar ya permi sya gapasingit

sumigaw nga kay eliseo ang isang babae na isa sa mga asawa ng mga anak ng mga propeta, na nagsasabi, ang iyong lingkod na aking asawa ay patay na: at iyong talastas na ang iyong lingkod ay natakot sa panginoon: at ang pinagkautangan ay naparito upang kuning alipinin niya ang aking dalawang anak.
karon dihay mitu-aw nga usa ka babaye gikan sa mga asawa sa mga anak nga lalake sa mga manalagna ngadto kang eliseo, nga nagaingon: ang imong alagad nga akong bana namatay; ug ikaw nahibalo nga ang imong alagad mahadlokon kang jehova: ug ang hulamanan sa salapi ania aron sa pagkuha alang kaniya sa akong duha ka mga bata aron ulipnon.

kahit saan man tayo magpunta, dapat hindi natin makalimutan ang ating wikang pambansa lalong lalo na ang wikang filipino. dapat natin itong alagaan, pahahalagahan at ituring na kayaman upang mas magiging maunlad pa ang paggamit nito lalong lalo na sa mga susunod na kabataan.
kahit saan man tayo magpunta, dapat hindi natin makalimutan ang ating wikang pambansa lalong-lalo na ang wikang filipino. dapat natin itong alagaan, pahahalagahan at ituring na kayaman upang mas magiging maunlad pa ang paggamit nito lalong-lalo na sa mga susunod na kabataan.

nguni't nang makita ni david na ang kaniyang mga lingkod ay nagbubulong-bulungan, nahalata ni david na ang bata ay patay na: at sinabi ni david sa kaniyang mga lingkod, patay na ba ang bata? at kanilang sinabi, siya'y patay na.
apan sa diha nga si david nakakita nga ang iyang mga sulogoon nanaghulongihong, si david nakasabut nga ang bata patay na; ug si davidi miingon sa iyang mga sulogoon: namatay na ba ang bata? ug sila miingon: siya patay na.

at tunog ng pakakak, at tinig ng mga salita; na ang nakarinig ng tinig na ito ay nagsipamanhik na huwag nang sa kanila'y salitain pa ang anomang salita;
ug sa huyop sa trompeta, ug sa tingog kinsang mga pulong nakapaagda sa mga nanagpatalinghug sa pagpangamuyo nga unta dili na sila sultihan pa ug dugang mga pulong.

at nangyari, nang ikapitong araw, na ang bata ay namatay. at nangatakot ang mga lingkod ni david na saysayin sa kaniya na ang bata ay patay na: sapagka't kanilang sinabi, narito, samantalang ang bata ay buhay pa, tayo ay nakipagsalitaan sa kaniya, at hindi siya nakinig sa ating tinig: gaano ngang ikababagabag niya kung ating sasabihin sa kaniya na ang bata ay patay na?
ug nahitabo sa ikapito ka adlaw, ang bata namatay. ug ang mga sulogoon ni david nahadlok sa pagsugilon kaniya nga ang bata patay na; kay sila miingon: ania karon, samtang buhi pa ang bata kita mingsulti kaniya, ug wala siya mamati sa atong tingog: pagkadaku ang pagsakit sa iyang kaugalingon, kong siya suginlan nato nga ang bata patay na!