Sie suchten nach: karakteron (Esperanto - Französisch)

li havas aĉan karakteron.
il a un sacré caractère.

li havas karakteron olean.
il a un caractère conciliant.

nian karakteron influas la ĉirkaŭaĵo.
l'environnement influence notre caractère.

tiu knabineto posedas la karakteron de sia patro.
cette fillette a le caractère de son père.

Ĉu vi opinias, ke nia klimato influas nian karakteron?
pensez-vous que notre climat a une influence sur notre caractère ?

Ĝis kiam vi proksimiĝas al ŝi, vi ne konstatas ŝian veran karakteron.
tant que tu ne la côtoies pas de près, tu ne connais pas son vrai caractère.

Ĉiuj anoj de la familio kontraŭ nia domo havas nekredeble fortan karakteron.
tous les membres de la famille d'en face ont un caractère incroyablement fort.

estis, eble, la mallarĝaj etendoj al kiuj li sin limigis sur la gitaro kiuj naskigis, grandaparte, la fantazian karakteron de liaj prezentadoj.
c'étaient peut-être les étroites limites dans lesquelles il avait confiné son talent sur la guitare qui avaient, en grande partie, imposé à ses compositions leur caractère fantastique.

"kaj etelredo, kiu havis nature kuraĝan koron kaj kiu estis nun des pli forta pro la potenco de la vino kiun li trinkintis, ne plu prokrastis alparoli la ermiton, kiu havis, verdire, obstinan kaj malican karakteron, sed, sentante la pluvon sur siajn ŝultrojn, kaj timante pligrandiĝon de la ŝtormo, levis senhezite sian klabon, kaj, per batoj, rapide faris malfermaĵon por sia gantita mano en la lignaĵoj de la pordo; kaj nun tirante fortege, li tiel fendis kaj frakasis kaj disigis ĉion ke la bruo de la seka kaj kavsona ligno forsendis eĥoan alarmsignalon en la tutan arbaron."
«et ethelred, qui était par nature un cœur vaillant, et qui maintenant était aussi très-fort, en raison de l'efficacité du vin qu'il avait bu, n'attendit pas plus longtemps pour parlementer avec l'ermite, qui avait, en vérité, l'esprit tourné à l'obstination et à la malice, mais sentant la pluie sur ses épaules et craignant l'explosion de la tempête, il leva bel et bien sa massue, et avec quelques coups fraya bien vite un chemin, à travers les planches de la porte, à sa main gantée de fer; et, tirant avec sa main vigoureusement à lui, il fit craquer et se fendre, et sauter le tout en morceaux, si bien que le bruit du bois sec et sonnant le creux porta l'alarme et fut répercuté d'un bout à l'autre de la forêt.»