Sie suchten nach: carcinogenicitetsaspekten (Schwedisch - Holländisch)

carcinogenicitetsaspekten ger ingen anledning till oro.
carcinogeniteit vormt geen probleem.

4. i samband med granskningen av karbendazim framkom vissa obesvarade frågor som överlämnades till vetenskapliga kommittén för växter. vetenskapliga kommittén uppmanades att yttra sig över om det var lämpligt att fastställa värden för acceptabelt dagligt intag (adi) och acceptabel användarexponering (aoel), särskilt med beaktande av resultaten av mutagenicitets-, carcinogenicitets-och reproduktivitetsstudier avseende benomyl, karbendazim och tiofanatmetyl. kommittén[4] noterade att karbendazim är det biologiskt verksamma ämnet i alla tre ämnena. särskilt benomyl, men också tiofanatmetyl, omvandlas till karbendazim och alla tre ämnena ger upphov till otaliga kromosomavvikelser (aneuploidi) i däggdjursceller vid exponering in vivo. det finns inga belägg för att något av dessa ämnen skulle kunna ge upphov till någon annan form av skada på det genetiska materialet. carcinogenicitetsaspekten ger ingen anledning till oro. de kända effekterna av dessa fungicider vid reproduktion kan förklaras genom interaktion med den mitotiska processens mikrotubuler. den mekanism som framkallar aneuploidi är väl beskriven och består av en inhibering av polymeriseringen av tubulin, som är det protein som krävs för avskiljningen av kromosomer under celldelningen. någon interaktion med dna föreligger inte. eftersom det finns många uppsättningar tubulinmolekyler i celler som förökar sig, kommer det vid en låg fungicidkoncentration att vara ett begränsat antal tubulinmolekyler som berörs, vilket innebär att inga toxiska biverkningar uppstår. följaktligen finns det en klar nollnivå när det gäller skadeverkningar och det går därför att fastställa värden både för acceptabelt dagligt intag (adi) och för användarexponering (aoel).
4. bij het onderzoek van carbendazim zijn enkele vragen naar voren gekomen waarover het wetenschappelijk comité voor planten zich heeft gebogen. aan het wetenschappelijk comité werd gevraagd of het wenselijk is om een aanvaardbare dagelijkse dosis (adi) en een aanvaardbaar niveau van blootstelling van de toediener (aoel) vast te stellen, in het bijzonder met betrekking tot de resultaten van de mutageniteits-, carcinogeniteits-en reproductiestudies voor benomyl, carbendazim en thiofanaat-methyl. het wetenschappelijk comité[4] heeft vastgesteld dat voor deze drie stoffen carbendazim de gemeenschappelijke biologisch werkzame stof is. vooral benomyl, maar ook thiofanaat-methyl, wordt gemetaboliseerd tot carbendazim en deze drie stoffen veroorzaken numerieke chromosoomafwijkingen (aneuploïdie) in zoogdiercellen die in vivo zijn blootgesteld. er zijn geen aanwijzingen dat deze stoffen het genetisch materiaal op andere manieren beschadigen. carcinogeniteit vormt geen probleem. de bekende effecten van deze fungiciden op de voortplanting kunnen worden verklaard door de interactie met de microtubuli van de spoelfiguur. het mechanisme dat aneuploïdie veroorzaakt is goed bekend en verhindert de polymerisatie van tubuline, het eiwit dat nodig is voor de scheiding van de chromosomen tijdens de celdeling; er is geen interactie met dna. aangezien in delende cellen meerdere exemplaren van tubulinemoleculen aanwezig zijn, wordt bij een lage concentratie aan fungiciden een beperkt aantal tubulinemoleculen aangetast en treden er dus geen schadelijke toxicologische effecten op. daarom is er een duidelijk niveau zonder schadelijke effecten te onderkennen en kan zowel een adi als een aoel worden vastgesteld.