Sie suchten nach: extravagant (Englisch - Tadschik)

nay, you are an extravagant people.
На, мардуме аз ҳад гузашта ҳастед!»

aye! ye are a people extravagant.
На, мардуме аз ҳад гузашта ҳастед!»

and obey not the command of the extravagant.
Ва фармони ин исрофкоронро қабул накунед.

and do not obey the bidding of the extravagant,
Ва фармони ин исрофкоронро қабул накунед.

thus allah keepeth astray one who is extravagant and a doubter.
Худо таҷовузкори шаковарандаро ин гуна гумроҳ месозад!

"and follow not the bidding of those who are extravagant,-
Ва фармони ин исрофкоронро қабул накунед.

in this wise is made fairseeming unto the extravagant that which they have been working.
Амалҳои исрофкорон инчунин дар назарашон ороста шудааст.

do not be niggardly, nor extravagant that you may later feel reprehensive and constrained.
На дасти худ аз рӯи хиссат (хасисӣ) ба гардан бубанд ва на ба саховат якбора бикушой, ки дар ҳар ду ҳол маломатзадаву ҳасратхӯрда бинишинӣ.

and that the foolish amongst us used to forge extravagant things against allah:
Ва бехиради мо дар бораи Худо суханоне ба ноҳақ мегуфт.

the extravagant are brethren of the devils, and the devil is ever ungrateful to his lord.
Исрофкорон бо шайтонҳо бародаранд ва шайтон нисбат ба Парвардигораш ношукр буд,

most surely you come to males in lust besides females; nay you are an extravagant people.
Шумо ба ҷои занон бо мардон шаҳват меронед. Шумо мардуме таҷовузкор ҳастед».

'there were some foolish ones among us, who used to utter extravagant lies against allah;
Ва бехиради мо дар бораи Худо суханоне ба ноҳақ мегуфт.

and those who when they expend, are neither extravagant nor sparing, and it is a medium in-between.
Ва онон, ки чун нафақа мекунанд, исроф намекунанд ва хасисӣ намекунанд, балки миёни ин ду роҳи миёнаро мегиранд.

and thus do we recompense him who is extravagant and does not believe in the communications of his lord, and certainly the chastisement of the hereafter is severer and more
Инчунин исрофкорон ва касонеро, ки ба оётӣ Парвардигорашон имон намеоваранд, ҷазо медиҳем. Албатта азоби охират сахттару пойдортар аст!

and they who when they spend, are neither extravagant nor parsimonious, and (keep) between these the just mean.
Ва онон, ки чун нафақа мекунанд, исроф намекунанд ва хасисӣ намекунанд, балки миёни ин ду роҳи миёнаро мегиранд.

and that is how we requite him who is extravagant and does not believe the signs of his lord; and surely the punishment of the hereafter is far more severe and persistent.
Инчунин исрофкорон ва касонеро, ки ба оётӣ Парвардигорашон имон намеоваранд, ҷазо медиҳем. Албатта азоби охират сахттару пойдортар аст!

o children of adam! attend to your embellishments at every time of prayer, and eat and drink and be not extravagant; surely he does not love the extravagant.
Эй фарзандони Одам, ба ҳангоми ҳар ибодат либоси худ бипӯшед. Ва низ бихӯреду биёшомед, вале исроф макунед, ки Худо исрофкоронро дӯст намедорад.

if he is a liar, his lying will rebound upon him; but if he is truthful, then some of what he promises you will befall you. god does not guide the extravagant imposter.
Агар дурӯғ мегӯяд, гуноҳи дурӯғаш бар гардани худи ӯст ва агар рост мегӯяд, баъзе аз ваъдаҳое, ки додааст, ба шумо хоҳад расид, Албатта Худо ҳеҷ исрофкори дурӯғгӯеро ҳидоят намекунад!

without doubt ye only call me unto that which is not to be invoked in the world nor in the hereafter; and verily our return shall be unto god, and the extravagant! they shall be fellows of the fire.
Бешак он чӣ шумо маро ба он даъват мекунед, тавонои онаш нест, ки дар дунёву охират касеро ба сӯи худ хонад, ҳол он ки бозгашти мо ба сӯи Худои яктост ва таҷовузкорон дар ҷаҳаннам бошанд.

and he it is who produces gardens (of vine), trellised and untrellised, and palms and seed-produce of which the fruits are of various sorts, and olives and pomegranates, like and unlike; eat of its fruit when it bears fruit, and pay the due of it on the day of its reaping, and do not act extravagantly; surely he does not love the extravagant.
Ва Ӯст, ки боғҳое офарид мӯҳтоҷ ба поя ва низ худ танадор ва дарахти хурмову киштзор бо таъмҳои гуногун ва зайтуну анор, монанд, дар (мазаашон) номонанд. Чун самара оварданд, аз онҳо бихӯред ва дар рӯзи дарав ҳаққи онро низ бипардозед ва исроф макунед, ки Худо исрофкоронро дӯст надорад!