Sie suchten nach: ηκουον (Griechisch - Italienisch)

ηκουον
ηκουον

οι εν τω συμποσιω ηκουον Πυνδαρου του ποιητού ομοιουντος τον χρυσον τω πυρι
quelli nei simposi fanno eco a pindaro della similitudine del poeta

Ηκουον περι σου με την ακοην του ωτιου, αλλα τωρα ο οφθαλμος μου σε βλεπει
io ti conoscevo per sentito dire, ma ora i miei occhi ti vedono

διοτι ηκουον αυτους λαλουντας γλωσσας και μεγαλυνοντας τον Θεον. Τοτε απεκριθη ο Πετρος
li sentivano infatti parlare lingue e glorificare dio

Ηκουον δε ταυτα παντα και οι Φαρισαιοι, φιλαργυροι οντες, και περιεγελων αυτον.
i farisei, che erano attaccati al denaro, ascoltavano tutte queste cose e si beffavano di lui

Εν τη αγορα οι Αθηναιοι τους λογους των φιλοσοφων σπουδαιως ηκουον οτι ενομιζον αυτους τη πολιτεια ωφελιμους ειναι
al mercato, gli ateniesi ascoltano i discorsi dei filosofi, che li considerano utili allo stato.

εδραμον εις παντα τα περιχωρα εκεινα και ηρχισαν να περιφερωσιν επι των κραββατων τους αρρωστους, οπου ηκουον οτι ειναι εκει.
e accorrendo da tutta quella regione cominciarono a portargli sui lettucci quelli che stavano male, dovunque udivano che si trovasse

Και αποκριθεις ο Ιησους ειπε προς αυτην Μηδεις πλεον εις τον αιωνα να μη φαγη καρπον απο σου. Και ηκουον τουτο οι μαθηται αυτου.
e gli disse: «nessuno possa mai più mangiare i tuoi frutti». e i discepoli l'udirono

Και μεχρι τουτου του λογου ηκουον αυτον τοτε δε υψωσαν την φωνην αυτων, λεγοντες Σηκωσον απο της γης τον τοιουτον διοτι δεν πρεπει να ζη.
fino a queste parole erano stati ad ascoltarlo, ma allora alzarono la voce gridando: «toglilo di mezzo; non deve più vivere!»

Εσιωπησε δε παν το πληθος και ηκουον τον Βαρναβαν και τον Παυλον εξιστορουντας οσα σημεια και τερατα εκαμεν ο Θεος δι' αυτων μεταξυ των εθνων.
tutta l'assemblea tacque e stettero ad ascoltare barnaba e paolo che riferivano quanti miracoli e prodigi dio aveva compiuto tra i pagani per mezzo loro

Και οτε επορευοντο, ηκουον τον ηχον των πτερυγων αυτων, ως ηχον υδατων πολλων, ως φωνην του Παντοδυναμου, και την φωνην της λαλιας ως φωνην στρατοπεδου οτε ισταντο, κατεβιβαζον τας πτερυγας αυτων.
quando essi si muovevano, io udivo il rombo delle ali, simile al rumore di grandi acque, come il tuono dell'onnipotente, come il fragore della tempesta, come il tumulto d'un accampamento. quando poi si fermavano, ripiegavano le ali