Sie suchten nach: nacion (Esperanto - Litauisch)

cxar li amas nian nacion, kaj li mem konstruigis por ni la sinagogon.
nes jis myli mūsų tautą ir mums yra pastatęs sinagogą”.

nacio disbatos nacion kaj urbo urbon, cxar dio konfuzos ilin per diversaj malfelicxoj.
tauta naikino tautą ir miestas miestą, nes dievas padarė sumaištį tarp jų visomis nelaimėmis.

se ni lasos lin tiel, cxiuj kredos al li, kaj la romanoj venos kaj forigos nian lokon kaj nian nacion.
jei taip jį paliksime, visi įtikės jį; ateis romėnai ir užims mūsų vietą bei tautą”.

ankoraux lacigxadis niaj okuloj, atendante senvaloran helpon; strecxe ni atendis nacion, kiu ne povas helpi.
mes pavargome, belaukdami pagalbos, bet jos nesulaukėme. laukėme pagalbos iš tautos, kuri negalėjo mums padėti.

sed kiam la judoj kontrauxparolis, tiam mi estis devigata apelacii al cezaro; ne kvazaux mi havis ion, pri kio akuzi mian nacion.
kadangi žydai prieštaravo, turėjau šauktis ciesoriaus, tiktai ne tam, kad apkaltinčiau savo tautą.

cxar jen mi levos la hxaldeojn, nacion kruelan kaj lertan, kiu trairos la tutan largxon de la tero, por ekposedi logxejojn, kiuj ne apartenas al gxi.
aš sukelsiu chaldėjus, kurie siekia užimti jiems nepriklausančias žemes, kitų gyvenvietes.

jen, diras la eternulo, dio cebaot, mi levos kontraux vin, ho domo de izrael, nacion, kiu premos vin de hxamat gxis la torento de la stepo.
izraelio namai, aš sukelsiu prieš jus tautą, kuri pavergs jus nuo hamato iki dykumos upelio”,­sako viešpats, kareivijų dievas.

sed kiam finigxos la sepdek jaroj, mi punos la regxon de babel kaj tiun nacion, diras la eternulo, pro gxiaj malbonagoj, kaj la landon hxaldean, kaj mi faros gxin eterna dezerto.
po septyniasdešimties metų aš nubausiu babilono karalių, jo tautą ir chaldėjų šalį už jų nedorybes ir ją paversiu amžina dykyne.

kaj ili komencis akuzi lin, dirante:ni trovis cxi tiun viron erariganta nian nacion, kaj malpermesanta pagi tributon al cezaro, kaj diranta, ke li mem estas kristo, regxo.
ten jie ėmė jį kaltinti, sakydami: “mes nustatėme, kad šitas kiršina tautą ir draudžia mokėti ciesoriui mokesčius, tvirtindamas esąs kristus ir karalius”.

kaj li jugxos inter la nacioj, kaj li decidos pri multaj popoloj; kaj ili forgxos el siaj glavoj plugilojn kaj el siaj lancoj rikoltilojn; ne levos nacio glavon kontraux nacion, kaj oni ne plu lernos militon.
jis teis tautas ir sudraus daugelį tautų. jie perkals savo kardus į noragus ir ietis į pjautuvus. tautos nebekariaus tarpusavyje ir nebesimokys kariauti.