Sie suchten nach: ognjem (Serbisch - Esperanto)

a meso i kožu sažeže ognjem iza logora.
kaj la karnon kaj la felon li forbruligis per fajro ekster la tendaro.

a šta ostane mesa ili hleba, ognjem sažezite.
kaj la restajxon el la viando kaj el la pano forbruligu per fajro.

i vodi ih danju oblakom, i svu noæ svetlim ognjem;
kaj li kondukis ilin tage en nubo kaj la tutan nokton en la lumo de fajro;

popaljen je ognjem, iseèen, od strašnog pogleda tvog propade.
gxi estas bruligita de fajro, krevinta; de via minaca vizagxo ili pereis.

i narodi æe biti kao peæi kreène, izgoreæe ognjem kao trnje poseèeno.
kaj la popoloj estos kiel bruligita kalko, kiel dornoj dehakitaj ili forbrulos en fajro.

a mesta njihova u kojima življahu i gradove njihove sve popališe ognjem.
kaj cxiujn iliajn urbojn en iliaj lokoj de logxado kaj cxiujn iliajn kastelojn ili forbruligis per fajro.

a haldejci æe opet doæi i opkoliæe taj grad i uzeæe ga i spaliæe ga ognjem.
kaj la hxaldeoj revenos kaj militos kontraux cxi tiu urbo, kaj prenos gxin kaj forbruligos gxin per fajro.

i ostaviše onde bogove svoje; a david zapovedi, te ih spališe ognjem.
kaj ili lasis tie siajn diojn; kaj david ordonis, ke oni forbruligu ilin per fajro.

a kæi sveštenièka koja se oskvrni kurvajuæi se, skvrni oca svog, ognjem neka se spali.
se filino de pastro senhonorigxis per malcxastado, sxi senhonorigas sian patron:oni forbruligu sxin per fajro.

prekide ratove do kraja zemlje, luk prebi, koplje slomi, i kola sažeže ognjem.
kiu cxesigas militojn gxis la fino de la tero, rompas pafarkon, rompas ponardegon, forbruligas veturilojn per fajro.

ako se ko po koži ožeže ognjem, pa pošto se zaleèi ostane bubuljica bela i crvenkasta ili samo bela,
aux se sur la hauxto de lia korpo estos brulvundo kaj sur la karno de la brulvundo aperos makulo rugxete-blanka aux blanka,

a tele s kožom i s mesom i balegom spali ognjem iza logora, kao što beše gospod zapovedio mojsiju.
kaj la bovidon kaj gxian felon kaj gxian karnon kaj gxian malpurajxon li forbruligis per fajro ekster la tendaro, kiel la eternulo ordonis al moseo.

i uèini im isus kako mu beše zapovedio gospod: konjima njihovim ispreseca žile, i kola njihova popali ognjem.
kaj josuo agis kun ili tiel, kiel diris al li la eternulo:iliajn cxevalojn li lamigis, kaj iliajn cxarojn li forbruligis per fajro.

i drugi andjeo zatrubi; i kao velika gora ognjem zapaljena pade u more; i treæina mora posta krv.
kaj la dua angxelo trumpetis, kaj kvazaux granda monto, per fajro brulanta, estis jxetita en la maron; kaj triono de la maro farigxis sango;

on ima lopatu u ruci svojoj, i oèistiæe gumno svoje, i skupiæe pšenicu svoju, a plevu æe sažeæi ognjem veènim.
lia ventumilo estas en lia mano, por ke li elpurigu sian drasxejon, kaj kolektu la tritikon en sian grenejon; sed la grenventumajxon li bruligos per fajro neestingebla.

i meso koje bi se dotaklo èega neèistog, da se ne jede, nego neka se sažeže ognjem; a drugo meso može jesti ko je god èist.
la viando, kiu ektusxis ion malpuran, ne estu mangxata, oni gxin forbruligu per fajro. la ceteran viandon povas mangxi cxiu purulo.

jer, gle, gospod æe doæi s ognjem, i kola æe mu biti kao vihor, da izlije gnev svoj u jarosti i pretnju u plamenu ognjenom.
cxar jen la eternulo venos en fajro, kaj lia cxaro estos kiel ventego, por elversxi en ardo sian koleron kaj en flama fajro sian indignon.

oborite oltare njihove i razbijte likove njihove, i lugove njihove popalite ognjem, i rezane bogove njihove izlomite, i istrebite ime njihovo sa onog mesta.
kaj detruu iliajn altarojn, kaj rompu iliajn monumentojn, kaj iliajn sanktajn stangojn forbruligu per fajro, kaj la figurojn de iliaj dioj disbatu, kaj ekstermu ilian nomon de tiu loko.

a oni mi rekoše: ostatak što osta od ropstva onde u zemlji, u velikoj je nevolji i sramoti, i zid je jerusalimski razvaljen i vrata su mu ognjem popaljena.
kaj ili diris al mi:la restintoj, kiuj restis el la forkaptitaro, trovigxas tie en la lando en granda mizero kaj malhonoro; kaj la murego de jerusalem estas detruita, kaj gxiaj pordegoj estas forbruligitaj per fajro.

jer faraon, car misirski, izidje i uze gezer, i spali ga ognjem i pobi hananeje koji življahu u gradu, i dade ga u præiju kæeri svojoj, ženi solomunovoj.
(faraono, regxo de egiptujo, venis kaj venkoprenis gezeron kaj forbruligis gxin per fajro, kaj mortigis la kanaanidojn, kiuj logxis en la urbo, kaj li donis gxin kiel donacon al sia filino, edzino de salomono.)