Sie suchten nach: ansikter (Norwegisch - Litauisch)

og hvert av dem hadde fire ansikter og hvert av dem fire vinger.
kiekviena jų turėjo keturis veidus ir keturis sparnus.

og de hadde menneskehender under vingene på alle fire sider, og alle fire hadde ansikter og vinger.
po jų sparnais keturiuose šonuose buvo žmogaus rankos. veidus ir sparnus jos turėjo keturiose pusėse.

og det var gjort kjeruber og palmer, én palme mellem to kjeruber, og kjerubene hadde to ansikter,
tai buvo cherubai ir palmės, kiekviena palmė buvo tarp dviejų cherubų. cherubai buvo dviem veidais.

mon det er mig de volder sorg, sier herren, mon ikke sig selv, så deres ansikter skal rødme av skam?
ar jie sukelia mano rūstybę?­ sako viešpats.­ar ne sau gėdą jie užsitraukia?

folkeslag skjelver for det; alle ansikter blir blussende røde*. / {* jes 13, 8.}
prieš juos drebės tautos, visų veidai pabals.

således målte disse kjerubers vinger i sin fulle utstrekning tyve alen; de stod opreist, og deres ansikter vendte innefter.
cherubų ištiesti sparnai buvo dvidešimties uolekčių ilgio. jie stovėjo ant kojų, o jų veidai buvo nukreipti į šventyklos vidų.

og de skal binde sekk om sig, og redsel skal legge sig over dem, og alle ansikter skal dekkes av skam, og alle deres hoder skal være skallet.
jie apsisiaus ašutinėmis ir juos apims baimė. gėda bus jų veiduose ir plikė ant galvų.

tomt, tømt, uttømt! - forferdede hjerter og vaklende knær og verk i alle lender, og alles ansikter er blussende røde.
kur liūto buveinė, kur jaunų liūtų ola, kur liūtukai, kurie nepažino baimės?

og deres ansikter var lik de ansikter jeg hadde sett ved elven kebar; således så de ut, og således var de; hvert av dem gikk rett frem.
jų veidų išvaizda buvo visai tokia, kokią mačiau prie kebaro upės. jie judėjo tiesiai pirmyn.

kjerubene holdt vingene utbredt og opløftet, så de dekket over nådestolen med sine vinger, og deres ansikter vendte mot hverandre; mot nådestolen vendte kjerubene sitt ansikt.
išskėstais sparnais, gaubiančiais dangtį. jų veidai buvo atgręžti vienas į kitą ir žiūrėjo į dangtį.

og de forferdes; veer og smerter griper dem, som den fødende kvinne vrir de sig; fulle av redsel ser de på hverandre, deres ansikter blusser som ildsluer.
jie išsigąs, juos apims skausmai ir kentėjimai. juos suims skausmai kaip gimdyves. jie apstulbę žiūrės vienas į kitą: jų veidai degs ugnimi.

ansikt
veidas