Sie suchten nach: sxtonoj (Esperanto - Lettisch)

kaj responde li diris:mi diras al vi, ke se cxi tiuj silentos, la sxtonoj ekkrios.
viņš tiem sacīja: es jums saku: ja viņi klusētu, kliegtu akmeņi.

kaj cxiam, nokte kaj tage, inter la tomboj kaj sur la montoj, li kriadis kaj sin trancxis per sxtonoj.
un vienmēr dienām un naktīm viņš mita kapos un kalnos, kliedza un sevi dauzīja akmeņiem.

kaj dum li eliris el la templo, unu el liaj discxiploj diris al li:majstro, jen kiaj sxtonoj kaj kiaj konstruajxoj!
un viņam izejot no svētnīcas, viens no viņa mācekļiem sacīja viņam: mācītāj, lūk, kādi akmeņi un kādas celtnes!

tiam foriris la kapitano kun la oficistoj, kaj alkondukis ilin sen perforto; cxar ili timis la popolon, por ke ili ne estu prijxetitaj per sxtonoj.
tad svētnīcas priekšnieks ar kalpiem aizgāja un atveda viņus, nepielietojot varu, jo baidījās no ļaudīm, ka tie nenomētātu viņus akmeņiem.

komercajxon el oro kaj argxento kaj altvaloraj sxtonoj kaj perloj kaj bisino kaj purpuro kaj silko kaj skarlato, kaj cxia parfuma ligno kaj cxia vazo ebura kaj cxia vazo el plej altvalora ligno kaj el kupro kaj fero kaj marmoro,
zelta un sudraba preces, un dārgakmeņus, un pērles, un linu audeklus, un purpuru, un zīdu, un sarkano audumu, un dažādus tūjas kokus, un traukus no ziloņkaula, un visādus traukus no dārgakmeņiem un vara, un dzelzs, un marmora,

kaj la virino estis vestita per purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj sxtonoj kaj perloj, kaj havis en sia mano oran pokalon, plenan de abomenindajxoj kaj la malpurajxoj de sxia malcxasteco,
un sieviete bij tērpta purpurā un sarkanās drēbēs, greznojusies zeltā, dārgiem akmeņiem un pērlēm, un tai rokā bija zelta kauss, pilns negantību un viņas netiklības netīrumu.

sed alvenis judoj el antiohxia kaj ikonio, kaj, instiginte la amason, ili prijxetis pauxlon per sxtonoj, kaj trenis lin ekster la urbon, pensante, ke li mortis.
kad mācekļi sapulcējās ap viņu, tas uzcēlās un iegāja pilsētā, bet nākošajā dienā kopā ar barnabu aizgāja uz derbi.

kaj dirante:ve! ve, la granda urbo, la vestita per bisino kaj purpuro kaj skarlato, kaj ornamita per oro kaj altvaloraj sxtonoj kaj perloj!
un sacīdami: bēdas, bēdas, lielā pilsēta, kas bija tērpta dārgā audeklā un purpurā, un sarkanā audumā, un rotāta zeltā un dārgos akmeņos, un pērlēs!

donu do fruktojn tauxgajn por pento. kaj ne komencu diri en vi:ni havas abrahamon kiel patron; cxar mi diras al vi, ke dio povas el cxi tiuj sxtonoj starigi idojn al abraham.
tāpēc nesiet grēku nožēlošanas cienīgus augļus un nesāciet sacīt: mums Ābrahams ir tēvs. jo es jums saku, ka dievs spējīgs no šiem akmeņiem radīt Ābrahamam bērnus.

ho jerusalem, jerusalem, kiu mortigas la profetojn, kaj prijxetas per sxtonoj tiujn, kiuj estas senditaj al gxi! kiom ofte mi volis kolekti viajn infanojn, kiel kokino kolektas sian idaron sub la flugilojn, kaj vi ne volis.
jeruzaleme, jeruzaleme, kas nokauj praviešus un akmeņiem nomētā tos, kas pie tevis sūtīti! cik reizes es gribēju sapulcināt tavus bērnus, kā vista savāc savus cāļus zem spārniem, bet tu negribēji!