Results for vinstokken translation from Danish to Arabic

så sagde træerne til vinstokken: kom du og vær vor konge!
فقالت الاشجار للكرمة تعالي انت املكي علينا.

figentræets småfrugter svulmer, vinstokken blomstrer, udspreder duft. stå op, min veninde, du fagre, kom,
التينة اخرجت فجّها وقعال الكروم تفيح رائحتها. قومي يا حبيبتي يا جميلتي وتعالي.

menneskesøn! hvad har vinstokken forud for alle andre træer, ranken, som står iblandt skovens træer?
يا ابن آدم ماذا يكون عود الكرم فوق كل عود او فوق القضيب الذي من شجر الوعر.

på vinstokken var der tre ranker, og næppe havde den sat skud. før blomsterne sprang ud, og klaserne bar modne druer;
وفي الكرمة ثلاثة قضبان. وهي اذ أفرخت طلع زهرها وانضجت عناقيدها عنبا.

vingårde søger vi årle, vi ser, om vinstokken skyder, om knopperne åbnes, granattræet blomstrer. der giver jeg dig min kærlighed.
لنبكرنّ الى الكروم لننظر هل ازهر الكرم هل تفتح القعال هل نور الرمان. هنالك اعطيك حبي.

jeg vil for eders skyld skræmme Æderne, så at de ikke ødelægger eder landets afgrøde, og vinstokken på marken skal ikke slå eder fejl, siger hærskarers herre.
وانتهر من اجلكم الآكل فلا يفسد لكم ثمر الارض ولا يعقر لكم الكرم في الحقل قال رب الجنود.

men vinstokken svarede dem: skulde jeg give afkald på min most, som glæder guder og mennesker, for at give mig til at svæve over træerne?
فقالت لها الكرمة أاترك مسطاري الذي يفرح الله والناس واذهب لكي املك على الاشجار.

thi figentræet blomstrer ikke, vinstokken giver intet, olietræets afgrøde svigter, markerne giver ej føde. fårene svandt af folden, i staldene findes ej okser.
فمع انه لا يزهر التين ولا يكون حمل في الكروم يكذب عمل الزيتونة والحقول لا تصنع طعاما ينقطع الغنم من الحظيرة ولا بقر في المذاود

derfor, så siger den herre herren: som det går vinstokken blandt skovens træer, hvilke jeg giver ilden til føde, således giver jeg jerusalems indbyggere hen;
لذلك هكذا قال السيد الرب مثل عود الكرم بين عيدان الوعر التي بذلتها اكلا للنار كذلك ابذل سكان اورشليم.

fejl slog vinstokken, figentræet tørres; granatæble, palme og æbletræ, hvert markens træ tørres hen. ja, med skam veg glæde fra menneskens børn:
الجفنة يبست والتينة ذبلت. الرمانة والنخلة والتفاحة كل اشجار الحقل يبست. انه قد يبست البهجة من بني البشر

men der var en anden stor Ørn med vældigt vingefang og rig fjederham; og se, vinstokken bøjede sine rødder imod den og strakte sine ranker hen til den, for at den skulde give den mere vand end bedet, den stod i.
وكان نسر آخر عظيم كبير الجناحين واسع المنكب فاذا بهذه الكرمة عطفت عليه اصولها وانبتت نحوه زراجينها ليسقيها في خمائل غرسها.

han slog både vinstok og figen og splintrede træerne i deres land;
‎ضرب كرومهم وتينهم وكسر كل اشجار تخومهم‎.