Sie suchten nach: de moed om te veranderen (Holländisch - Latein)

om te getuigen
quominus testaretur

het is aan de consul om te regeren
3) tribuit hune petrum johanni pro filio tabula

handelen om te volgen
agere sequitur esse

we leven om te helpen
nos adiuvare se vivere,

en om te leven, te reserveren
et vivere, reservate

hij is er altijd om te helpen
semper adest

dwaasheid om te doen alsof de wijsheid
stultitiam simulare loco prudentia est

denk eraan om te leven, sterven momento
memento vivere momentopname mori

anus om te vluchten als ze in de stekken zaten
Ănum frustra fugiĕtis in praedõnes incidetis

het is nodig om te varen, niet om te leven
navigare necesse est, vivere non est

een tijd om geboren te worden en een tijd om te sterven
tempus nascendi et tempus moriendi

mijn adeldom is om te dienen en niet om gediend te worden
nobilitas nec serviri sed serviet

wanneer hij dat gezegd heeft, begint hij zijn lier te bespelen en met zijn brede muil een lieflijk liedje te zingen. wanneer de deurwachter het lieflijke gezang met zijn oor opvangt, springt hij op om te zien wie hij is en wat hij doet.
haec ubi dicta dedit, citharam tangere coepit et patula dulce concinit ore melos. ianitor ut dulcem concentum percipit aure, prosilit ut videat quis sit hic et quid agat.

voor het grootste deel van de leeuwen, en voor het grootste deel van de stammen, en voor hun eigen vrije wil, spanden ze samen en hielden een telling. anderen dachten dat ze geblokkeerd waren door de weg, door de bossen, door de bergen. maar anderen gaven de hoop op om te vechten op en vreesden de onheilige dood en zeiden: ‘wie of wat kunnen we vernietigen? armātī, inermēs, fortēs, ignāvī: we zijn allemaal gevangen en verslagen. we kunnen niet met de samnieten praten. de verraderlijke vijand zal nooit de strijd openen, maar de vijand zal de oorlog doden.
ad maestōs cōnsulēs lēgātī ac plerīque tribūnī mīlitēsque suā sponte convēnērunt et cōnsuluērunt. aliī putābant sē per viam clausam, per silvās, per montēs ēvādere posse. aliī autem spem pugnae ōmittēbant et metū mortis inhonestae dēsperābant: ‘quō aut quā ēvādere poterimus? armātī, inermēs, fortēs, ignāvī: cunctī captī ac victī sumus. samnītibus cōnfīdere nōn possumus. hostis perfidus numquam pugnam apertam inībit: sedēns bellum cōnficiet. nōb