Sie suchten nach: gumagapang na damo sa bakod (Tagalog - Englisch)

gumagapang na damo sa bakod
creeping grass on the fence

gumagapang na tulo sa bubong
there is a triple on the roof

gumagapang na bata
creeping child

gumagapang na halaman
creeping plant

natumbang kahoy sa bakod
natumbang kahoy sa fence

lupo na damo
sitting grass

mataas na damo sa paligid ng konkretong bakod ang hindi pa rin napuputol
high grass

mga damo sa halaman
plant twig

tumubo ligaw na damo
mag was :)

naggamas ng damo sa paligid
watching around

nagbunot ng mga damo sa bakuran
nagtanim ng buto ng sitaw

nag bunot kamu ng damo sa pool area
i pulled out the grass

bulak lak ng damo sa gilid ng landas
cotton lacquer grass on the side of the path

mga tanong sa hindi magandang pag-uugali ng ulo bakit sinabi ng ama tungkol sa mga butas sa bakod?
bad temper story questions why did the father say about the holes in the fence?

ugoy ang karit upang i-cut mga maliliit na halaman, matangkad na damo at mga damo
swing the sickle to cut small plants, tall grass and weeds

ang pagbabalik babahagya ko nang sa noo’y nahagkan, sa mata ko’y luha ang nangag-unahan; isang panyong puti ang ikinakaway, nang siya’y iwan ko sa tabi ng hagdan: sa gayong kalungkot na paghihiwalay, mamatay ako, siya’y nalulumbay! nang sa tarangkahan, ako’y makabagtas pasigaw ang sabing, “magbalik ka agad!” ang sagot ko’y “oo, hindi magluluwat!” nakangiti akong luha’y nalaglag… at ako’y umalis, tinunton ang landas, nabiyak ang puso’t naiwan ang kabiyak; lubog na ang araw, kalat na ang dilim, at ang buwan nama’y ibig nang magningning: maka orasyon na noong aking datnin, ang pinagsadya kong malayang lupain: kuwagong nasa kubo’t mga ibong itim, ang nagsisalubong sa aking pagdating. sa pinto ng naro’ong tahana’y kumatok, pinatuloy ako ng magandang loob; kumain ng konti, natulog sa lungkot, ang puso kong tila ayaw nang tumibok; ang kawikaan ko, “pusong naglalagot, mamatay kung ako’y talaga nang kulog!” nang kinabukasang magawak ang dilim, araw’y namimintanang mata’y nagniningning; sinimulan ko na ang dapat kong gawin: ako’y nag-araro, naglinang, nagtanim; nang magdidisyembre, tanim sa kaingin, ay ginapas ko na’t sa irog dadalhin. at ako’y umuwi, taglay ko ang lahat, mga bungang-kahoy, isang sakong bigas; bulaklak na damo sa gilid ng landas, ay pinupol ko na’t panghandog sa liyag; nang ako’y umalis, siya’y umiiyak… o, marahil ngayon, siya’y magagalak! at ako’y lumakad, halos lakad takbo, sa may dakong ami’y meron pang musiko, ang aming tahana’y masayang totoo at nagkakagulo ang maraming tao… “salamat sa diyos!” ang nabigkas ko, “nalalaman nila na darating ako.” at ako’y tumuloy… pinto ng mabuksan, mata’y napapikit sa aking namasdan; apat na kandila ang nangagbabantay; sa paligid-ligid ng irog kong bangkay; mukha nakangiti at nang aking hagkan; para pang sinabi “irog ko, paalam!”
bones pasalaysay