Hai cercato la traduzione di afflizione da Italiano a Esperanto

ora mi consumo e mi colgono giorni d'afflizione
kaj nun elversxigxas mia animo; kaptis min tagoj de mizero.

e' proprio della giustizia di dio rendere afflizione a quelli che vi affliggon
cxar estas justajxo cxe dio redoni afliktojn al tiuj, kiuj vin afliktas,

se talvolta essi sono avvinti in catene, se sono stretti dai lacci dell'afflizione
kaj se ili estas ligitaj per cxenoj, malliberigitaj mizere per sxnuroj,

ecco, ti ho purificato per me come argento, ti ho provato nel crogiuolo dell'afflizione
jen mi vin refandis, sed ne rezultis argxento; mi elprovis vin en la forno de mizero.

ma egli libera il povero con l'afflizione, gli apre l'udito con la sventura
li savas la suferanton en lia mizero, kaj per la sufero li malfermas ilian orelon.

forse il signore guarderà la mia afflizione e mi renderà il bene in cambio della maledizione di oggi»
eble la eternulo vidos mian mizeron, kaj la eternulo repagos al mi bonon anstataux lia hodiauxa insultado.

tu hai visto l'afflizione dei nostri padri in egitto e hai ascoltato il loro grido presso il mare rosso
vi vidis la mizeron de niaj patroj en egiptujo, kaj vi auxdis ilian kriadon cxe la rugxa maro;

il quale ci consola in ogni nostra tribolazione perché possiamo anche noi consolare quelli che si trovano in qualsiasi genere di afflizione con la consolazione con cui siamo consolati noi stessi da dio
kiu konsoladas nin en nia tuta aflikto, por ke ni povu konsoli tiujn, kiuj iel afliktigxas, per la konsolo, per kiu ni mem estas konsolataj de dio.

allora il popolo credette. essi intesero che il signore aveva visitato gli israeliti e che aveva visto la loro afflizione; si inginocchiarono e si prostrarono
kaj la popolo kredis. kaj ili auxdis, ke la eternulo rememoris la izraelidojn kaj vidis ilian mizeron, kaj ili klinigxis kaj faris adoron.

e il secondo lo chiamò efraim, «perché - disse - dio mi ha reso fecondo nel paese della mia afflizione»
kaj al la dua li donis la nomon efraim, cxar, li diris, dio faris min fruktoporta en la lando de mia suferado.

in verità, in verità vi dico: voi piangerete e vi rattristerete, ma il mondo si rallegrerà. voi sarete afflitti, ma la vostra afflizione si cambierà in gioia
vere, vere, mi diras al vi, ke vi ploros kaj lamentos, sed la mondo gxojos; vi estos malgxojaj, sed via malgxojo farigxos gxojo.

tutto ciò che ha speso per la sua gloria e il suo lusso, restituiteglielo in tanto tormento e afflizione. poiché diceva in cuor suo: io seggo regina, vedova non sono e lutto non vedrò
kiom sxi gloris sin kaj voluptis, tiom donu al sxi da turmento kaj funebro; cxar sxi diras en sia koro:mi sidas regxino, kaj mi ne estas vidvino, kaj mi tute ne vidos funebron.

anche se il signore ti darà il pane dell'afflizione e l'acqua della tribolazione, tuttavia non si terrà più nascosto il tuo maestro; i tuoi occhi vedranno il tuo maestro
kaj la sinjoro donos al vi panon en la mizero kaj akvon en la premado; kaj ne plu kasxigxos viaj instruantoj, kaj viaj okuloj vidos viajn instruantojn.

«giorno d'ira quel giorno, giorno di angoscia e di afflizione, giorno di rovina e di sterminio, giorno di tenebre e di caligine, giorno di nubi e di oscurità
tago de kolero estos tiu tago, tago de malgxojo kaj de angoro, tago de teruro kaj de dezertigo, tago de mallumo kaj de senlumeco, tago de nuboj kaj de nebulego,

finalmente essa immaginò come sarebbe stata la sorellina già cresciuta e diventata donna: alice avrebbe conservato nei suoi anni maturi il cuore affettuoso e semplice dell'infanzia e avrebbe raccolto intorno a sè altre fanciulle e avrebbe fatto loro risplendere gli occhi, beandole con molte strane storielle e forse ancora col suo sogno di un tempo: le sue avventure nel paese delle meraviglie. con quanta tenerezza avrebbe ella stessa partecipato alle loro innocenti afflizioni, e con quanta gioia alle loro gioie, riandando i beati giorni della infanzia e le felici giornate estive!
fine, ŝi imagis al si kiel ĉi tiu sama fratineto en la venontaj jaroj estos mem plenaĝa virino; kiel ŝi kredeble gardos, dum la maturaj jaroj, la simplan kaj ameman koron kiu karakterizas la nunan infanecon; kiel ŝi kredeble kolektos ĉirkaŭ si aliajn infanojn, kaj al ili briligos la okulojn per multe da strangaj rakontoj, eble eĉ per tiu ĉi stranga sonĝo; kiel ŝi kredeble simpatie partoprenos ĉiujn iliajn simplajn ĝojojn kaj malĝojojn, rememorante siajn infanjarojn kaj la belajn somertagojn.