Sie suchten nach: de nada, bye cuidate (Spanisch - Tadschik)

de nada me ha servido mi hacienda.
Дороии ман маро фоида набахшид,

y sus posesiones no les sirvieron de nada.
Кирдорашон аз онҳо дафъи бало накард.

ni su hacienda ni sus adquisiciones le servirán de nada.
Моли ӯ ва он чӣ ба даст оварда буд, ба ҳолаш суд накард.

y de nada le servirá su hacienda cuando sea precipitado.
Ва чун ҳалокаш даррасад, дороияш ба ҳолаш фоида набахшад.

no tienes tú que pedirles cuentas de nada, ni ellos a ti.
На чизе аз ҳисоби онҳо бар ӯҳдаи туст ва на чизе аз ҳисоби ту бар ӯҳдаи онҳо.

ni su hacienda ni sus hijos le servirán de nada frente a alá.
Молҳову авлодашон барояшон дар баробари хашми Худо нафъ накунад.

el día de su estratagema no les sirva de nada y nadie les auxilie.
рӯзе, ки макрашон ҳеҷ ба ҳолашон фоидае накунад ва кас ба ёрияшон барнахезад.

ese día, no les servirán de nada a los impíos sus excusas y no serán agraciados.
Дар ин рӯз узрхоҳии ситамкорон ба ҳолашон нафъ надиҳад ва аз онҳо нахоҳанд, ки тавба кунанд,

a quienes no crean, ni su hacienda ni sus hijos les servirán de nada frente a alá.
Кофиронро дороиҳо ва фарзандонашон ҳаргиз аз азоби Худо нараҳонад.

lo mismo decían los que fueron antes de ellos y sus posesiones no les sirvieron de nada.
Ин сухане буд, ки пешиниёнашон ҳам мегуфтанд, вале ҳар чӣ ҷамъ оварда буданд, ба ҳолашон нафъ накард.

el día que ya no sirvan de nada a los impíos sus excusas, sino que sean malditos y tengan la morada mala.
дар рӯзе, ки ситамкоронро пузиш (узр) хостан нафъ надиҳад ва насиби онҳо лаънат аст ва он сарои (макони) бад!

fueron más numerosos que ellos, más poderosos, dejaron más huellas en la tierra, pero sus posesiones no les sirvieron de nada.
Мардуме, ки қувваташон бештар ва осорашон дар рӯи замин фаровонтар буд. Пас он чизҳое, ки ба даст меоварданд, фоида набахшид.

les espera la gehena y sus posesiones no les servirán de nada, como tampoco los que tomaron como amigos en lugar de tomar a alá.
Пеши рӯяшон ҷаҳаннам аст. Ва моле, ки ба даст овардаанд ва касоне, ки ғайри Худои якто ба худоӣ гирифтаанд, ба ҳолашон фоида накунад.

a quienes no crean, ni su hacienda ni sus hijos les servirán de nada frente a alá. esos tales morarán en el fuego eternamente.
Кофиронро амволу авлодашон ҳеҷ аз азоби Худо нараҳонад ва онон аҳли оташанд, ҷовидона дар ҷаҳаннам бошанд!

cuando entraron como les había ordenado su padre, esto no les valió de nada frente a alá. era sólo una necesidad del alma de jacob, que él satisfizo.
Чун аз ҷое, ки падар фармон дода буд, дохил шуданд, ин кор дар баробари иродаи Худо судашон набахшид.

alá propone un símil: un esclavo, propiedad de otro, incapaz de nada, y un hombre a quien nosotros hemos proveído de bello sustento, del que da limosna, en í secreto o en público.
Худо ғуломи зархаридеро мисол меорад, ки ҳеҷ қудрате надорад ва касеро, ки аз ҷониби худ ризқи некӯяш додаем ва дар ниҳону ошкоро нафақа мекунад.

alá propone un símil: dos hombres, uno de ellos mudo, incapaz de nada y carga para su dueño; le mande adonde le mande, no trae ningún bien.
Ва Худо мисоли ду мардро баён мекунад, ки яке лол асту тавони ҳеҷ чиз надорад ва бори дӯши хоҷаи худ аст, ҳар ҷо, ки ӯро бифиристад, ҳеҷ фоидае ҳосил намекунад.

cuando dijo a su padre: «¡padre! ¿por qué sirves lo que no oye, ni ve, ni te sirve de nada?
Он гоҳ, ки падарашро гуфт: «Эй падар, чаро чизеро, ки на мешунавад ва на мебинад ва на ҳеҷ ҳоҷати туро мебарорад, мепарастӣ?

y los moradores de los lugares elevados llamarán a hombres que reconozcan por sus rasgos distintivos. dirán: «lo que habéis acumulado y vuestra altivez no os han servido de nada.
Сокинони аъроф мардонеро, ки аз нишонияшон мешиносанд, овоз диҳанд ва гӯянд; «Он молҳо, ки ҷамъ оварда будед ва он ҳама саркашӣ, ки доштед, шуморо фоидае набахшид!

alá pone como ejemplo para los infieles a la mujer de noé y a la mujer de lot. ambas estaban sujetas a dos de nuestros siervos justos, pero les traicionaron, aunque su traición no les sirvió de nada frente a alá. y se dijo: «¡entrad ambas en el fuego, junto con los demás que entran!»
Худо барои кофирон мисоли зани Нӯҳу зани Лутро меоварад, ки ҳар ду дар никоҳи ду тан аз бандагони солеҳи Мо буданд ва ба он ду хиёнат карданд, Ва онҳо натавонистанд аз занони худ дафъи азоб кунанд ва гуфта шуд: «Бо дигарон ба оташ дароед!»